سوّم از ابوبصير منقول است كه شكايت كردم بسوى حضرت صادق عليه السلام از حاجت خود و خواستم از آن حضرت كه مرا تعليم فرمايد دعائى بجهت رزق پس حضرت اين دعا را تعليم من فرمود كه از زمانى كه من خواندم آن را ديگر محتاج نشدم فرمود بگو در نماز شب در حال سجده
يا خَيرَ مَدْعُوٍّ وَ يا خَيرَ مَسْئُولٍ وَ يا
اى بهترين خوانده شده و اى بهترين درخواست شده و اى
اَوْسَعَ مَنْ اَعْطى وَ يا خَيرَ مُرْتَجىً اُرْزُقْنى وَ اَوسِعْ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِك وَ
وسيعتر کسى که عطا کند و اى بهترين مايه اميد روزيم ده و فراخ گردان بر من از روزيت و
سَبِّبْ لى رِزْقاً مِنْ قِبَلِك اِنَّك عَلى كلِّ شَيئٍ قَديرٌ
وسيله سازى کن روزيم را از جانب خود که تو بر هر چيز توانايى
مؤ لّف گويد كه شيخ طوسى اين دعا را در سجده آخر ركعت هشتم نافله شب در مصباح ذكر فرموده