ابوسفیان بن حارث بن عبدالمطلب - مغیره

اَبوسُفیان بن حارِث بن عَبْدالمُطَّلِب - مُغَیرَه
اَبوسُفیان معروف به مُغَیرَه ، پسرعموی رسول خدا و برادرِ رضاعیآن‌حضرت از حَلیمَه سَعْدِیهبود. وی در دورانِ جاهلیت ، دوستِ صمیمی پیامبر  و با آغازِ بعثت، دشمنِ سرسختِ آن جناب گردید .اَبوسُفیان بعد از بعثت به تمسخرِ نبی مکرّم اسلام می‌پرداخت و حَسّانبا زبانِ شعر او را پاسخ می‌داد . مُغَیرَه پس‌از فَتْحِ مکّه ، با وساطتِاُمُّ المُؤمِنین : اُمِّ سَلَمَه ، خدمتِ حضرت محمّد شرفیاب شده و اسلام آوَرْد.
مُغَیرَه در نبرد حُنَینْ شرکت داشت و زمانی‌که رزمندگانِ اسلام با کمینِ نیروهای دشمن مواجه و رسول اکرم  را تنها گذاشتند ، ایشان هیچگاهاز آن‌حضرت جدا نشد و در‌‌ حالی‌که علی بن اَبیطالب (ع) جلوتر از همه شمشیر می‌زد ، او نیز تمامِ مدّت زینِ استرِ پیامبر  اسلام را نگهداشته وبه مبارزه ادامه می‌داد .
آن‌حضرت از وی به خاطرِ پایداری در نبرد و عدمِ فرار تشکّرکردند .
مُغَیرَه مُقارِنِ سال 15 هجری و به روایتی سال 20 هجری درگذشت .

منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران