از طلوع شمس است تا ذهاب حُمره و منسوب است به حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام :
اَللّهُمَّ لَبِسْتَ بَهآئَك فى اَعْظَمِ قُدْرَتِك وَ صَفا نُورُك فى اَنْوَرِ
خدايا لباس درخشندگى را در بزرگترين نيرويت به بردارى و صاف گشته نورت در روشن ترين
ضَوْئِك وَ فاضَ عِلْمُك حِجابَك وَ خَلَّصْتَ فيهِ اَهْلَ الثِّقَةِ بِك عِنْدَ جُودِك
پرتوت و زياده گشت دانشت بر پرده ات و خالص گردانيدى آنرا به کسانى که به هنگام جودت
فَتَعالَيتَ فى كبْرِيآئِك عُلُوّاً عَظُمَتْ فيهِ مِنَّتُك عَلى اَهْلِ طاعَتِك فَباهَيتَ بِهِمْ
به تو اعتماد کنند پس برتر شدى در کبرياى خود بدان حد که نعمتت بر اهل طاعتت بزرگ شد و تو بوسيله آنها
اَهْلَ سَمواتِك بِمِنَّتِك عَلَيهِمْ اَللّهُمَّ فَبِحَقِّ الْحَسَنِ بْنِ عَلِي عَلَيك اَسْئَلُك وَ بِهِ
بر اهل آسمانها به همان نعمتى که بديشان داده اى مباهات کردى خدايا به حق حسن بن على بر تو از تو خواهم و بوسيله
اَسْتَغيثُ اِلَيك وَاُقِدِّمُهُ بَينَ يدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
او به تو استغاثه کنم و او را پيش روى حاجاتم مينهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد
وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كذا وَ كذا
و درباره من چنين و چنان کنى