اَللّهُمَّ اِنَّ الرَّجاءَ لِسَعَةِ رَحْمَتِك اَنْطَقَنى
خدايا همانا اميد به فراخى رحمتت مرا به عذرخواهى
بِاسْتِقالَتِك وَالاَْمَلَ لاَِناتِك وَ رِفْقِك شَجَّعَنى عَلى طَلَبِ اَمانِك وَ عَفْوِك وَلى
گويا کرده و آرزوى مهلت دادن و مدارا کردن مرا بر خواستن امان و عفوت دلير ساخته و من گناهانى دارم
يا رَبِّ ذُنُوبٌ قَدْ واجَهَتْها اَوْجُهُ الاِْنْتِقامِ وَ خَطايا قَدْ لاحَظَتْها اَعْينُ
پروردگارا که روبرو گشته با آنها وجوهى از انتقام و خطاهايى دارم که چشمهاى ريشه کننده آنها
الاِْصْطِلامِ وَاسْتَوْجَبْتُ بِها عَلى عَدْلِك اَليمَ الْعَذابِ وَاسْتَحْقَقْتُ بِاجْتِراحِها
را زير نظر گرفته و سزاوار گشته ام بدانها بر طبق عدل تو عذاب دردناکى را و مستحق گشته ام به ارتکاب آنها
مُبيرَ الْعِقابِ وَ خِفْتُ تَعْويقَها لاِِجابَتى وَ رَدَّها اياىَ عَنْ قَضآءِ حاجَتى
کيفر نابودکننده اى را و ترس آن دارم که اجابت دعايم را به تاءخير انداخته و جلوگيرى کنند از برآورده شدن حاجتم
بِاِبْطالِها لِطَلِبَتى وَ قَطْعَها لاَِسْبابِ رَغْبَتى مِنْ اَجْلِ ما قَدْ اَنْقَضَ ظَهْرى مِنْ
به خاطر از بين بردنشان خواسته ام را و قطع کردنشان اسباب شوق و اميدم را از آن جهت که پشتم از
ثِقْلِها وَ بَهَظَنى مِنَ الاِْسْتِقْلالِ بِحَمْلِها ثُمَّ تَراجَعْتُ رَبِّ اِلى حِلْمِك عَنِ
سنگينى آنها شکسته و به مشقت انداخته مرا بدوش کشيدنش ولى چون برگشتم پروردگارا و نظر کردم به بردباريت از
الخاطِئينَ وَ عَفْوِك عَنِ الْمُذْنِبينَ وَ رَحْمَتِك لِلْعاصينَ فَاَقْبَلْتُ بِثِقَتى مُتَوَكلاً
خطاکاران و گذشتت از گنهکاران و مهرت نسبت به نافرمانان پس رو آوردم به همان اطمينانى که داشتم و بر تو توکل کردم
عَلَيك طارِحاً نَفْسى بَينَ يدَيك شاكياً بَثّى اِلَيك سآئِلاً مالا اَسْتَوْجِبُهُ مِنْ
و خود را در پيش رويت انداختم و درد دلم را به تو اظهار کردم و خواستارم آنچه را سزاوارش نيستم از
تَفْريجِ الْهَمِّ وَلا اَسْتَحِقُّهُ مِنْ تَنْفيسِ الْغَمِّ مُسْتَقيلاً لَك اِياىَ واثِقاً مَوْلاىَ بِك
گشايش اندوه و آنچه سزاوار نيستم از برطرف کردن غم و گذشت تو را خواهانم در حالى که اى مولاى من به تو اطمينان دارم
اَللّهُمَّ فَامْنُنْ عَلَىَّ بالْفَرَجِ وَ تَطَوَّلْ عَلَىَّ بِسُهُولَةِ الْمَخْرَجِ وَادْلُلْنى بِرَاْفَتِك
خدايا پس منت بنه بر من به گشايش و احسان کن بر من که به آسانى بيرون آيم و راهنماييم کن به مهر خودت
عَلى سَمْتِ الْمَنْهَجِ وَ اَزْلِقْنى بِقُدْرَتِك عَنِ الطَّريقِ الاَْعْوَجِ وَ خَلِّصْنى مِنْ
بسوى راه راست و بگردانم به نيروى خود از راه کج و خلاصم کن از
سِجْنِ الْكرْبِ بِاِقالَتِك وَاَطْلِقْ اَسْرى بِرَحْمَتِك وَ طُلْ عَلَىَّ بِرِضْوانِك وَجُدْ
زندان گرفتارى به گذشت خود و از اسارت رهايم کن به رحمت خود و سايه خوشنوديت را بر سرم بگستران
عَلَىَّ بِاِحْسانِك وَاَقِلْنى عَثْرَتى وَ فَرِّجْ كرْبَتى وَارْحَمْ عَبْرَتى وَلاتَحْجُبْ
و باران احسانت را بر من ببار و لغزشم را ناديده گير و اندوهم را بگشا و رحم کن به اشک ريزانم و در پرده قرار مده
دَعْوَتى وَ اشْدُد بِالاِْقالَةِ اَزْرى وَ قَوِّبِها ظَهْرى وَ اَصْلِحْ بِها اَمْرى وَ اَطِلْ بِها
دعايم را و با چشم پوشيت کمر مرا محکم ببند و نيرومند گردان بدان پشتم را و کارم را بدان اصلاح کن
عُمْرى وَارْحَمْنى يوْمَ حَشْرى وَ وَقْتَ نَشْرى اِنَّك جَوادٌ كريمٌ غَفُورٌ رَحيمٌ
و عمرم را طولانى گردان و در روز رستاخيز و هنگامى که سر از گور بيرون آورم به من رحم کن که تويى با جود و بزرگوار و آمرزنده و مهربان