اَبوالْبَخْتَرِی - عاص بن هِشام بن خالِد مَخْزُومی
اَبوالْبَخْتََرِی برادرِ اَبوجَهْل و یکی از بزرگان و دلیرانِ عَرَب در دورانِ جاهلیت می‌باشد . وی مردم را از گرویدن به اسلام باز می‌داشت .
حکیم بن حِزام : برادرزاده حضرت خَدیجَه سلام الله علیها ، به طورِ پنهانی خواروبار و پوشاک به شِعْب اَبوطالب می‌فرستاد . یک‌بار در حینِ ارسالِ کالاهای مذکور ، اَبوجَهْل از راه رسید و با حکیم درآویخت . اَبوالْبَخْتَرِی به حمایت از حکیم ، با برادرش درگیر شد وگفت : به تو چه ارتباطی دارد !؟ این اموالِ عَمَّه‌اش است که برای او می‌فرستد . اَبوجَهْل متقاعد نشد و کماکان به حکیم معترض بود . اَبوالْبَخْتَرِی با استخوانِ فکِّ شتری که در مَحَلّ یافت ، محکم بر سَرِ اَبوجَهْل کوبید و فرقش را شکافت . اَبوالْبَخْتَرِی اگرچه اسلام نیاورد امّا یکی ازکسانی بود که برای آزادی بَنی هاشِم از شِعْب تلاش می‌کرد . او در جنگ بَدْرْ علیه رزمندگانِ اسلام ، همراه با نیروهای مشرکین ، مکّه را تَرْک‌گفت . رسول خدا در موردِ ایشان فرموده بودند : کسی اَبوالْبَخْتَرِی را نَکُشَد ! امّا وی ناشناخته بدستِ مُجَذَّر بن ذِیاد بَلَوِی کُشْته شد .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران