|     |     |  EN |   AR   

سوره دخان

سوره دخان

سوره دخان در مفاتیح الجنان

  • ۲۲:۲ ۱۳۹۸/۱۲/۱۶
به نام خداى بخشاينده مهربان
حَّم * وَالْكتابِ الْمُبينِ * اِنّا اَنْزَلْناهُ فى لَيلَةٍ مُبارَكةٍ اِنّا كنّا مُنْذِرينَ
حاء، ميم * سوگند به اين کتاب روشن و آشکار * که ما نازل کرديم آن را در شبى فرخنده و ما بيم دهنده بوديم
# فيها يفْرَقُ كلُّ اَمْرٍ حَكيمٍ * اَمْرا مِنْ عِنْدِنا اِنّا كنّا مُرْسِلينَ *
# در آن شب فيصله يابد هر کار محکمى * فرمانى است ، از نزد ما که ما فرستندگان بوديم (محمد و ساير پيمبران را) *
رَحْمَةً مِنْ رَبِّك اِنَّهُ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ * رَبِّ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ
از روى رحمتى که از جانب پروردگار تو است و او شنوا و دانا است * پروردگار آسمانها و زمين
وَما بَينَهُمآ اِنْ كنْتُمْ مُوقِنينَ * لا اِلهَ اِلاّ هُوَ يحْيى وَيميتُ رَبُّكمْ
و آنچه در ميان آن دو است اگر (از) يقين دارانيد * معبودى نيست جز او که زنده کند و بميراند پروردگار شما
وَرَبُّ ابآئِكمُ الاَْوَّلينَ * بَلْ هُمْ فى شَك يلْعَبُونَ * فَارْتَقِبْ يوْمَ
و پروردگار پدران پيشين شما * بلى آنان در شکى بازى مى کنند * پس منتظر باش روزى را
تَاْتِى السَّمآءُ بِدُخانٍ مُبينٍ * يغْشَى النّاسَ هذا عَذابٌ اَليمٌ * رَبَّنَا
که آسمان دودى آشکار بياورد * که فرا گيرد (مردم را) و اين عذابى است دردناک # (گويند) پروردگارا
اكشِفْ عَنَّا الْعَذابَ اِنّا مُؤْمِنُونَ * اَنّى لَهُمُ الذِّكرى وَقَدْ جآئَهُمْ
برطرف کن از ما اين عذاب را که ما ايمان آورنده ايم * کجا پند گيرند در صورتى که آمد بسوى آنها
رَسُولٌ مُبينٌ * ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ * اِنّا كاشِفُوا
پيامبرى آشکار * و رو گردان شدند از او و گفتند تعليم يافته اى ديوانه است * هر آينه ما برطرف کننده ايم
الْعَذابِ قَليلا اِنَّكمْ عآئِدُونَ * يوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكبْرىَّ اِنّا
عذاب را اندکى ولى شما (به کفر خود) بازگشت خواهيد کرد * روزى که به عذاب سختى آنها را بگيريم که ما
مُنْتَقِمُونَ * وَلَقَدْ فَتَنّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجآئَهُمْ رَسُولٌ كريمٌ *
انتقام گيرنده ايم * و ما پيش از ايشان نيز قوم فرعون را آزموديم و پيامبر بزرگوارى بسويشان آمد * (و به آنها گفت )
اَنْ اَدُّوآ اِلَىَّ عِبادَ اللَّهِ اِنّى لَكمْ رَسُولٌ اَمينٌ * وَاَنْ لا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ
واگذاريد به من بندگان خدا را که من براى شما پيامبر امينى هستم * و بر خدا تکبر و بزرگى نکنيد که
اِنّىَّ اتي كمْ بِسُلْطانٍ مُبينٍ * وَاِنّى عُذْتُ بِرَبّى وَرَبِّكمْ اَنْ تَرْجُمُونِ
من براى شما دليل روشنى آورده ام * و پناه مى برم به پروردگار خود و پروردگار شما از اينکه سنگسارم کنيد
# وَاِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لى فَاعْتَزِلُونِ * فَدَعا رَبَّهُ اَنَّ هؤُلاَّءِ قَوْمٌ
# و اگر به من ايمان نمى آوريد بحال خودم واگذاريد * پس بدرگاه پروردگارش دعا کرد که اينان مردمى
مُجْرِمُونَ * فَاَسْرِ بِعِبادى لَيلا اِنَّكمْ مُتَّبَعُونَ * وَاتْرُك الْبَحْرَ رَهْوا
بدکارند * (در پاسخ به او گفته شد) بندگانم را شبانه حرکت ده که درتعقيب شمايند # و دريا را هم چنان شکافته
اِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ * كمْ تَرَكوا مِنْ جَنّاتٍ وَعُيونٍ * وَزُرُوعٍ وَمَقامٍ
و گشاده واگذار که آنهايند لشگرى غرق شده * چه بسيار باغها و چشمه سارها که بجا گذاشتند * و زراعتها و منزلهاى
كريمٍ * وَنَعْمَةٍ كانُوا فيها فاكهينَ * كذلِك وَاَوْرَثْناها قَوْما آخَرينَ
ارجمند * و نعمتى که در آن کامياب و متنعم بودند * چنين بود و ما ارث داديم آنها را به مردمى ديگر
# فَما بَكتْ عَلَيهِمُ السَّمآءُ وَالاَْرْضُ وَما كانُوا مُنْظَرينَ * وَلَقَدْ
# و گريه نکرد بر آنها آسمان و زمين و مهلت به آنها داده نشد * و به حقيقت
نَجَّينا بَنىَّ اِسْرآئيلَ مِنَ الْعَذابِ الْمُهينِ * مِنْ فِرْعَوْنَ اِنَّهُ كانَ عالِيا
ما بنى اسرائيل را از عذابى خوارکننده نجات داديم * از دست فرعون که او برترى جوينده
مِنَ الْمُسْرِفينَ * وَلَقَدِ اخْتَرْناهُمْ عَلى عِلْمٍ عَلَى الْعالَمينَ *
اسراف کار بود * و از روى علم برگزيديم موسى و همراهانش را بر جهانيان *
وَ اتَيناهُمْ مِنَ الاْياتِ ما فيهِ بَلاَّءٌ مُبينٌ * اِنَّ هؤُلاَّءِ لَيقُولُونَ * اِنْ
و بداديمشان از آيات آنچه را که در آن بود آزمايشى آشکار * و البته اينان مى گويند # که بجز
هِىَ اِلاّ مَوْتَتُنَا الاُْولى وَما نَحْنُ بِمُنْشَرينَ * فَاْتُوا بِابآئِنا اِنْ كنْتُمْ
اين مردن نخستين هيچ نيست و ديگر زنده نخواهيم شد * و شما پدران ما را بياوريد اگر
صادِقينَ * اَهُمْ خَيرٌ اَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ اَهْلَكناهُمْ
راست مى گوئيد * آيا آنها بهترند ياقوم تبّع (که ازپادشاهان يمن بود) وآنانکه پيش ازايشان بودند وهمه را هلاک کرديم که
اِنَّهُمْ كانُوا مُجْرِمينَ * وَما خَلَقْنَا السَّمواتِ وَالاَْرْضَ وَما بَينَهُما
آنان مردمى بدکار بودند * و ما نيافريديم آسمانها و زمين را و آنچه در ميان آن دو است
لاعِبينَ * ما خَلَقْناهُما اِلاّ بِالْحَقِّ وَلكنَّ اَكثَرَهُمْ لا يعْلَمُونَ * اِنَّ
بازيچه * و نيافريديم آنها را جز به حق و لکن بيشترشان نمى دانند * مسلماً
يوْمَ الْفَصْلِ ميقاتُهُمْ اَجْمَعينَ * يوْمَ لا يغْنى مَوْلىً عَنْ مَولىً شَيئا
روز جدائى (ميان اهل حق و باطل ) وعده گاه همگى ايشان است * روزى که سود ندهد دوستى براى دوستش چيزى
وَلا هُمْ ينْصَرُونَ * اِلاّ مَنْ رَحِمَ اللَّهُ اِنَّهُ هُوَ الْعَزيزُ الرَّحيمُ * اِنَّ
و نه آنان يارى شوند * مگر کسى را که خدا رحم کند که براستى او نيرومندى است مهربان * همانا
شَجَرَةَ الزَّقُّومِ * طَعامُ الاَْثيمِ * كالْمُهْلِ يغْلى فِى الْبُطُونِ * كغَلْىِ
درخت زقوم * خوراک شخص گنهکار است * که چون مس گداخته در شکمها مى جوشد * همانند جوشيدن
الْحَميمِ * خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ اِلى سَوآءِ الْجَحيمِ * ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَاْسِهِ
آب جوش * (دستور دهيم ) که (گنهکار را) بگيريدش و به ميان دوزخش بيفکنيد * سپس از عذاب جوشان روى سرشان
مِنْ عَذابِ الْحَميمِ * ذُقْ اِنَّك اَنْتَ الْعَزيزُ الْكريمُ * اِنَّ هذا ما كنْتُمْ
بريزيد * (و به او گويند) بِچِش که تو بودى همان شخص نيرومند گرامى * همانا اين است آن
بِهِ تَمْتَرُونَ * اِنَّ الْمُتَّقينَ فى مَقامٍ اَمينٍ * فى جَنّاتٍ وَعُيونٍ *
عذابى که بدان شک داشتيد * و همانا پرهيزکاران در جاى امنى هستند * در باغها و چشمه سارها *
يلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَاِسْتَبْرَقٍ مُتَقابِلينَ * كذلِك وَزَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ
مى پوشند از (جامه هاى ) حرير و ديبا و روبروى همديگرند * چنين است (حال بهشتيان ) و جفت و همسرشان کنيم حوريان
عينٍ * يدْعُونَ فيها بِكلِّ فاكهَةٍ امِنينَ * لا يذُوقُونَ فيهَا الْمَوْتَ
درشت چشم را * در آنجا با حال امن و آسايش هر رقم ميوه اى مى طلبند * و نچشند در آنجا طعم مرگ را
اِلا الْمَوْتَةَ الاْوُلى وَوَقيهُمْ عَذابَ الْجَحيمِ * فَضْلا مِنْ رَبِّك ذلِك
جز همان مرگ نخستين و نگاهشان دارد خداوند از عذاب دوزخ * و اين فضل و کرمى است از جانب پروردگار تو
هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ * فَاِنَّما يسَّرْناهُ بِلِسانِك لَعَلَّهُمْ يتَذَكرُونَ *
و اين است کاميابى بزرگ * حقيقت اين است که ما آسان (و روان ) کرديم اين قرآن را به زبان تو شايد پند گيرند *
فَارْتَقِبْ اِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ *
(واگر نپذيرفتند) پس منتظرباش که آنها نيزمنتظرند *