روايت شده كه هر كه را بسوى خدا حاجتى باشد و بخواهد برآورده شود چهار ركعت نماز گذارد و بخواند در هر ركعت فاتحة الكتاب و انعام و در عقب نماز بگويد:
يا كريمُ يا كريمُ يا كريمُ يا عَظيمُ يا عَظيمُ يا عَظيمُ يا اَعْظَمَ مِنْ كلِّ عَظيمٍ يا
اى بزرگوار اى بزرگوار... اى بزرگ ... اى بزرگتر از هر بزرگ اى
سَميعَ الدُّعآءِ يا مَنْ لاتُغَيرُهُ اللَّيالى وَالاَْيامُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَارْحَمْ
شنواى دعا اى که تغييرش ندهد شبها و روزها درود فرست بر محمد و آلش و رحم کن
ضَعْفى وَ فَقْرى وَفاقَتى وَ مَسْكنَتى فَاِنَّك اَعْلَمُ بِها مِنّى وَ اَنْتَ اَعْلَمُ بِحاجَتى
به ناتوانى و ندارى و تنگدستى و بى نواييم زيرا که تو خود آنها را بهتر از من دانى و داناترى به حاجتم
يا مَنْ رَحِمَ الشَّيخَ يعْقُوبَ حينَ رَدَّ عَلَيهِ يوسُفَ قُرَّةَ عَينِهِ يا مَنْ رَحِمَ اَيوبَ
اى که رحم کردى به يعقوب پير آنگاه که يوسف نور چشمش را به او بازگرداندى اى که رحم کردى به ايوب
بَعْدَ طُولِ بَلاَّئِهِ يا مَنْ رَحِمَ مُحَمَّداً وَ مِنَ الْيتْمِ آواهُ وَ نَصَرَهُ عَلى جَب ابِرَةِ
پس از بلاى طولانيش اى که به محمد(ص ) رحم کردى و او را از يتيمى سرپرستى کردى و بر گردنکشان و سرکشان
قُرَيشٍ وَ طَواغيتِها وَ اَمْكنَهُ مِنْهُمْ يا مُغيثُ يا مُغيثُ يا مُغيثُ
قريش ياريش دادى و بر آنها مسلطش ساختى اى فريادرس ... اى فريادرس ...
مى گوئى اين را مكرّر پس سؤ ال مى كنى از خداوند تعالى حاجات خود را كه حق تعالى عطا مى فرمايد آن را