بيستم از ثقه جليل ابن ابى يعفور روايت شده كه حضرت صادق عليه السلام اين دعا را مى خواند
اَللّهُمَّ امْلاَءْ قَلْبى حُبّاً لَك وَ خَشْيةً مِنْك وَ تَصْديقاً وَ ايماناً بِك وَ فَرَقاً مِنْك وَ
خدايا پرکن دلم را از محبت خود و ترس از خود و تصديق و ايمان به خود و هراس و دهشت از خود و
شَوْقاً اِلِيك ياذَاالْجَلالِ وَالاِْكرامِ اَللّهُمَّ حَبِّبْ اِلَىَّلِقآئَك وَاجْعَلْ لى فى لِقآئِك
شوق بدرگاهت اى صاحب جلالت و بزرگوارى خدايا محبوب گردان در پيش من ديدارت را و قرار ده براى من در ديدارت
خَيرَ الرَّحْمَةِ وَالْبَرَكةِ وَ اَلْحِقْنى بِالصّالِحينَ وَلاتُؤَخِّرْنى مَعَ الاَْشْرارِ وَ
بهترين مهر و برکت را و ملحقم کن به شايستگان و دنبالم مينداز به همراه اشرار و
اَلْحِقنى بِصالِحِ مَنْ مَضى وَاجْعَلْنى مَعَ صالِحِ مَنْ بَقِىَ وَ خُذْبى سَبيلَ
ملحقم کن به مردان شايسته از گذشتگان و قرارم ده با شايستگان از آيندگان و مرا به راه
الصّالِحينَ وَ اَعِنّى عَلى نَفْسى بِما تُعينُ بِهِ الصّالِحينَ عَلى اَنْفُسِهِمْ
شايستگان ببر و کمک ده بر خودم بدانچه کمک دادى بدان شايستگان را بر خودشان
وَلاتَرُدَّنى فى سُوَّءٍ اسْتَنْقَذْتَنى مِنْهُ يا رَبَّ الْعالَمينَ اَسْئَلُك ايماناً لا اَجَلَ لَهُ
و بازم مگردان در آن بدى که خلاصم کردى از آن اى پروردگار جهانيان از تو خواهم ايمانى که
دُونَ لِقآئِك تُحْيينى وَ تُميتُنى عَلَيهِ وَ تَبْعَثُنى عَلَيهِ اِذا بَعَثْتَنى وَاَبْرِءْ قَلْبى مِنَ
پايانش ديدار تو باشد که بدان زنده ام دارى و بر آن بميرانى و بر آن مرا برانگيزى هنگامى که برانگيزم و پاک کن دلم را از
الرِّيآءِ وَالسُّمْعَةِ وَالشَّك فى دينِك اَللّهُمَّ اَعْطِنى نَصْراً فى دينِك وَ قُوَّةً فى
خودنمايى و شهرت طلبى و شک در دين تو خدايا به من ده يارى در دينت را و نيروى در
عِبادَتِك وَ فَهْماً فى خَلْقِك وَ كفْلَينِ مِنْ رَحْمَتِك وَ بَيضْ وَجْهى بُنُورِك
عبادتت را و فهم در آفرينشت را و دو بهره از رحمتت و سفيد کن رويم را به نور خود
وَاجْعَلْ رَغْبَتى فيما عِنْدَك وَ تَوَفَّنى فى سَبيلِك عَلى مِلَّتِك وَ مِلَّةِ رَسُولِك
و ميل و رغبتم را قرار ده در آنچه نزد تو است و بميرانم در راه خودت بر کيش خود و کيش رسولت
اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِك مِنَ الْكسَلِ وَ الْهَرَمِ وَ الْجُبْنِ وَالْبُخْلِ وَ الْغَفْلَةِ وَالْقَسْوَةِ
خدايا به تو پناه برم از بى حالى و پيرى و ترس و بخل و بى خبرى و سنگدلى
وَالْفَتْرَةِ وَ الْمَسْكنَةِ وَ اَعُوذُبِك يا رَبِّ مِنْ نَفْسٍ لا تَشْبَعُ وَ مِنْ قَلْبٍ لا يخْشَعُ
و سستى و ندارى و پناه برم به تو پروردگارا از نفسى که سير نشود و از دلى که فروتنى نکند
وَ مِنْ دُعآءٍ لايسْمَعُ وَ مِنْ صَلوةٍ لاتَنْفَعُ وَ اُعيذُ بِك نَفْسى وَ اَهْلى وَ ذُرِّيتى
و از دعايى که به اجابت نرسد و از نمازى که سود ندهد و پناه دهم به تو خودم و خاندان و فرزندانم را
مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيمِ اَللّهُمَّ اِنَّهُ لايجيرُنى مِنْك اَحَدٌ وَلا اَجِدُ مِنْ دُونِك
از شيطان رانده خدايا براستى که پناه ندهد از تو هيچکس و نيابم جز پيش تو
مُلْتَحَداً فَلا تَخْذُلْنى وَلاتَرُدَّنى فى هَلَكةٍ وَلاتَرُدَّنى بِعَذابٍ اَسْئَلُك الثَّباتَ
پناهگاهى پس مرا وامگذار و بازم مگردان در هلاکت و بازم مگردان در عذاب از تو خواهم پايدارى
عَلى دينِك وَالتَّصْديقَ بِكتابِك وَ اتِّباعَ رَسُولِك اَللّهُمَّ اذْكرْنى بِرَحْمَتِك
در دينت را و تصديق کتابت را و پيروى رسولت را خدايا ياد کن مرا بوسيله رحمتت
وَلاتَذْكرْنى بِخَطيئَتى وَ تَقَبَّلْ مِنّى وَ زِدْنى مِنْ فَضْلِك اِنّى اِلَيك راغِبٌ اَللّهُمَّ
و يادم مکن به خطاکاريم و بپذير از من و بيفزا بر من از فضل خود که براستى من به تو مشتاقم خدايا
اجْعَلْ ثَوابَ مَنْطِقى وَ ثَوابَ مَجْلِسى رِضاك عَنّى وَاجْعَلْ عَمَلى وَ دُعآئى
قرار ده پاداش گفتارم و پاداش مجلسم را خوشنودى خودت از من و قرار ده کردار و دعايم را
خالِصاً لَك وَاجْعَلْ ثَوابِىَ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِك وَاجْمَعْ لى جَميعَ ما سَئَلْتُك وَ
خالصانه براى خود و پاداشم را بهشتت قرار ده به مهرت و گردآور براى من تمام آنچه را از تو خواستم و
زِذْنى مِنْ فَضْلِك اِنّى اِلَيك راغِبٌ اَللّهُمَّ غارَتِ النُّجُومُ وَ نامَتِ الْعُيونُ وَ
بيفزا بر من از فضل خود که براستى من به تو مشتاقم خدايا اختران پنهان گشته و ديده ها به خواب رفته و
اَنْتَ الْحَىُّ الْقَيومُ لا يوارى مِنْك لَيلٌ ساجٍ وَ لا سَمآءٌ ذاتُ اَبْراجٍ وَ لا اَرْضٌ
تو زنده پاينده اى که نپوشاند کسى را از تو شب پوشاننده و نه آسمانى که داراى برجها است و نه زمين
ذاتُ مِهادٍ وَلابَحْرٌ لُجِّىٌ وَلا ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ تُدْلِجُ الرَّحْمَةَ عَلى
گسترده و نه درياى ژرف و نه تاريکيهاى روى هم انباشته بريزى رحمت خود را شبانه بر
مَنْ تَشآءُ مِنْ خَلْقِك تَعْلَمُ خائِنَةَ الاَْعْينِ وَ ما تُخْفِى الصُّدُورُ اَشْهَدُ بِما
هر که خواهى از خلق خود مى دانى خيانت ديده ها و آنچه را پنهان کنند سينه ها گواهى دهم بدانچه
شَهِدْتَ بِهِ عَلى نَفْسِك وَ شَهِدَتْ مَلاَّئِكتُك وَاُولُوا الْعِلْمِ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْعَزيزُ
گواهى دهى خودت بر خويشتن و گواهى دهند فرشتگانت و دانشمندان ، نيست معبودى جز تو نيرومند
الْحَكيمُ وَ مَنْ لَمْ يشْهَدْ عَلى ما شَهِدْتَ عَلى نَفْسِك وَ شَهِدَتْ مَلاَّئِكتُك وَ
فرزانه و هر که گواهى ندهد بدانچه تو بر خود گواهى داده اى و گواهى داده اند بدان فرشتگان تو
اوُلُواالْعِلْمِ فَاكتُبْ شَهادَتى مَكانَ شَهادَتِهِ اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ وَ مِنْك السَّلامُ
پس بجاى آن گواهى مرا بنويس خدايا تويى سلام و از تو است سلامتى از
اَسْئَلُك يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكرامِ اَنْ تَفُك رَقَبَتى مِنَ النّارِ
تو خواهم اى صاحب جلالت و بزرگوارى که آزاد کنى مرا از آتش
مؤ لف گويد كه اين دعا را شيخ طوسى در مصباح بعد از ركعت چهارم نافله شب ذكر فرموده و علامه مجلسى روايتى از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده كه فرموده اين دعا را در نماز وتر بخوان .