و به سند معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه چون مؤ منى بميرد و در جنازه او چهل نفر از مؤ منان حاضر شوند و بگويند: اَللّهُمَّ اِنّا لا نَعْلَمُ مِنْهُ اِلاّ خَيراً وَ اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّا يعنى خداوندا ما از او به غير از نيكى چيزى نمى دانيم و تو داناترى به احوال او از ما چون اين را بگويند حق تعالى فرمايد كه من شهادت شما را قبول كردم و آمرزيدم آن گناهانى را كه مى دانم و شما نمى دانيد و در حديث معتبر ديگر از حضرت رسول صلى الله عليه و آله منقول است كه اوّل چيزى كه در عنوان نامه مؤ من مى نويسند بعد از مرگش آن چيزى است كه مردم در حقّ او مى گويند اگر نيك مى گويند نيك مى نويسند و اگر بد مى گويند بد مى نويسند