و لِهذا در بسيارى از خبرها وارد شده كه فلان عمل را بجا آوريد و خود را به كفّار شبيه نگردانيد مانند روايتى كه از حضرت رسول صلى الله عليه و آله منقول است كه فرمود شارب را از تَهْ بگيريد و ريش را بلند بگذاريد و به يهودان و گبران خود را شبيه مگردانيد و نيز فرمود گبران ريشهاى خود را چيدند و سبيلان خود را زياد كردند و ماها شارب خود را مى چينيم و ريش را مى گذاريم و چون نامه دعوت آن جناب به ملوك رسيد كسْرى به باذان كه عامل يمَن بود نوشت كه آن حضرت را نزد او فرستد و او كاتب خود بانويه و مردى كه او را خرخسك مى گفتند به مدينه فرستاد و آن دو ريشها را تراشيده و شارب را گذاشته بودند پس آن جناب را ناخوش آمد كه به ايشان نظر كند و فرمود واى بر شما كه امر كرده شما را به اين گفتند رَبّ ما يعنى كسْرى فرمود لكن پروردگار من امر كرده مرا به گذاشتن ريش و چيدن شارب و بدانكه حق تعالى در سوره هود فرموده :
وَلاتَرْكنُوا اِلَى الَّذينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكمُ النّارُ وَ مالَكمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ اَوْلِيآءَ
متمايل نشويد بسوى کسانى که ستم کردند که جهنمى شويد و جز خدا دوستانى نداريد و
ثُمَّ لاتُنْصَروُنَ مفسّرين
يارى نمى شويد
در معنى آن فرموده اند كه يعنى ميل اندك نكنيد چه جاى بسيار بسوى آنانكه ستم كردند پس برسد به شما آتش جهنّم و بعضى گفته اند كه رُكونِ مَنْهِىُّ عَنْهُ دخول با ايشان است درظلم ايشان و اظهار رضايت به كار ايشان و اظهار موالات ايشان و در روايت اهلبيت عليهم السلام است كه رُكون مودّت و نصيحت و طاعت ايشان است