و به تحقيق روايت شده از رسول خدا صلى الله عليه و آله كه هر كه نيكو نكند وصيت را در نزد مرگ خود اين نقص در عقل و مروّت او بوده است گفتند يا رسول اللَّه صلى الله عليه و آله چگونه است آن وصيت نيكو فرمود چون حاضر شود وفات او و جمع شده باشند مردم نزد او بگويد:
اَللّهُمَّ فاطِرَ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ عالِمَ الْغَيبِ وَ الشَّهادَةِ الرَّحْمنَ الرَّحيمَ اِنّى
خدايا اى آفريننده آسمانها و زمين و داناى غيب و شهود و بخشاينده مهربان من
اَعْهَدُ اِلَيك اَنّى اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلاّاللَّهُ وَحْدَهُ لاشَريك لَهُ وَاَنَّ مُحَمَّداً صَلَى اللَّهُ
عهد مى کنم با تو که براستى گواهى دهم که معبودى نيست جز خداى يگانه که شريک ندارد و به اينکه محمّد صلى اللَّه
عَلَيهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَنَّ السّاعَةَ آتِيةٌ لارَيبَ فيها وَ اَنَّ اللَّهَ يبْعَثُ مَنْ
عليه و آله بنده و رسول او است و به اينکه قيامت خواهد آمد شکى در آن نيست و خدا برانگيزد هر که
فِى الْقُبُورِ وَ اَنَّ الْحِسابَ حَقُّ وَ اَنَّ الْجَنَّةَ حَقُّ وَ اَنَّ ما وُعِدَ فيها مِنَ النَّعيمِ
در گور است و حساب حق است و بهشت حق است و هرچه نويد داده شده از نعمتها
مِنَ الْمَاْكلِ وَ الْمَشْرَبِ وَ النِّكاحِ حَقُّ وَ اَنَّ النّارَ حَقُّ وَ اَنَّ الاْيمانَ حَقُّ وَ اَنَّ
از خوراکى و نوشيدنى و ازدواج حق است و دوزخ حق و ايمان حق است و دين همانست
الدّينَ كما وَصَفَ وَ اَنَّ الاِْسْلامَ كما شَرَعَ وَ اَنَّ الْقَوْلَ كما قالَ وَ اَنَّ الْقُرآنَ كما اَنْزَلَ وَ اَنَّ اللَّهَ هُوَ
که او وصف کرده و اسلام چنانست که او مقرر داشته و گفته همان گفته او است و قرآن همانگونه است که نازل گشته و خدا
الْحَقُّ الْمُبينُ وَ اَنّى اَعْهَدُ اِلَيك فى دارِ الدُّنْيا اَنّى رَضيتُ بِك رَبّاً وَ بِاْلاِسْلامِ
بر حق و آشکار است و من عهد کنم با تو در دنيا که من خوشنودم به پروردگارى تو و به دين اسلام
ديناً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ نَبِياً وَ بِعَلِي وَلِياً وَ بِالْقُرْآنِ كتاباً وَ اَنَّ اَهْلَ
و به پيامبرى محمّد صلى الله عليه و آله و به ولايت على و به کتابم قرآن و به اينکه خاندان
بَيتِ نَبِّيك عَلَيهِ وَ عَلَيهِمُ السَّلامُ اَئِمِّتى اَللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتى عِنْدَ شِدَّتى وَ
پيامبرت که بر او و بر ايشان سلام باد امامانند خدايا تويى تکيه گاهم در سختى و
رَجائى عِنْدَ كرْبَتى وَ عُدَّتى عِنْدَ الاُمُورِ الَّتى تَنْزِلُ بى وَ اَنْتَ وَلِيى فى
اميدم در گرفتارى و ذخيره ام در پيش آمدها و تويى ولى
نِعْمَتى وَ اِلهى وَ اِلهُ آبائى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لاتَكلْنى اِلى نَفْسى
نعمت من و معبود پدرانم درود فرست بر محمّد و آلش و مرا به خودم وامگذار
طَرْفَةَ عَينٍ اَبَداً وَ انِسْ فى قَبْرى وَحْشَتى وَاجْعَلْ لى عِنْدَك عَهْدَاً يوْمَ اَلْقاك
چشم برهم زدنى هرگز و در وحشت قبرم انيس من باش و قرار ده برايم در پيش خود پيمانى گسترده در روز
مَنْشُوراً
ديدارت
پس اين عهد ميت است در روزى كه وصيت مى كند به حاجت خود و وصيت حقّ است بر هر مسلمانى