در نجم الثّاقب از كتاب كنوز النّجاح شيخ طبرسى نقل كرده كه بيرون آمد از ناحيه مقدسّه حضرت صاحب الزّمان عليه الصَّلوةُ والسَّلامُ كه هركس را بسوى حق تعالى حاجتى باشد پس بايد كه بعد از نصف شب جمعه غسل كند و بجاى نماز خود رود و دو ركعت نماز گذارد در ركعت اوّل بخواند سوره حمد را و چون به اِياك نَعْبُدُ وَ اِياك نَسْتَعينُ برسد صد مرتبه آن را مكرّر كند و بعد از آنكه صد مرتبه تمام شود تتمّه سوره حمد را بخواند و بعد از تمام شدن سوره حمد سوره قُلْ هُوَاللَّه اَحَد را يك مرتبه بخواند و ركوع و دو سجده بجا آورد و سُبْحانَ رَبَّىِ الْعَظيمِ وَ بِحَمْدِهِ را هفت مرتبه در ركوع بگويد و سُبْحانَ رَبِّىَ الاَْعْلى وَ بِحَمْدِهِ را در هر يك از دو سجده هفت مرتبه بگويد و بعد از آن ركعت دويم را نيز مانند ركعت اوّل بجا آورد و بعد از تمام شدن نماز اين دعا را بخواند پس بدرستى كه حق تعالى البّته حاجت او را برمى آورد هرگونه حاجتى كه باشد مگر آنكه حاجت او در قطع كردن صله رحم باشد و دعا اين است :
اَللّهُمَّ اِنْ اَطْعَتُك فَالْمَحْمِدَةُ لَك وَ اِنْ عَصَيتُك فَالْحُجَّةُ لَك مِنْك الرَّوْحُ وَ
خدايا اگر فرمانبرداريت کنم پس حمد و ستايش از آن تو است و اگر نافرمانيت کنم تو حجت دارى از تو است مهر و يارى و
مِنْك الْفَرَجُ سُبْحانَ مَنْ اَنْعَمَ وَ شَكرَ سُبْحانَ مَنْ قَدَّرَ وَ غَفَرَ اللّهُمَّ اِنْ كنْتُ
از تو است گشايش منزه است آنکه نعمت داده و قدردانى کرد منزه است آنکه مقدر کرد و آمرزيد خدايا اگر من
عَصَيتُك فَاِنّى قَدْ اَطَعْتُك فى اَحَبِّ الاَْشْيآءِ اِلَيك وَ هُوَ الاْ يمانُ بِك لَمْ اَتَّخِذْ
تو را نافرمانى کردم ولى در عوض فرمانبرداريت کردم در محبوبترين چيزها در نزد تو و آن ايمان به تو است که برايت
لَك وَلَداً وَ لَمْ اَدْعُ لَك شَريكاً مَنّاً مِنْك بِهِ عَلَىَّ لا مَنّاً مِنّى بِهِ عَلَيك وَ قَدْ
فرزندى نگرفتم و برايت شريکى قائل نشدم و اين منتى بود از تو بر من نه اينکه منتى باشد از من بر تو و اينکه تو را
عَصَيتُك يا اِلهى عَلى غَيرِ وَجْهِ المُكابَرَةِ وَ لاَ الْخُروُجِ عَنْ عُبُودِيتِك وَلاَ
نافرمانى کردم اى خدا نه از روى کبر و عنادورزى بود و نه بخاطر اينکه از تحت بندگيت بيرون رفته
الْجُحُودِ لِرُبُوبِيتِك وَلكنْ اَطَعْتُ هَواىَ وَ اَزَلَّنىِ الشَّيطانُ فَلَك الْحُجَّةُ عَلَىَّ وَ
و پروردگاريت را منکر شده باشم بلکه پيروى کردم هواى نفسم را و شيطان مرا لغزاند پس تو را بر من حجت و
الْبَيانُ فَاِنْ تُعَذِّبْنى فَبِذُنُوبى غَيرُ ظالِمٍ لى وَ اِنْ تَغْفِرْلى وَ تَرْحَمْنى فَاِنَّك
بيان هست و اگر عذابم کنى بخاطر گناهان من است و تو ستمکار بر من نيستى واگر بيامرزى مرا و رحمم کنى پس براستى تو
جَوادٌ كريمٌ
بخشنده و بزرگوارى
و بعد از آن تا نفس او وفا كند يا كريمُ يا كريمُ را مكرّر بگويد و بعد از آن بگويد:
يا آمِناً مِنْ كلِّ شَيى ءٍ وَ كلُّ شَيى ءٍ مِنْك خآئِفٌ حَذِرٌ اَسْئَلُك بِاَمْنِك
اى ايمن از هر چيز و هرچيز از تو ترسان و بيمناک از تو خواهم به همان امانى
مِنْ كلِّ شَيى ءٍ وَ خَوْفِ كلِّ شَيى ءٍ مِنْك اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ
که از هر چيز دارى و آن ترسى که هرچيز از تو دارند که درود فرستى بر محمد و آل محمد و
اَنْ تُعْطِينى اَماناً لِنَفْسى وَ اَهْلى وَ وَلَدى وَ سآئِرِ ما اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَىَّ حَتّى
به من امانى دهى براى خود و خانواده و فرزندان و ساير چيزهايى که به من عطا فرموده اى تا
لااَخافَ وَ لا اَحْذَرَ مِنْ شَيى ءٍ اَبَداً اِنَّك عَلى كلِّ شَيى ءٍ قَديرٌ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ
نترسم و بيم نداشته باشم از چيزى هرگز که براستى تو بر هر چيز توانايى و
نِعْمَ الْوَكيلُ يا كافِىَ اِبْراهيمَ نُمْرُودَ وَ يا كافِىَ مُوسى فِرْعَوْنَ اَسْئَلُك اَنْ
کافى است ما را خدا و نيکو وکيلى است اى کفايت کننده ابراهيم از نمرود و اى کفايت کننده موسى از فرعون از تو خواهم که
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَكفِينى شَرَّ فلان بن فلان
درود فرستى بر محمد و آل محمد و کفايت کنى از من شر فلان پسر فلان را
به جاى فلان بن فلان نام شخصى را كه از ضرر او مى ترسد و نام پدر او را بگويد و از حق تعالى طلب كند كه ضرر او را دفع نمايد و كفايت كند پس بدرستى كه حق تعالى البّته كفايت ضرر او خواهد كرد انشاءاللّه تعالى و بعد از آن به سجده رود و حاجت خود را مسئلت نمايد و تضرّع و زارى كند بسوى حق تعالى پس بدرستى كه نيست مرد مؤ منى و نه زن مؤ منه اى كه اين نماز را بگذارد و اين دعا را از روى اخلاص بخواند مگر آنكه گشوده مى شود براى او درهاى آسمان براى برآمدن حاجات او و دعاى او مستجاب مى گردد در همان وقت و در همان شب هرگونه حاجتى كه باشد و اين به سبب فضل و انعام حق تعالى است بر ما و بر مردمان ((انتهى )).
مؤ لّف گويد كه نجل جليل شيخ طبرسى رضىّ الدّين حسن بن فضل نيز اين نماز را در مكارم الا خلاق نقل كرده و در اوّل دعا بجاى اَللّهُمَّ اِنْ كنْتُ قَدْ عَصَيتُك، اِنْ كنْتُ قَدْ عَصَيتُك ذكر كرده و بعد از حَتّى لا اَخافَ كلمه اَحَداً اضافه كرده و بعد از فِرْعَوْن اَسْئَلُك و بقيه مثل هم اند