پانزدهم دعائى است از حضرت امام محمد باقر از ابوحمزه ثمالى روايت است كه گفت از حضرت امام محمّد باقر عليه السلام اجازه خواستم كه به خدمتش مشرّف شوم پس حضرت از خانه بيرون آمد و لبهاى مباركش مى جنبيد و فرمود دانستى تكلّم مرا گفتم بلى فدايت شوم فرمود تكلّم كردم به كلامى كه تكلّم نكرده به آن احدى هرگز مگر آنكه كفايت كرده حق تعالى آنچه مهمّ او است از امر دنيا و آخرت او گفتم فدايت شوم خبر ده مرا به آن فرمود بلى هر كه اين كلمات را در حال بيرون رفتن از خانه بخواند مهمّات او ميسّر مى شود
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ حَسْبِىَ اللَّهُ تَوَكلْتُ عَلَى اللَّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُك خَيرَ
بنام خداى بخشاينده مهربان بس است مرا خدا توکل کردم بر خدا، خدايا از تو خواهم خوبى را
اُمُورى كلِّها وَ اَعُوذُبِك مِنْ خِزْىِ الدُّنْيا وَ عَذابِ الاْخِرَةِ
در همه کارهايم و پناه برم به تو از رسوايى دنيا و عذاب آخرت
ادعيه الوسائل الى المسائل