از ذهاب شعاع است تا ارتفاع نهار ومنسوب است به حضرت امام حسين عليه السلام
يا مَنْ تَجَبَّرَ فَلا عَينٌ تَراهُ يا مَنْ تَعَظَّمَ فَلا تَخْطُرُ الْقُلُوبُ
اى که بزرگى دارى پس ديده اى نيست که تو را بيند و اى که عظمت دارى پس به دلها
بِكنْهِهِ يا حَسَنَ الْمَنِّ يا حَسَنَ التَّجاوُزِ يا حَسَنَ الْعَفْوِ يا جَوادُ يا كريمُ يا مَنْ
خطور نکند کنهش اى نيکو درگذر اى نيکو نعمت اى نيکو گذشت اى بخشنده اى بزرگوار اى که چيزى از خلقش
لا يشْبِهُهُ شَىْءٌ مِنْ خَلْقِهِ يا مَنْ مَنَّ عَلى خَلْقِهِ بِاَوْلِيآئِهِ اِذْاِرْتَضيهُمْ لِدينِهِ وَ
شبيه او نيست اى که بوسيله دوستانش بر خلق خويش منت نهادى زيرا آنان را براى دين خود پسنديدى
اَدَّبَ بِهِمْ عِبادَهُ وَ جَعَلَهُمْ حُجَجاً مَنّاً مِنْهُ عَلى خَلْقِهِ اَسْئَلُك بِحَقِّ
و بندگانت را بديشان ادب کردى و آنان را از روى نعمت بخشى بر خلق خود حجتها و دليلها قرارشان دادى از تو خواهم به حق
الْحُسَينِ بْنِ عَلِي عَلَيهِمَا السَّلامُ السِّبْطِ التّابِعِ لِمَرْضاتِك وَ النّاصِحِ فى
حسين بن على عليهماالسلام آن سبط پيغمبر که پيرو خوشنوديهاى تو و خيرخواه در
دينِك وَالدَّليلِ عَلى ذاتِك اَسْئَلُك بِحَقِّهِ وَ اُقَدِّمُهُ بَينَ يدَىْ حَوآئِجى اَنْ
دين تو و راهنماى بر ذات تو بود از تو خواهم به حق او و او را پيش روى حاجاتم قرار دهم
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كذا وَ كذا
که درود فرستى بر محمد و آل محمد و درباره من چنين و چنان کنى