|     |     |  EN |   AR   

عوذه مجربّه براى درد دندان

عوذه مجربّه براى درد دندان

عوذه مجربّه براى درد دندان در مفاتیح الجنان

  • ۲۲:۳ ۱۳۹۸/۱۲/۱۶
مى خوانى حمد و دو قُلْ اَعُوذُ و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَد را و مى خوانى با هر سوره بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ و بعد از قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد مى گوئى :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَ لَهُ ما سَكنَ فِى
بنام خداى بخشاينده مهربان و از اوست آنچه در
اللَّيلِ وَالنَّهارِ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ قُلْنا يا نارُ كونى بَرْدَاً وَ سَلاماً عَلى اِبْرهيمَ
شب و روز آرام گيرد و او است شنواى دانا گفتيم اى آتش باش سرد و سلامت بر ابراهيم
وَ اَرادُوا بِهِ كيداً فَجَعَلْناهُمْ الاَْخْسَرينَ نُودِىَ اَنْ بُورِك مَنْ فِى النّارِ وَ مَنْ
و انديشيدند درباره اش کيدى پس گردانديمشان زيانکاران ندا شد که مبارک است هر که در آتش است و هر که
حَوْلَها وَ سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
در اطراف آنست و منزه است خدا پروردگار جهانيان
پس مى گوئى :
اَللّهُمَّ يا كافِياً مِنْ كلِّ شَيئٍ وَ
اى کفايت کننده از هر چيز که چيزى
لا يكفى مِنْك شَيئٌ اِكفِ عَبْدَك وَابْنَ اَمَتِك مِنْ شَرِّ ما يخافُ وَ يحْذَرُ وَ مِنْ
از تو کفايت نکند کفايت کن بنده ات را و فرزند کنيزت را از شر آنچه مى ترسد و بيم دارد و از
شَرِّ الْوَجَعِ الَّذى يشْكوهُ اِلَيك
شر دردى که شکوه اش بدرگاهت آورده
و نيز روايت شده كه كاردى يا برگ خرمائى بگيرد و بمالد بر آن جانب كه درد مى كند و بگويد هفت مرتبه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
بنام خداى بخشاينده مهربان
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ اِبْرهيمُ خَليلُ اللَّهِ اُسْكنْ بِالَّذى سَكنَ لَهُ
بنام خدا و به ذات خدا، محمد رسول خدا است و ابراهيم خليل خدا است آرام گير به حق آنکس که رام شد براى او
ما فِى اللَّيلِ وَ النَّهارِ بِاءِذْنِهِ وَ هُوَ عَلى كلِّ شَيئٍ قَديرٌ
آنچه در شب و روز است به اذنش و او بر هر چيز توانا است
و ايضاً وارد شده كه چوبى يا آهنى بگذارد بر دندان درد كن و افسون كند آن را از جانب آن هفت مرتبه
بِسْمِ اللَّهِ
بنام خداى
الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اَلْعَجَبُ كلُّ الْعَجَبِ دُودَةٌ تَكونُ فِى الْفَمِ تَاْكلُ الْعَظْمَ وَ تُنْزِلُ
بخشاينده مهربان شگفتا! و تمام شگفت به اين است که کرمى در دهان مى خورد استخوان و در عوض خون فرو مى ريزد
الدَّمَ اَنَا الرّاقى وَ اللَّهُ الشّافى وَ الْكافى لا اِلهَ اِلاّ اللَّهُ وَالْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ
من افسون کنم و خدا شفا دهد و کفايت کند معبودى نيست جز خدا و ستايش خاص خدا پروردگار
الْعالَمينَ وَ اِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسَاً فَادّارَ اْتُمْ فيها
جهانيان است و هنگامى که کشتيد کسى را و درباره اش کشمکش کرديد (آيه 72 بقرة )
بخواند تا لَعَلَّكمْ تَعْقِلُونَ هفت مرتبه اين را بجا آورد