پنجم و نيز از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه چون نماز مغرب و صبح بجا آوردى بگو هفت مرتبه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيم
پس بدرستى كه هركس اين را بگويد نرسد به او جذام و پيسى و ديوانگى و نه هفتاد نوع از انواع بلاها و مى گوئى چون داخل صبح و داخل شام شدى :
اَلْحَمْدُ لِرَبِّ الصَّباحِ اَلْحَمْدُ لِفالِقِ الاِْصْباحِ دو مرتبه اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى اَذْهَبَ
ستايش خاص پروردگار صبحدم ستايش خاص شکافنده سپيده دم * * * * ستايش خدايى را که
اللَّيلَ بِقُدْرَتِهِ وَ جآءَ بِالنَّهارِ بِرَحْمَتِهِ وَ نَحْنُ فى عافِيةٍ
شب را به قدرت خويش ببرد و روز را به مهر خويش درآورد و ما در حال تندرستى هستيم
و مى خوانى آية الكرسى و آخر حشر و ده آيه از صافّات :
وَ سُبْحانَ رَبِّك رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يصِفُونَ وَ سلامٌ عَلَى
و منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه توصيف کنند و سلام بر
الْمُرْسَلينَ والْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ فَسُبْحانَ الِلَّهِ حينَ تُمْسُونَ وَ حينَ
مرسلين و ستايش خداى را است پروردگار جهانيان پس منزه است خدا هنگامى که شام کنيد و هنگامى که
تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَ عَشِياً وَ حينَ تُظْهِرُونَ
بامداد کنيد و از او است ستايش در آسمانها و زمين و شامگاه و چون ظهر کنيد
يخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيتِ وَ يخْرِجُ الْمَيتَ مِنَ الْحَىِّ وَ يحْيى الاَْرْضَ بَعْدَ
برون آرد زنده را از مرده و برون آرد مرده را از زنده و زنده کند زمين را پس از
مَوْتِها وَ كذلِك تُخْرَجُونَ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنا وَ رَبُّ الْمَلاَّئِكةِ وَالرُّوحِ سَبَقَتْ
مرگش و اين چنين بيرون آورده شويد منزه و پاکيزه است پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح ، پيشى جسته
رَحْمَتُك غَضَبَك لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكاِنّى ظَلَمْتُ نَفْسى فَاغْفِرْ لى
مِهرت بر خشمت معبودى جز تو نيست منزهى تو که براستى من به خود ستم کرده ام پس بيامرز مرا و به من
وَارْحَمْنى وَ تُبْ عَلَىَّ اِنَّك اَنْتَ التّوّابُ الرَّحيمُ
رحم کن و توبه ام بپذير که همانا تويى توبه پذير مهربان