بيست و يكم سيد بن طاوس به سند معتبر از جميل بن درّاج روايت كرده است كه مردى به خدمت حضرت امام جعفر صادق عليه السلام آمد و گفت اى مولاى من سنّم بالا رفته است و خويشان من مُردند و مونسى ندارم و مى ترسم كه مرا نيز مرگ دريابد حضرت فرمود كه برادران مؤ من صالح براى انس گرفتن بهترند از اقارب و اگر درازى عمر خود و خويشان و دوستان را خواهى اين دعا را بعد از هر نماز بخوان
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ
خدايا درود فرست بر محمد و آل
مُحَمَّدٍ اَللّهُمَّ اِنَّ رَسُولَك الصّادِقَ الْمُصَدَّقَ صَلَواتُك عَلَيهِ وَآلِهِ قالَ اِنَّك
محمد خدايا اين مطلب را پيامبر راستگوى تصديق شده که درود تو بر او و آلش باد فرمود که همانا
قُلْتَ ما تَرَدَّدْتُ فى شَىْءٍ اَ نَا فاعِلُهُ كتَرَدُّدى فى قَبْضِ رُوحِ عَبْدِىَ الْمُؤْمِنِ
تو فرموده اى من در کارى که مى کنم مردّد نشدم مانند مردّد شدنم در گرفتن روح بنده مؤ منم
يكرَهُ الْمَوْتَ وَاَكرَهُ مَسآئَتَهُ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجَّلْ
او مرگ را خوش ندارد و من هم ناراحتى او را خدايا پس درود فرست بر محمد و آل محمد و شتاب کن
لِوَلِيك الْفَرَجَ وَالْعافِيةَ وَالنَّصْرَ وَلا تَسُؤْنى فى نَفْسى وَلا فى اَحَدٍ مِنْ اَحِبَّتى
در فرج ولىّ خود و عافيت و ياريش و بد حالم مکن درباره خودم و نه درباره يکى از دوستانم
و اگر خواهى يك يك از دوستان خود را نام ببر و بگو: ((وَ لافى فُلانٍ وَ لا فى فُلانٍ)) راوى گفت : چون بر اين دعا مداومت كردم چندان عمر يافته ام كه از زندگانى ملول شده ام و اين دعا بسيار معتبر است و در جميع كتب دعا نقل شده است .
فضيلت و ذكر تعقيبات مختصّه به نماز صبح