|     |     |  EN |   AR   

آداب وقت خواب و دعاهاى آن

آداب وقت خواب و دعاهاى آن

آداب وقت خواب و دعاهاى آن در مفاتیح الجنان

  • ۲۲:۳ ۱۳۹۸/۱۲/۱۶
و چون خواستى بخوابى سزاوار است كه مهياى موت شوى و با طهارت باشى و توبه از گناهان نمايى و قلب خود را از هموم دنيا فارغ سازى و ياد كنى وقت مرگ و خوابيدن در لَحد را تنها و بى كس و وصيت خود را نوشته در زير و ساده خود گذارى و عازم باشى بر آنكه براى نماز شب برخيزى زيرا كه فخر مؤ من و زينت او در دنيا و آخرت نماز در آخر شب است و مى خوانى در وقت خوابيدن سوره قُل هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ و سوره اَلْهيكمُ التَّكاثُرُ و آية الكرسى را پس سه دفعه مى خوانى :
اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى عَلافَقَهَرَ وَالْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى بَطَنَ فَخَبَرَ وَالْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى مَلَك
ستايش مخصوص خدائى است که برتر و غالب است در درون و آگاه است و ستايش خاص خدائى است که فرمانروا است
فَقَدَرَ وَالْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى يحْيىِ الْمَوْتى وَيميتُ الاَْحْيآءَ وَ هُوَ عَلى كلِّ شَىْءٍ قَديرٌ
و اندازه گيرد و ستايش مخصوص خدائى است که زنده کند مردگان را و بميراند زندگان را و او بر هر چيز توانا است
پس مى گويى تسبيح حضرت زهراءسلام الله عليها را و مى خوابى بر طرف راست به هيئت ميت كه در قبر گذاشته مى شود امّا خوابيدن به هيئت محتضر .
شيخ ما ثقة الاسلام نورى در دارالسّلام فرموده كه نيافتم آنرا در هيچ خبر و اثرى بلى غزالى آنرا ذكر كرده و شك نيست كه رشد در خلاف اوست انتهى و اگر خواستى آنكه بيدار شوى از براى نماز شب يا غير آن و بترسى از غلبه خواب مى خوانى آخر سوره كهف را كه اين آيه است :
قُلْ اِنَّما اَ نَا بَشَرٌ مِثْلُكمْ يوحى اِلَىَّ اَنَّما اِلهُكمْ اِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ كانَ يرْجُو لِقاَّءَ
بگو جز اين نيست که من بشرى هستم مانند شما که به من وحى شود و جز اين نيست که خداى شما خداى يگانه است پس هرکه اميد
رَبِّهِ فَلْيعْمَلْ عَمَلاً صالِحا وَلايشْرِك بِعِبادَةِ رَبِّهِ اَحَدا
لقاء پروردگارش را دارد بايد عمل شايسته کند و هيچکس را در پرستش پروردگارش شريک نکند
و روايت شده از حضرت صادق عليه السلام كه هيچكس نمى خواند اين آيه را در وقت خوابيدن مگر آنكه بيدار مى شود در آن ساعتى كه مى خواهد بيدار شود در آن ساعت .
و اگر از عقرب و جانوران ديگر مى ترسى بخوان اين دعا را كه حضرت امام محمّد باقر عليه السلام ضامن شده سلامتى خواننده آن را از شرّ عقرب و هَوامّ تا وقت صبح و دعا اين است :
اَعُوذُ بِكلِماتِ اللَّهِ التّاَّمّاتِ الَّتى لايجْاوِزُ هُنَّ بَرُّ
پناه برم به کلمات تامه خدا که نگذرد از آنها نيکوکار
وَلا فاجِرٌ مِنْ شَرِّ ماذَرَءَ وَمِنْ شَرِّ ما بَرَءَ وَ مِنْ شَرِّ كلِّ دآبَّةٍ هُوَ اخِذٌ بِناصِيتِها
و نه بدکار از شر هر چه آفريد و از شر هر چه پديد آورد و از شر هر جنبنده اى که زمامش بدست او است
اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ
همانا پروردگار من بر راهى راست است
و اگر از احتلام ترسى اين دعا را بخوان :
اَللّهُمَّ اِنّى
خدايا به تو
اَعُوذُ بِك مِنَ الاِْحْتِلامِ وَ مِنْ شَرِّ الاَْحْلامِ وَ مِنْ اَنْ يتَلاعَبَ بِىَ الشَّيطانُ فِى
پناه برم از احتلام و از شر خوابهاى آشفته و از اينکه شيطان با من بازى کند چه در
اليقْظَةِ وَالْمَنامِ
بيدارى و چه در خواب
و اگر بترسى از خراب شدن خانه و مكانى كه در آنجا مى خوابى پس مى خوانى اين آيه را:
اِنَّ اللَّهَ يمْسِك السَّمواتِ وَالاَْرْضَ اَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا
همانا خدا نگه مى دارد آسمانها و زمين را که از جاى خود بدر روند و اگر بدر روند
اِنْ اَمْسَكهُما مِنْ اَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ اِنَّهُ كانَ حَليما غَفُورا
جز او هيچکس نگاهشان نمى دارد براستى او بردبار و آمرزنده است
و اگر از دزد ترسى آخر سوره بنى اسرائيل را بخوان كه اوّلش اين است : قُلِ ادْعُوا اللّهَ اَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ و در وقت خواب سرمه بكش هفت ميل . چهار ميل در چشم راست و سه ميل در چشم چپ و در وقت سرمه كشيدن مى خوانى اين دعا را:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُك بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَنْ تُصَلِىَّ
خدايا از تو مى خواهم به حق محمد و آل محمد که درود فرستى
عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَجْعَلَ النُّورَ فى بَصَرى وَالْبَصيرَةَ فى دينى
بر محمد و آل محمد و قرار دهى روشنى در ديده ام و بينائى در دينم
وَالْيقينَ فى قَلْبى وَالاِْ خْلاصَ فى عَمَلى وَالسَّلامَةَ فى نَفْسى وَالسَّعَةَ فى
و يقين در دلم و اخلاص در کارم و تندرستى در جانم و فراخى در
رِزْقى وَالشُكرَ لَك اَبَدا ما اَبْقَيتَنى اِنَّك عَلى كلِّ شَىْءٍ قَديرٌ
روزيم و سپاسگزارى هميشگى تو را تا زنده ام براستى تو بر هر چيز توانائى
و سزاوار است آنكه ترك كنى خواب بَين الطّلوعين و خواب بعد از عصر را و چون خواستى بخوابى چراغ را خاموش مى كنى و رو به قبله مى خوابى و در بامى كه اطرافش ديوار نداشته باشد نمى خوابى و خوابى كه ديدى براى هركس نقل مكن مگر آنكه عالم و ناصح و مهربان باشد.
فصل چهارم : فضيلت برخاستن از خواب