بنويسد در پوستى :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ كاَنَّهُمْ يوْمَ يرَوْنَ ما يوعَدُونَ لَمْ يلْبَثُوا اِلاّ ساعَةً
بنام خداى بخشاينده مهربان گويى ايشان روزى که عذاب موعود را ببينند بسر نبرده اند ساعتى
مِنْ نَهارٍ كاَنَّهُمْ يوْمَ يرَوْنَها لَمْ يلْبَثُوا اِلاّ عَشِيةً اَوْ ضُحيها اِذْ قالَتِ اَمْرَاَتُ
از روز گويى ايشان چون روز رستاخيز را ببينند بسر نبرده اند جز شبانگاه يا روزى هنگامى که زن عمران گفت
عِمْرانَ رَبِّ اِنّى نَذَرْتُ لَك ما فى بَطْنى مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنّى اِنَّك اَنْتَ السَّميعُ
پروردگارا من نذر کرده ام براى تو آنچه را در شکم من است آزاد پس بپذير از من که براستى تويى شنواى
الْعَليمُ
دانا
پس ببندد آن را بر ران راست او و چون فرزندش متولّد شد آن را باز كند و نيز روايت شده كه بخواند بر آن :
فَاَجائَهَا الْمَخاضُ اِلى جِذْعِ النَّخْلَةِ تا رُطَباً جَنِياً
پس بياوردش درد زاييدن بسوى تنه درخت خرما * (تا آيه 25 سوره مريم )
پس صدا بلند كند به اين آيه :
وَاللَّهُ اَخْرَجَكمْ مِنْ بُطُونِ اُمَّهاتِكمْ لاتَعْلَمُونَ شَيئاً
و خدا بدر آورد شما را از شکمهاى مادرانتان که نمى دانستيد چيزى
وَ جَعَلَ لَكمُ السَّمْعَ وَ الاَْبْصارَ وَ الاَْفْئِدَةَ لَعَلَّكمْ تَشْكرُونَ كذلِك اُخْرُجْ اَيها
و قرار داد براى شما گوش و چشم و دل شايد شما سپاسگزاريد اين چنين برون آى
الطِّلْقُ اُخْرُجْ بِاذْنِ اللَّهِ
اين چنين برون آى به اذن خدا
و نيز از حضرت صادق عليه السلام روايت شده كه براى آسان شدن ولادت بنويسد در پوستى يا كاغذى :
اَللّهُمَّ فارِجَ الْهَمِّ وَ كاشِفَ الْغَمِّ وَ رَحْمنَ الدُّنْيا
خدايا اى غم گشا و برطرف کننده اندوه اى بخشاينده دنيا
وَالاْخِرَةِ وَ رَحيمَهُما اِرْحَمْ فلانة بنت فُلانة رَحْمَةً تُغْنيها بِها عَنْ رَحْمَةِ
و آخرت و مهربان آن دو، رحم کن فلان زن دختر فلان را به رحمتى که بى نيازش کنى بدان از رحمت
جَميعِ خَلْقِك تُفَرِّجُ بِها كرْبَتَها وَ تَكشِفُ بِها غَمَّها وَ تُيسِّرُ بِها وِلادَتَها وَ
همه خلق خود و بگشايى بدان محنتش را و برطرف کنى بدان اندوهش را و آسان گردانى زاييدنش را
قُضِىَ بَينَهُمْ بِالْحَقِّ وَ هُمْ لايظْلَمُونَ وَ قيلَ الْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
و داورى شد ميانشان به حق و ستمى به ايشان نشد و گفته شد ستايش خاص خدا پروردگار جهانيان است