دوازدهم شيخ برقى به سند موثق از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است كه هر كه بعد از فارغ شدن از نماز پيش از آنكه زانوهاى خود را از جاى خود حركت دهد ده مرتبه اين تهليل را بخواند حق تعالى چهل هزار هزار گناه او را محو كند و چهل هزار هزار حسنه براى او بنويسد و چنان باشد كه دوازده مرتبه قرآن را ختم كرده باشد و فرمود كه من صد مرتبه مى خوانم و شما را ده مرتبه كافى است
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ
گواهى دهم که معبودى جز خداى يگانه نيست
لا شَريك لَهُ اِلها واحِدا اَحَدا صَمَدا لَمْ يتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَدا
که شريک ندارد معبودى است يکتا يگانه بى نياز که نگرفته براى خود همسرى و نه فرزندى
و فضيلت اين تهليل بسيار وارد شده است خصوصاً در تعقيب نماز صبح و شام و هنگام طلوع و غروب آفتاب .
سيزدهم كلينى و ابن بابويه و ديگران به سندهاى صحيح از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده اند كه جبرئيل به نزد حضرت يوسف عليه السلام آمد در زندان و گفت بعد از هر نماز بگو
اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى فَرَجا وَمَخْرَجا وَارْزُقْنى مِنْ حَيثُ اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَيثُ لا اَحْتَسِبُ
خدايا قرار ده برايم گشايش و راه چاره اى و روزيم ده از آنجا که گمان دارم و از آنجا که گمان ندارم
چهاردهم در بلدالا مين از حضرت رسول صلى الله عليه و آله روايت كرده است كه هر كه خواهد كه خدا او را در قيامت بر اعمال بد او مطلّع نگرداند و ديوان گناهان او را نگشايد بايد كه بعد از هر نماز بخواند
اَللّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَك اَرْجى مِنْ عَمَلى وَاِنَّ رَحْمَتَك اَوْسَعُ مِنْ
خدايا مسلماً آمرزش تو اميدوار کننده تر از عمل من است و مسلماً رحمت تو پهناورتر از
ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ كانَ ذَنْبى عِنْدَك عَظيما فَعَفْوُك اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ
گناه من است خدايا اگر گناهم پيش تو بزرگ است پس گذشت تو بزرگتر از گناه من است خدايا اگر من
اَكنْ اَهْلا اَنْ تَرْحَمَنى فَرَحْمَتُك اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى وَتَسَعَنى لاَِنَّها وَسِعَتْ كلَّ
شايستگى ندارم که تو بر من رحم کنى پس رحمت تو شايستگى دارد که به من برسد و مرا فرا گيرد زيرا که رحمتت همه
شَىْءٍ بِرَحْمَتِك يا اَرْحَمَ الرّحِمينَ
چيز را فرا گيرد به رحمتت اى مهربانترين مهربانها
پانزدهم كفعمى از حضرت رسالت پناه صلى الله عليه و آله روايت كرده است كه مردى به آن حضرت شكايت كرد بيمارى و تنگدستى را فرمود كه بعد از هر نماز فريضه بگو
تَوَكلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لا يمُوتُ وَالْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ
توکل کنم برخداى زنده اى که نمى ميرد و ستايش خاص خدائى است که نه
يتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَدا وَلَمْ يكنْ لَهُ شَريك فِى الْمُلْك وَلَمْ يكنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ
همدمى براى خود گرفته و نه فرزندى و نيست براى او شريکى در سلطنت و نيست او را دوستى براى رفع
الذُّلِّ وَكبِّرْهُ تَكبيرا
مذلت و او را به کمال بزرگى تکبير گوى
و به روايت ديگر فرمود كه هيچ شدّتى مرا رو نداد مگر آنكه جبرئيل براى من مُتمثّل شد و گفت كه اين دعا بخوان و در احاديث معتبره وارد شده است كه براى وساوِس سينه و قرض و پريشانى و بيمارى مكرّر اين دعا را بايد خواند و در بعضى روايات در اوّلش ((لاحَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ)) است .
شانزدهم شيخ مفيد در مقنعه در تعقيب هر نماز اين دعا را آورده است
اَللّهُمَّ انْفَعْنا بِالْعِلْمِ وَزَينّا بِالْحِلْمِ وَجَمِّلْنا بِالْعافِيةِ وَكرِّمْنا بِالتَّقْوى اِنَّ وَلِيىَ
خدايا ما را به علم و دانش سود ده و به حلم زيور بخش و به تندرستى زينت ده و به پرهيزکارى گرامى دار براستى سرپرست من
اللَّهُ الَّذى نَزَّلَ الْكتابَ وَهُوَ يتَوَلَّى الصّالِحينَ
yدائى است که کتاب را فرو فرستاد و او صالحان را دوست دارد