و آن از نماز عصر است تا دو ساعت بعد مى گوئى :
يا مَنْ دَعاهُ الْمُضْطَرُّونَ فَاَجابَهُمْ وَالْتَجَاَ
اى که خوانندش درماندگان پس اجابت کند و ملتجى شوند
اِلَيهِالْخائِفُونَ فَامَنَهُمْ وَعَبَدَهُ الطّائِعُونَ فَشَكرهُمْوَشَكرَهُالْمُؤْمِنُونَ فَحَباهُمْ
به درگاهش خائفان و بدانها ايمنى بخشد و بپرستندش مطيعان پس قدردانى کند و سپاسگزاريش کنند مؤ منان
وَ اَطاعُوهُ فَعَصَمَهُمْ وَ سَئَلُوهُ فَاَعْطاهُمْ وَ نَسُوْا نِعَمَتَهُ فَلَمْ يخْلِ شُكرَهُ مِنْ
پس عطايشان بخشد و فرمانش برند و او نگهشان دارد و بخواهند از او و او بديشان بدهد و نعمتش را فراموش کنند ولى او
قُلُوبِهِمْ وَامْتَنَّ عَلَيهِمْ فَلَمْ يجْعَلِ اسْمَهَ مَنْسِياً عِنْدَهُمْ اَسْئَلُك بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ
دل آنها را از شکر خود خالى نگذارد و منت گذارد بر ايشان که نامش را از ياد آنها نبرد از تو خواهم به حق محمد بن
عَلِي عَلَيهِمَا السَّلامُ حُجِّتِك الْبالِغَةِ وَ نِعْمَتِك السّابِغَةِ وَ مَحَجَّتِك الْواضِحَةِ وَ
على عليهماالسلام حجت رسايت و نعمت ريزانت و راه روشن و واضحت و
اُقَدِّمُهُ بَينَ يدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى
او را پيش روى حاجتهايم مى دارم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و با من
كذا وَ كذا
چنين و چنان کنى