و شروع كنند در تحصيل كفن او و كفن واجب او سه پارچه است لُنگ و پيراهن و اِزار كه سرتاسرى باشد و مستحبّ است كه زياد شود بر اين پارچه ها حِبَره يمَنِيه و آن جامه اى است كه از يمن مى آورند يا اِزار ديگر و زياد كنند پارچه پنجمى كه به پيچند به آن رانهاى ميت را و مستحبّ است كه علاوه بر اينها عمامه براى او قرار دهند پس تحصيل كنند براى او مقدارى از كافور كه آتش به آن نرسيده باشد و افضل آن وزن سيزده درهم و ثلث است و اوسط آن چهار مثقال و اَقلّ آن يك درهم است و اگر دشوار باشد هر قدر كه ممكن است تحصيل كنند و سزاوار است كه بنويسد بر همه كفنها يعنى بر هر پارچه اى از آن :
فُلانٌ يشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريك لَهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ وَ اَنَّ
فلانى گواهى دهد که معبودى نيست جز خداى يگانه که شريک ندارد و به اينکه محمّد رسول خدا است و
عَلِياً اَميرُ الْمُؤْمِنينَ وَ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ
على اميرمؤ منان است و امامان از فرزندانش
و يك يك امامان را ذكر كند، پس بنويسد:
اَئِمَّتُهُ اَئِمَّةُ الْهُدَى الاَْبْرارُ
امامان او و پيشوايان هدايت و نيکان هستند
و بنويسد اين را به تربت امام حسين عليه السلام يا به انگشت و ننويسند به سياهى