دوازدهم از حضرت موسى بن جعفرعليه السلام منقول است كه به سماعه فرمود كه اى سماعه هر وقت كه از براى تو حاجتى باشد نزد حق تعالى پس بگو
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُك
خدايا از تو خواهم
بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِي فَاِنَّ لَهُما عِنْدَك شَاْناً مِنَ الشَّاْنِ وَ قَدْراً مِنَ الْقَدْرِ فَبِحَقِّ
به حق محمّد و على زيرا آن دو را نزد تو منزلتى است از منزلتها و مقامى است از مقامها پس به حق
ذلِك الْشَّاْنِ وَ بِحَقِّ ذلِك الْقَدْرِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلْ
آن منزلت و به حق اين مقام که درود فرستى بر محمّد و آل محمّد و بکنى درباره من
بى كذا وَ كذا
چنين و چنان
پس بدرستى كه چون روز قيامت شود نماند ملك مقرّبى و نه پيغمبر مرسلى و نه مؤ من ممتحنى مگر آنكه او محتاج است بسوى محمّد و على صلواتُ اللَّهِ عَليهما وآلِهِما در آن روز. فقير گويد: كه ابن ابى الحديد نقل كرده از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام كه فرمود وقتى سؤ ال كردم از حضرت رسول صلى الله عليه و آله كه دعا كند براى من به مغفرت فرمود دعا خواهم كرد پس برخاست و نماز گذاشت و دست به دعا برداشت گوش دادم به دعاى آن حضرت شنيدم مى گويد اَللّهُمَّ بِحَقِّ عَلِي عِنْدَك اِغْفِرْ لِعَلِي يعنى خدايا به حقّ علىّ نزد تو بيامرز علىّ را من گفتم يا رسول اللَّه اين چه دعائى بود كه كردى فرمود آيا كسى گرامى تر از او هست نزد خدا كه من او را شفيع خود كنم نزد او مؤ لف گويد: كه ما در باب اوّل در ذكر ادعيه سجده شكر ذكر كرديم بعض دعاهائى كه مناسبت با اين فصل داشت.
فصل هشتم ادعيه براى علل و امراض