از حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله وارد شده كه آيه سخره بخوانند و آن اين است :
اِنَّ رَبَّكمُ اللَّهُ الَّذى خَلَقَ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ فى
همانا پروردگار شما کسى است که آفريد آسمانها و زمين را در
سِتَّةِ اَيامٍ ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ يغْشِى اللَّيلَ النَّهارَ يطْلُبُهُ حَثيثاً وَ الشَّمْسَ
شش روز سپس به عرش پرداخت ، بپوشاند شب را به روز که با شتاب از دنبال آن رود و مهر
وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِاَمْرِهِ اَلا لَهُ الْخَلقُ وَالاَْمْرُ تَبارَكاللَّهُ رَبُّ
و ماه و ستارگان تحت فرمان اويند بدانيد که از اوست آفرينش و فرمان بزرگست خدا پروردگار
الْعالَمينَ اُدْعُوا رَبَّكمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيةً اِنَّهُ لا يحِبُّ الْمُعْتَدينَ وَلاتُفْسِدُوا فِى
جهانيان بخوانيد پروردگار خويش را به زارى و پنهانى که او تجاوزکاران را دوست ندارد و فساد نکنيد در روى
الاَْرْضِ بَعْدَ اِصْلاحِها وَادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً اِنَّ رَحْمَةَ اللَّهِ قَريبٌ مِنَ
زمين پس از اصلاح آن و بخوانيد خدا را با بيم و اميد براستى که رحمت خدا نزديک است
الْمُحْسِنينَ
به نيکوکاران
و در بعضى روايت است كه تا تَبارَك اللَّهُ رَبُّ الْعالَمينَ بخواند
و از حضرت رسول صلى الله عليه و آله نقل شده كه بر هر يك از برگ و دانه درخت اسفند ملكى موكل است كه با آنها هست تا آنكه بپوسد و ريشه اش و شاخش غم و سحر را برطرف مى كند و در دانه اش شفاى هفتاد درد است پس مداوا كنيد به اسفند و كنُدر
و از حضرت امام رضا عليه السلام منقول است كه مصروعى را ديد پس طلب كرد قدحى از آب و خواند بر آن حمد و معوّذتين و دميد در قدح پس امر فرمود كه از آن آب بر سر و صورتش ريختند تا به هوش آمد و فرمود ديگر عود نخواهد كرد بسوى تو هرگز
و روايت شده از حضرت رسول صلى الله عليه و آله كه اگر جنّ سنگى افكند آن سنگ را بگيرد و بيافكند به همان موضعى كه سنگ از آنجا آمده و بگويد:
حَسْبِىَ اللَّهُ وَ كفى وَ
بس است مرا خدا و کافى است و
سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ دَعا لَيسَ وَراءَ اللَّهِ
مى شنود خدا دعاى کسى را که بخواندش و برتر از خدا جايى نيست
مُنْتَهى
و نيز از براى شرّ جنّيان نگاه داشتن مرغ و خروس و كبوتر و بزغاله در خانه نافع است
و نيز از براى شرّ جنّيان در سفر و بيابان و مواضع هولناك آن از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه دست بر بالاى سر گذارد و به صداى بلند بخواند
اَفَغَيرَ دينِ اللَّهِ يبْغُونَ وَ لَهُ اَسْلَمَ مَنْ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ طَوْعاً وَ كرْهاً وَ
آيا غير دين خدا را مى جوييد با اينکه برايش تسليم گشته آسمانها و زمين از روى ميل و اکراه و
اِلَيهِ يرْجَعُونَ
بسويش بازگردند
و نيز در بيابان در مواضع مُوحشه و هولناك وارد شده است كه بلند اذان گويند