دوّم دعائى است كه حضرت صادق عليه السلام تعليم فرمود آن را به بعضى از اصحاب خود كه براى دفع هول و غمّ بخواند
اَعْدَدْتُ لِكلِّ عَظيمَةٍ لا اِلهَ اِلا
آماده کرده ام براى هر پيش آمد بزرگى ((لااله الا
اللَّهُ وَ لِكلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ لا حَوْلَ وَ لا قُوَةَ اِلاّ بِاللَّهِ مُحَمَّدٌ النُّورُ الاْوَّلُ وَ عَلِىُّ النُّورُ
اللَّه )) را و براى هر غم و اندوهى ((لا حول ولاقوة الا باللَّه )) محمّد نور نخستين است و على نور
الثّانى وَ الاْئِمَّةُ الاْبْرارُ عُدَّةٌ لِلقآءِ اللَّهِ وَ حِجابٌ مِنْ اَعْدآءِ اللَّه ذَلَّ كلُّ شَيئٍ
دوم و امامان نيکوکار ذخيره اى براى ديدار خدا و پرده اى از دشمنان خدايند خوار است هر چيز
لِعَظَمَةِ اللَّهِ وَ اَسْئَلُ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ الْكفايةَ
در برابر عظمت خدا و از خداى عزوجل کفايت کارم را خواهانم