بنويسد اوّل سوره اِنّا فَتَحْنا تا مُسْتَقيماً و سوره اِذا جآءَ نَصْرُاللَّهِ و اين آيات را:
وَ مِنْ آياتِهِ اَنْ جَعَلَ لَكمْ مِنْ اَنْفُسِكمْ اَزْواجاً لِتَسْكنُوا اِلَيها وَ جَعَلَ بَينَكمْ
و از آيات خدا اين است که ((قرار داد براى شما از خودتان جفتهايى تا آرامش يابيد بدانها و قرار داد ميانه شما
مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً اِنَّ فى ذلِك لاَياتٍ لِقَوْمٍ يتَفَكروُنَ ثُمَّ ادْخُلُوا عَلَيهِمُ الْبابَ
دوستى ومهر براستى دراين کار نشانه هايى است براى مردمى که تفکر مى کنند)) سپس ((داخل شويد برايشان از اين دروازه ها
فَاِذا دَخَلْتُمُوهُ فَاِنَّكمْ غالِبُونَ فَفَتَحْنا اَبْوابَ السَّمآءِ بِمآءٍ مُنْهَمِرٍ وَ فَجَّرْنَا
و چون داخل شديد غلبه با شما است )) ((پس گشوديم درهاى آسمان را به آبى ريزان و شکافتيم در
الاَْرْضَ عُيوناً فَالْتَقَى الْمآءُ عَلى اَمْرٍ قَدْ قُدِرَ رَبِّ اشْرَحْ لى صَدْرى وَ
زمين چشمه ها و به هم پيوست (هر دو) آب براى کارى که مقدر شده بود پروردگارا سينه ام را بگشا و
يسِّرْلى اَمْرى وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانى يفْقَهُوا قَوْلى وَ تَرَكنا
کارم را آسان کن و گره از زبانم بگشا تا فهم کنند گفتارم را و واگذاريشان در آن روز
بَعْضَهُمْ يوْمَئِذٍ يمُوجُ فى بَعْضٍ وَ نُفِخَ فِى الصُّورِ فَجَمَعْناهُمْ
که برخى موج زنند در برخى ديگر و در صور دميده شود و
جَمْعاً كذلك حَلَلْتُ فُلانَ بْنِ فُلانٍ عَنْ بِنْتِ فُلانَةٍ لَقَدْ جائَكمْ رَسُولٌ مِنْ
گردشان آريم اين چنين گشودم فلان پسر فلان را از دختر فلان به حقيقت آمد شما را پيامبرى از
اَنْفُسِكمْ عَزيزٌ عَلَيهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيكمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ فَاِنْ
خودتان که ناگوار است بر او آنچه شما را به رنج اندازد و علاقمند به شما است و نسبت به مؤ منان رؤ ف و مهربان است اگر
تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِىَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَيهِ تَوَكلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظيمِ
پشت کردند بگو بس است مرا خدا معبودى جز او نيست بر او توکل کنم که او پروردگار عرش بزرگ است
پس اين نوشته را همراه او نموده و بر او آويزان كنند
و در طبّ الا ئمّه دعائى از حضرت موسى بن جعفر عليه السلام نيز نقل شده كه تعليم اسحاق صحّاف فرموده چون طولانى بود ذكر ننموديم