روايت شده كه شخصى شكايت كرد به حضرت موسى بن جعفر عليه السلام و گفت مرا زَحيرى است كه ساكن نمى شود فرمود هرگاه فارغ شدى از نماز شب بگو:
اَللّهُمَّ ما كانَ مِنْ خَيرٍ فَمِنْك لاحَمْدَلى فيهِ وَ ما عَمِلْتُ مِنْ سُوءٍ فَقَدْ حَذَّرْتَنيهِ
خدايا هرچه خير است از تو است و من ستايشى ندارم و آنچه کار بد کردم که تو مرا از آن کار برحذر داشتى
لاعُذْرَ لى فيهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِك اَنْ اَتَّكلَ عَلى مالا حَمْدَلى فيهِ اَوْ آمَنَ مِمّا
من عذرى در آن ندارم خدايا به تو پناه برم از اينکه توکل کنم بر آنچه حمدى در آن ندارم يا ايمن گردم از آنچه
لا عُذْرَ لى فيهِ
عذرى در آن براى من نيست