سى و نهم شيخ كفعمى از كتاب جمع الشتّات از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده كه هرگاه خواستى از ما حديثى نقل كنى و شيطان تو را فراموشى داده بگذار دست خود را بر جبهه خود و بگو
صَلَّىَ اللَّهُ عَلى مَحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُك
درود خدا بر محمّد و آلش خدايا از تو خواهم
يا مُذَكرَ الْخَيرِ وَ فاعِلَهُ وَالاْمِرَ بِهِ ذَكرْنى ما اَنْسانيهُ الشَّيطانُ
اى به ياداندازه خير و انجام دهنده اش و دستور دهنده اش يادم آر آنچه را شيطان از يادم برده
و در كتاب من لايحضره الفقيه از حضرت صادق عليه السلام نقل است كه كسى كه بسيار باشد سهو او در نماز پس بگويد در وقتى كه داخل خلاء شود:
بِسْمِ اللَّهِ اَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الرِّجْسِ النَّجِسِ الْخَبيثِ
به نام خدا پناه برم به خدا از پليد نجس و خبيث
الْمُخْبِثِ الشَّيطانِ الرَّجيمِ
ناپاک کننده (يعنى ) شيطان رانده
مؤ لّف گويد كه كسى كه مى خواهد حافظه اش زياد شود مسواك كند و روزه بگيرد و قرآن بخواند و خصوص آية الكرسى و اِدْمان خوردن مويز ناشتا خصوص اگر سرخ و بيست و يك دانه باشد براى فهم و ذهن و حافظه نافع است و خوردن حلوا و گوشت نزديك گردن و عسل و عدس نيز مورث حفظ است و نقل شده كه از دواهائى كه به تجربه رسيده است آن است كه كندر و سَعْد و شكر طبرزد را مساوى با هم گرفته و نرم بكوبند و سُفوف كرده روزى پنج درهم بخورند لكن سه روز متوالى بخورند و پنج روز ترك كنند و هكذا و بگويند هر روزى بعد از نماز صبح پيش از آنكه تكلّم كنند:
يا حَىُّ يا قَيومُ فَلا يفُوتُ شَيئاً عِلْمُهُ وَلا يؤُدُهُ
اى زنده اى پاينده که در نرود از علم او چيزى و نه بر او سنگينى کند
و هم بخوانند عقب نمازها دعاى سُبْحانَ مَنْ لايعْتَدى عَلى اَهْلِ مَمْلَكتِهِ را و بخوانند نمازى را كه در باب دوّم بجهت قوّت حافظه نقل كرديم و غير ذلك و اجتناب كنند از چيزهايى كه سبب نسيان مى شود و آن خوردن سيب ترش و گشنيز سبز و پنير و پس خورده موش و بول در آب ايستاده و خواندن اَلْواحِ قبرها و رفتن از بين دو زن و دور افكندن شپش زنده و نچيدن ناخنها و ترك قيلوله و كثرت معاصى و كثرت هموم و احزان در امر دنيا و كثرت اشتغال و علائق و نظر افكندن به دار كشيده و مُرور از بين قطار شتر .