آداب قرائت و رکوع و سجود و قنوت

و چون خواهى شروع كنى به قرائت كلمه استعاذه را آهسته مى گوئى پس بخوان سوره حمد را با آداب تمام و حضور قلب و تفكر در معانى آن و بعد از فراغ بقدر يك نفس ساكت مى شوى پس بخوان سوره اى از قرآن و خوبست كه امثال سوره عَمَّ وَ هَلْ اَتى ولااُقْسِمُ بوده باشد پس از آن نيز به قدر يك نفس ساكت مى ايستى پس دستها را بلند مى كنى بجهت گفتن تكبير به طريقى كه سابق ذكر شد پس برو به ركوع و مى گذارى دست راست را بر سر زانوى راست پيش از گذاشتن دست چپ بر زانوى چپ و انگشتان كف دست را از هم باز مى كنى و پُر مى كنى آنها را از زانوهاى خود و كمر را خم نموده و گردن را كشيده و مساوى با كمر و نظر را به مابين قدمها مى افكنى و بگو:

و سزاوار است كه اين ذكر را هفت مرتبه يا پنج مرتبه يا سه مرتبه بگوئى و پيش از گفتن ذكر اين دعا را بخوانى:

پس برخيز از ركوع و بايست و در اينحال مى گوئى :

پس تكبير مى گوئى و برو به سجده با نهايت خضوع و خشوع و كفها را پهن كرده پيش از زانوها بر زمين مى گذارى و سجده مى كنى بر تربت امام حسين عليه السلام و ذكر سجود را بگو و بهتر آنكه هفت يا پنج يا سه مرتبه بگوئى و پيش از ذكر اين دعا را بخوانى :

پس ذكر را بگو و سر از سجده بردار و بنشين و مستحبّ است كه تكبير بگوئى و متورّكاً بنشينى و بگوئى :

و نيز مى گوئى :

پس تكبير مى گوئى و برو به سجده دوّم و به عمل مى آورى آنچه را كه در سجده اوّل بجامى آوردى پس سراز سجده بردار و جلسه استراحت را بجامى آورى پس برخيز و در حال برخاستن مى گوئى :

و چون قرار گرفتى بخوان حمد و سوره و بهتر آنكه سوره توحيد بخوانى و مستحب است گفتن سه مرتبه :

بعد از فراغ از سوره توحيد پس تكبير مى گوئى و دستها را بجهت قنوت بلند مى كنى تا به مقابل صورت و شكم كف دستها را بسوى آسمان مى كنى و انگشتها را بهم مى چسبانى سواى انگشت بزرگ و خوبست آنكه اختيار كنى بجهت قنوت خواندن كلمات فرج را و بخوانى بعد از آن :

پس مى گوئى:

و سزاوار است طول دادن قنوت و دعاهائى كه در قنوت خوانده مى شود بسيار است پس تكبير مى گوئى و ركوع و سجود را بجا بياور بهمان نحو كه مذكور شد و بعد از فراغ از دو سجده بنشين از براى تشّهد و سلام و مستحب است آنكه مُتَوَرِّكاً بنشينى و پيش از تشهد بگوئى :

تا آخر و چون فارغ شدى از نماز شروع مى كنى به خواندن تعقيب كه تاءكيد و امر بسيار به آن شده و حق تعالى فرموده :