عَبْدالله بن رَواحه بن ثَعْلَبَه خَزْرَجی
عَبْدالله یکی از صَحابی رسول خدا(ص) ، کاتِبِ وَحْی و جُزْوِ نویسندگانِ آن‌حضرت محسوب می‌شد . وی در جاهلیت نیز به کتابت اشتغال داشته و از شُعَرای راجزین بود .
ایشان همراه با هفتاد تن از مردمِ مدینه ، در پیمان دوّم عَقَبَه حضور یافته و به عنوانِ یکی از نُقَبای دوازده گانه انتخاب گردید .
او در جنگ‌های بَدْرْ ، اُحُد ، خَنْدَق ، پیمان حُدَیبیه و موتَه افتخارِ شرکت داشت .
عَبْدالله پس‌از فَتْح خَیبَر ، به عنوانِ نماینده رسول خدا(ص) برای ارزیابیمحصولاتِ خَیبَر و تقسیمِ آن بینِ مسلمانان و یهودیان تعیین شده ودر این کار آنچُنان دقّت و عدالت به خرج داد که اِعجابِ همگان را برانگیخت . یهود خَیبَر در برابرِ دادگستری ایشان گفتند :
بهذا قامتِ السَّمواتِ والارضِ - در سایه این (گونه عدالت و دادگری) ، آسمان‌ها و زمین استوار است .
اِبن رَواحَه در عُمْرَه القَضاء که اوّلین عُمْرَه رسول خدا(ص)پس از صلح حُدَیبیه می‌باشد ، زِمامِ قَصْواء : شترِ پیامبر (ص) را بدست گرفته و درحالی‌که رَجَز می‌خوانْدْ واردِ مکّه شد . رجوع به عُمْرَه القَضاء
عَبْدالله در سال هشتم هجری به سَریه موتَه اعزام و پس‌از شهادتِزَید بن حارِثَه و جَعْفَر بن اَبیطالب ، سوّمین فرمانده‌ای بود که پرچمِ لشکرِ اسلام را برافراشت . وی لحظاتی در موردِ هدف از جنگ و لزومِ تداوم یا توقّفِ آن دچارِ تردید شد امّا بلافاصِلَه خود را ملامت نموده و بر ادامَه نبرد مصمّم گردید و آنْقَدر مبارزه کرد تا به فیضِ شهادت نائِل شد .هم‌اکنون مقبره عَبْدالله در موتَه زیارتگاهِ مسلمانان است.
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران