و دعا كند براى ميت پس بگويد:
اَللّهُمَّ انِسْ وَحْشَتَهُ وَارْحَمْ غُرْبَتَهُ وَاَسْكنْ رَوْعَتَهُ وَصِلْ وَحْدَتَهُ وَاَسْكنْ
خدايا انس ده به وحشت او و رحم کن بر بى کسى او و فرونشان اضطرابش را و از تنهايى برهانش و
اِلَيهِ مِنْ رَحْمَتِك رَحْمَةً يسْتَغْنى بِها عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِواك وَ احْشُرْهُ مَعَ مَنْ
همدم او کن از رحمت خودت به مقدارى که بى نيازى جويد بدان از رحمت ديگران و محشورش کن با هر که
كانَ يتَوَلاّهُ
دوستش دارد
پس وقتى كه برگشتند مردم از نزد قبر تاءخير بيندازد برگشتن خود را كسى كه سزاوارتر است به آن ميت و مهربانى كند به او و بگويد به صداى بلند اگر مقام تقيه نباشد يا فُلانَ بْنَ فُلانٍ (اسم ميت و پدر او را ببرد)
اَللَّهُ رَبُّك وَمُحَمَّدٌ نَبِيك وَالْقُرْآنُ كتابُك
خدا پروردگار تو است و محمّد پيامبرت و قرآن کتابت
وَالْكعْبَةُ قِبْلَتُك وَ عَلِىُّ اِمامُك وَالْحَسَنُ وَ الْحُسَينُ
و کعبه قبله ات و على امام تو است و حسن و حسين
و نام ببرد ائمّه را يك يك
ائِمَّتُك ائِمَّةُالْهُدىَ الاَْبْرارُ
امامان تواءند امامان خدايا بر ايمان و تسليم ما بيفزا