نماز روز شنبه سيد بن طاوس از حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام روايت كرده كه فرمود خواندم از كتابهاى پدرانم عليهم السلام كه هر كه روز شنبه چهار ركعت نماز گذارد بخواند در هر ركعتى حمد و قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و آية الكرسى بنويسد خداوند عزّوجلّ او را در درجه پيغمبران و شهداء و صالحين و نيكو رفيقانند ايشان .نماز روز يكشنبه و نيز از آن حضرت مرويست كه فرمود هركه روز يك شنبه چهار ركعت نماز بخواند در هر ركعت حمد و سوره تَبارَك الَّذى بِيدِهِ الْمُلْك حق تعالى مكان دهد او را در بهشت هر كجائى كه خواسته باشد.
نماز روز دوشنبه و نيز فرمود كه هر كه روز دوشنبه ده ركعت نماز بجاآورد بخواند در هر ركعت حمد و توحيد ده مرتبه حق تعالى در روز قيامت براى او نورى قرار دهد كه روشنائى دهد مَوقِف را تا غبطه برند بر او جميع خلق خدا در آن روز.
نماز روز سه شنبه و نيز از آن حضرت مرويست كه هر كه در روز سه شنبه شش ركعت نماز بگذارد و بخواند در هر ركعت بعد از حمد آيه آمَنَ الرَّسُولُ را تا به آخر و سوره اِذا زُلْزِلَتْ را يك مرتبه حق تعالى گناهان او را بيامرزد و از گناهان بيرون آيد مانند روزى كه از مادر متولّد شده .
نماز روز چهارشنبه و نيز از آن حضرت مرويست كه هر كه روز چهارشنبه چهار ركعت نماز بگذارد و بخواند در هر ركعت بعد از حمد يك مرتبه سوره قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ خداوند قبول فرمايد توبه او را از هر گناهى و تزويج فرمايد به او حوريه در بهشت .
نماز روز پنجشنبه و فرمود آن حضرت كه هر كه روز پنجشنبه ده ركعت نماز گذارد و بخواند در هر ركعتى سوره حمد و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَد را ده مرتبه ملائكه به او گويند كه هر حاجتى دارى بخواه كه برآورده خواهد شد.
نماز روز جمعه و نيز فرمود كه هر كه روز جمعه چهار ركعت نماز كند و بخواند در هر ركعتى سوره حمد وَ تَبارَك الَّذى بِيدِهِ الْمُلْك و حَّم سجده حق تعالى او را داخل بهشت كند و شفاعت او را در حقّ اهلبيت او قبول فرمايد و نگهدارد او را از فشار قبر و هولهاى روز قيامت راوى سؤ ال كرد از آن حضرت كه در چه وقت از روزها اين نمازها را بايد بجا آورد فرمود از مابين طلوع آفتاب تا وقت زوال .
باب سوّم
ادعيه و عوذات آلام و اسْقام و علل اعضا و تب و غيره
ادعيه آلام و اسقام
سيد بن طاوس در مُهَج الدّعوات نقل كرده از سعيد بن ابى الفَتح قمّى كه در واسط ساكن بود گفت مرا مرضى عظيم بود كه طبيبان از علاج آن عاجز بودند و پدرم مرا به دارالشّفا برد و طبيبان و ساعور كه مقدّم ترسايان باشد در طبّ جمع كرد براى معالجه من پس ايشان فكر كردند و گفتند كه اين مرض را غير از خدا كسى نمى تواند علاج كند از اين سخن شكسته دل و غمناك شدم و كتابى از كتابهاى پدرم برداشتم كه چيزى از آن مطالعه نمايم در پشت آن كتاب ديدم نوشته كه از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام مرويست كه پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود كه هر كه را مرضى باشد بعد از نماز صبح چهل بار بگويد:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اَلْحَمُدلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكيلُ
بنام خداى بخشاينده مهربان ستايش خاص خدا پروردگار جهانيان است بس است ما را خدا و نيکو وکيلى است
تَبارَك اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ
منزه و بزرگ است خدا بهترين آفريدگان و جنبش و نيرويى نيست جز به خداى والاى بزرگ
و دست بر آنجا كه علّت باشد بمالد از آن صحّت يابد و حضرت عزّت او را شفا بخشد پس من صبر كردم چون صبح شد فريضه را بجاآوردم و چهل نوبت اين دعا را خواندم و دست بر آن محل مى ماليدم پس خداى تعالى آن مرض را از من دفع نمود و من نشسته بودم و مى ترسيدم كه مبادا برگردد تا سه روز بدين حال بودم باز نگرديد بعد از آن پدرم را خبر دادم به اين قصّه پس شكر خدا را بجا آورد و براى بعضى از اطبّاء كه ذمّى بود آن را نقل كرد پس آن طبيب نزد من آمد و مرض را ديد كه برطرف شده در همانحال مسلمان شد و كلمه شهادت گفت و اسلامش نيكو گرديد.
شيخ كفعمى در مصباح فرموده كه هرگاه در تو علّتى باشد دست بمال به موضع سجده خود و بمال آن را بر موضع علّت هفت مرتبه در عقب هر نماز فريضه و بگو:
يا مَنْ كبَسَ الاَْرْضَ عَلَى الْمآءِ وَ سَدَّ الْهَوآءَ بِالسَّمآءِ وَاخْتارَ لِنَفْسِهِ اَحْسَنَ
اى که فرو برد زمين را بر آب و بر بست هوا را به آسمان و انتخاب کرد براى خود بهترين
الاَْسْمآءِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى كذا وَ كذا وَ ارْزُقْنى وَ
نامها را درود فرست بر محمد و آل محمد و درباره من چنين و چنان کن و روزيم ده و
عافِنى مِنْ كذا وَ كذا
سالمم بدار از چنين و چنان