|     |     |  EN |   AR   

دعاى جامع از امام باقر عليه السلام

دعاى جامع از امام باقر عليه السلام

دعاى جامع از امام باقر عليه السلام در مفاتیح الجنان

  • ۲۲:۳ ۱۳۹۸/۱۲/۱۶
بيست و دوّم از ابوحمزه روايت است كه گفت گرفتم اين دعا را از حضرت امام محمّد باقرعليه السلام و آن حضرت اين دعا را جامع مى ناميد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ
بنام خداى بخشاينده مهربان گواهى دهم که معبودى نيست جز تو خداى يگانه اى
لاشَريك لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ بِجَميعِ رُسُلِهِ وَ
که شريک ندارى و گواهى دهم که محمّد بنده و رسول تو است ايمان دارم به خدا و به همه رسولانش و
بِجَميعِ ما اُنْزِلَ بِهِ عَلى جَميعِ الرُّسُلِ وَ اَنَّ وَعْدَاللَّهِ حَقُّ وَ لِقآئَهُ حَقُّ وَ صَدَقَ
به همه آنچه نازل شده بر تمامى رسولان و براستى وعده خدا حق است و ديدارش حق است و راست گفته
اللَّهُ وَ بَلَّغَ الْمُرْسَلُونَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ سُبْحانَ الِلَّهِ كلَّما سَبَّحَ اللَّهَ
خدا و رسانده اند رسولان و ستايش خاص خدا پروردگار جهانيان است و منزه است خدا هرگاه تنزيه کند خدا را
شَيئٌ وَ كما يحِبُّ اللَّهُ اَنْ يسَبَّحَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كلَّما حَمِدَ اللَّهَ شَيئٌ وَ كما يحِبُّ اللَّهُ
چيزى و چنانچه دوست دارد خدا که تنزيه شود و ستايش خداى را هرگاه ستايش کند او را چيزى و چنانچه دوست دارد خدا
اَنْ يحْمَدَ وَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ كلَّما هَلَّلَ اللَّهَ شَيى ءٌ وَ كما يحِبُّ اللَّهُ اَنْ يهَلَّلَ وَاللَّهُ
که ستايش شود و نيست معبودى جز خدا هرگاه تهليل کند او را چيزى و چنانچه خواهد خدا که تهليل شود و خدا
اَكبَرُ كلَّما كبَّرَاللَّهَ شَيى ءٌ وَ كما يحِبُّ اللَّهُ اَنْ يكبَّرَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُك مَفاتيحَ
بزرگتر است هرگاه به بزرگى ستايدش چيزى و چنانچه خواهد خدا که به بزرگى ياد شود خدايا از تو خواهم کليدهاى
الْخَيرِ وَ خَواتيمَهُ وَ سَوابِغَهُ وَ فَوائِدَهُ وَ بَرَكاتِهِ وَ ما بَلَغَ عِلْمَهُ عِلْمى وَ ما
خير و پايانهاى آن را و شايانهايش و فايده هايش و برکاتش را و آنچه را رسيده به دانستنش علم من و آنچه
قَصَرَ عَنْ اِحْصائِهِ حِفْظى اَللّهُمَّ انْهَجْ لى اَسْبابَ مَعْرِفَتِهِ وَافْتَحْ لى اَبْوابَهُ وَ
کوتاه آمده از شماره اش حفظ من خدايا آشکار کن براى من اسباب شناساييش را و بگشا برايم درهاى آن را و
غَشِّنى بَرَكاتِ رَحْمَتِك وَ مُنَّ عَلَىَّ بِعِصْمَةٍ عَنِ الاِْزالَةِ عَنْ دينِك وَ طَهِّرْ
بپوشانم برکتهاى رحمتت را و منت گذار بر من به خوددارى کردن از بيرون رفتن از دينت و پاک کن
قَلْبى مِنَ الشَّك وَلاتَشْغَلْ قَلْبى بِدُنْياىَ وَ عاجِلِ مَعاشى عَنْ اجِلِ ثَوابِ آخِرَتى
دلم را از شک و سرگرم مکن دلم را بدنيايم و زندگى زودگذرم از پاداش آينده آخرت
وَاشْغَلْ قَلْبى بِحِفْظِ مالا تَقْبَلُ مِنّى جَهْلَهُ وَ ذَلِّلْ لِكلِّ خَيرٍ لِسانى وَ طَهِّرْ
و سرگرم کن دلم را به نگهدارى و حفظ آنچه نپذيرى از من نادانيش را و رام کن براى هر کار نيک زبانم را و پاک کن
قَلْبى مِنَ الرِّياَّءِ وَلاتُجْرِهِ فى مَفاصِلى وَاجْعَلْ عَمَلى خالِصاً لَك اَللّهُمَّ اِنّى
دلم را از خودنمايى و جريانش مده در مفاصلم و قرار ده عملم را خالص براى خود خدايا به تو
اَعُوذُبِك مِنَ الشَّرِّ وَ اَنْواعِ الْفَواحِشِ كلِّها ظاهِرِها وَ باطِنِها وَ غَفَلاتِها وَ
پناه برم از بدى و انواع کارهاى زشت همه اش پيدا و نهانش و غفلتهايش و
جَميعِ ما يريدُنى بِهِ الشَّيطانُ الرَّجيمُ وَ ما يريدُنى بِهِ السُّلْطانُ الْعَنيدُ مِمّا
تمام آنچه از من خواهد شيطان رانده شده و آنچه از من خواهد سلطان ستيزه جو از آنچه علم تو بدان
اَحَطْتَ بِعِلْمِهِ وَ اَنْتَ الْقادِرُ عَلى صَرفِهِ عَنّى اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِك مِنْ طَوارِقِ
احاطه دارد و تو قدرت بر دفع آن از من دارى خدايا به تو پناه برم از شبيخون زنان
الْجِنِّ وَالاِْنْسِ وَ زَوابِعِهِمْ وَ بَوائِقِهِمْ وَ مَكايدِهِمْ وَ مَشاهِدِ الْفَسَقَةِ مِنَ الْجِنِّ
جن و انس و خشم جوييهاشان و شُرورشان و توطئه هاشان و جاهايى که حضور يابند فاسقان جن
وَالاِْنْسِ وَ اَنْ اُسْتَزَلَّ عَنْ دينى فَتَفْسُدَ عَلَىَّ آخِرَتى وَ اَنْ يكونَ ذلِك مِنْهُمْ
و انس و از اينکه لغزانده شوم از دينم پس تباه شود بر من آخرتم و يا اين کار از آنها
ضَرَراً عَلَىَّ فى مَعاشى اَوْ يعْرِضَ بَلاءٌ يصيبُنى مِنْهُمْ لاقُوَّةَ لى بِهِ وَلا صَبْرَ
زيانى باشد که در زندگى بر من رسد يا بلايى پيش آيد که از ايشان بر من اصابت کند که من طاقتش را ندارم و شکيبايى
لى عَلَى احْتِمالِهِ فَلا تَبْتَلِينّى يا اِلهى بِمُقاساتِهِ فَيمْنَعُنى ذلِك عَنْ ذِكرِك وَ
تحملش را ندارم پس دچارم مکن خدايا به کشيدن رنج آن که جلوگيريم کند از ياد تو و
يشْغَلُنى عِنْ عِبادَتِك اَنْتَ الْعاصِمُ الْمانِعُ الدّافِعُ الْواقى مِنْ ذلِك كلِّهِ اَسْئَلُك
سرگرمم کند از پرستش تو تويى نگهدار و جلوگير و دافع و حفظ کننده از اينها همه از تو خواهم
اللّهُمَّ الرَّفاهِيةَ فى مَعيشَتى ما اَبْقَيتَنى مَعيشَةً اَقْوى بِها عَلى طاعَتِك وَاَبْلُغُ
خدايا رفاه (و فراخى ) در زندگى تا در دنيا زنده ام دارى چنان که نيرو گيرم بدان بر پيرويت و برسانم
بِها رِضْوانَك وَاَصيرُ بِها اِلى دارِ الْحَيوانِ غَداً وَ لا تَرْزُقْنى رِزْقاً يطْغينى وَ
بدان به خوشنوديت و در آيم بدان به خانه زندگى ابدى در فرداى قيامت و روزيم مکن آنچنان روزى که
لاتَبْتَلِينّى بِفَقْرٍ اَشْقى بِهِ مُضَيقاً عَلَىَّ اَعْطِنى حَظّاً وافِراً فى آخِرَتى وَ مَعاشاً
سرکشم کند و دچارم مکن به فقرى که بدبخت گردم و تنگ گيرد بر من ، عطا کن مرا بهره شايان در آخرتم و روزى
واسِعاً هَنيئاً مَرئياً فى دُنْياىَ وَ لاتَجْعَلِ الدُّنْيا عَلَىَّ سِجْناً وَلاتَجْعَلْ فِراقَها
فراخ و گوارا و لذيذى در دنيايم و دنيا را بر من زندان مکن و جدايى و فراقش را
عَلَىَّ حُزْناً اَجِرْنى مِنْ فِتْنَتِها وَاجْعَلْ عَمَلى فيها مَقْبُولاً وَ سَعْيى فيها
بر من اندوه منما نگاهم دار از آشوبش و بگردان کارم را در آن پذيرفته و کوششم را در آن
مَشْكوراً اَللّهُمَّ وَ مَنْ اَرادَنى بِسُوءٍ فَاَرِدْهُ بِمِثْلِهِ وَ مَنْ كادَنى فيها فَكدْهُ
مورد قدردانى خدايا هرکه قصد سويى درباره من دارد تو با او چنان کن و هرکه درباره ام بدانديشى کند تو با او چنان کن
وَاصْرِفْ عَنّى هَمَّ مَنْ اَدْخَلَ عَلَىَّ هَمَّهُ وَامْكرْ بِمَنْ مَكرَ بى فَاِنَّك خَيرُ
و بگردان از من اندوه کسى که وارد ساخته بر من اندوهش را و نقشه کش بدانکه برايم نقشه کشيد که تو ماهرتر از
الْماكرينَ وَافْقَاْعَنّى عُيونَ الْكفَرَةِ الظَّلَمَةِ وَالطُّغاةِ الْحَسَدَةِ اَللّهُمَّ وَ اَنْزِلْ
همه نقشه کشانى و کور کن از من چشم کافران ستمگر و سرکشان حسود را خدايا فروبار
عَلَىَّ مِنْك السَّكينَةَ وَ اَلْبِسْنى دِرْعَك الْحَصينَةَ وَاحْفَظْنى بِسِرِّك الْواقى وَ
بر من از جانب خود آرامش و بپوشان بر من زره محکمت را و حفظ کن مرا به پوشش نگهدارنده ات و
جَلِّلْنى عافِيتَك النّافِعَةَ وَ صَدِّقْ قَوْلى وَ فِعالى وَ بارِك لى فى وَُلِْدى وَ اَهْلى
بپوشانم به تندرستى سودمندت و تصديق کن گفتارم و کردارم را و برکت ده در فرزندان و خاندان
وَ مالى اَللّهُمَّ ما قَدَّمْتُ وَ ما اَخَّرْتُ وَ ما اَغْفَلْتُ وَما تَعَمَّدْتُ وَ ما تَوانَيتُ وَ
و مالم خدايا آنچه من پيش انداختم يا پس انداختم و آنچه از روى غفلت يا از روى عمد انجام دادم و آنچه سستى کردم و
ما اَعْلَنْتُ وَ ما اَسْرَرْتُ فَاغْفِرْهُ لى يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
آنچه آشکار کردم و آنچه در پنهان انجام دادم همه را بيامرز اى مهربانترين مهربانان