هيجدهم روايت شده كه حضرت امام محمد باقرعليه السلام اين دعا را تعليم برادرش عبداللَّه بن على فرمود :
اَلّلهُمَّ ارْفَعْ ظَنّى صاعِدا وَلاتُطْمِعْ فِىَّ عَدُوّاً وَ
خدايا بالا بر گمانم را فرازمندانه و به طمع مينداز در من دشمنى و
لاحاسِداً وَاْحْفَظْنى قآئِماً وَ قاعِداً وَ يقْظانَ وَ راقِداً اَللّهُمَّ اغْفِرْلى وَارْحَمْنى
نه حسودى را و محافظتم کن در حال ايستادن و نشستن و در بيدارى و خواب خدايا بيامرز مرا و به من رحم کن
وَاهْدِنى سَبيلَك الاَْقْوَمَ وَ قِنى حَرَّ جَهَنَّمَوَاحْطُطْ عَنِّى الْمَغْرَمَ وَ الْمَاْثَمَ
و راهنماييم کن به راه راست و درستت و نگاهم دار از آتش داغ جهنم و بردار از دوشم بدهکارى و گناه را
وَاجْعَلْنى مِنْ خِيارِ الْعالَمِ
و قرارم ده از نيکان عالم