به نام خداى بخشاينده مهربان
الَّمَّ * غُلِبَتِ الرُّومُ فىَّ اَدْنَى الاَْرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيغْلِبُونَ
الف ، لام ، ميم * مغلوب گشتند روميان در نزديکى اين سرزمين و آنان پس از مغلوب شدنشان غالب خواهند شد
# فى بِضْعِ سِنينَ لِلَّهِ الاَْمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ وَيوْمَئِذٍ يفْرَحُ
# در ظرف چند سال همه کارها جلوتر و عقب تر از اين نيز بدست خدا است و در آن روز
الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ ينْصُرُ مَنْ يشآءُ وَهُوَ الْعَزيزُ الرَّحيمُ * وَعْدَ
مؤ منان از يارى خدا خورسند شوند * که او هر که را خواهد يارى کند و هم او نيرومند و مهربان است * وعده
اللَّهِ لا يخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلكنَّ اَكثَرَ النّاسِ لا يعْلَمُونَ * يعْلَمُونَ
خدا است و خدا خلف وعده نمى کند ولى بيشتر مردم (اين حقيقت را) نمى دانند * (و فقط) ظاهرى
ظاهِرا مِنَ الْحَيوةِ الدُّنْيا وَهُمْ عَنِ الاْخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ * اَوَلَمْ
از زندگانى دنيا را مى دانند ولى آنها خود از آخرت (و جهان ديگر) بيخبرند * آيا اينان پيش خود
يتَفَكرُوا فىَّ اَنْفُسِهِمْ ما خَلَقَ اللَّهُ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ وَما بَينَهُمآ اِلاّ
فکر نمى کنند که خداوند نيافريده است آسمانها و زمين را و آنچه در ميان آن دو است جز
بِالْحَقِّ وَاَجَلٍ مُسَمًّى وَاِنَّ كثيرا مِنَ النّاسِ بِلِقآءِ رَبِّهِمْ لَكافِرُونَ *
به حق و براى مدتى معين و براستى که بسيارى از مردم به ملاقات کردن پاداش پروردگارشان کافرند *
اَوَلَمْ يسيرُوا فِى الاَْرْضِ فَينْظُرُوا كيفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ
آيا گردش نمى کنند در روى زمين تا بنگرند که چگونه بوده است سرانجام کسانى که پيش از آنان بوده اند
كانُوآ اَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَاَثارُوا الاَْرْضَ وَعَمَرُوهآ اَكثَرَ مِمّا عَمَرُوها
(آن مردمى ) که در نيرو سخت تر از اينها بودند و زمين را زير و رو کردند و بيش از آنچه اينان
وَجآئَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيناتِ فَما كانَ اللَّهُ لِيظْلِمَهُمْ وَلكنْ كانُوآ
آبادش کردند آنها آبادش کردند و پيمبرانشان معجزه ها براى ايشان آوردند، خدا چنان نبود که با آنها ستم کند ولى خود
اَنْفُسَهُمْ يظْلِمُونَ * ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذينَ اَسآؤُا السُّوئَّ اَنْ كذَّبُوا
آنها بودند که بر خود ستم مى کردند * سپس سرانجام کسانى که بد کردند بدتر بود که تکذيب کردند
بِاياتِ اللَّهِ وَكانُوا بِها يسْتَهْزِؤُنَ * اَللَّهُ يبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يعيدُهُ ثُمَّ
آيات خدا را و بدان استهزاء مى کردند * خدا است که خلق را در آغاز مى آفريند و دوباره بازش گرداند آنگاه شما بسوى
اِلَيهِ تُرْجَعُونَ * وَيوْمَ تَقُومُ السّاعَةُ يبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ * وَلَمْ يكنْ
او بازگرديد * و روزى که قيامت برپا شود نااميد (و يا خاموش ) شوند تبهکاران * و نيست براى آنها
لَهُمْ مِنْ شُرَكآئِهِمْ شُفَعآءُ وَكانُوا بِشُرَكآئِهِمْ كافِرينَ * وَيوْمَ تَقُومُ
از شريکانى که براى خدا گرفتند شفيعى و به آن شريکان کافر گردند (و از آنان بيزارى جويند) * و روزى که قيامت
السّاعَةُ يوْمَئِذٍ يتَفَرَّقُونَ * فَاَمَّا الَّذينَ امَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ
برپا شود در آن روز از هم جدا شوند * و اما کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام دادند
فَهُمْ فى رَوْضَةٍ يحْبَرُونَ * وَاَمَّا الَّذينَ كفَرُوا وَكذَّبُوا بِاياتِنا وَلِقآءِ
آنان در بوستانى (در بهشت ) شادان باشند * و اما کسانى که کفر ورزيدند و آيات ما و ديدار آخرت را
الاْخِرَةِ فَاوُلَّئِك فِى الْعَذابِ مُحْضَرُونَ * فَسُبْح انَ اللَّهِ حينَ تُمْسُونَ
دروغ شمردند آنان در عذاب احضار گردند * پس تنزيه کنيد خداى را هنگامى که شام کنيد
وَحينَ تُصْبِحُونَ * وَلَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَعَشِيا
و هنگامى که صبح کنيد * و ستايش خاص او است در آسمانها و زمين و شب هنگام
وَحينَ تُظْهِرُونَ * يخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيتِ وَيخْرِجُ الْمَيتَ مِنَ
و آنگاه که به نيم روز رسيد * برون آرد زنده را از مرده و برون آرد مرده را از
الْحَىِّ وَيحْيى الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَكذلِك تُخْرَجُونَ * وَمِنْ اياتِهِ
زنده و زنده کند زمين را پس از مردگيش و شما نيز اينچنين (از گورها) برون آئيد * و از آيات و نشانه هاى
اَنْ خَلَقَكمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ اِذا اَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ * وَمِنْ اياتِهِ اَنْ
خدا اين است که شما را از خاک آفريد آنگاه بشرى گرديديد (که در زمين ) پراکنده شويد # و از نشانه هاى او آن است
خَلَقَ لَكمْ مِنْ اَنْفُسِكمْ اَزْواجا لِتَسْكنُوا اِلَيها وَجَعَلَ بَينَكمْ مَوَدَّةً
که براى شما از جنس خودتان جفتهائى (و همسرانى ) آفريد تا بدانها آرامش يابيد و در ميان شما مهر
وَرَحْمَةً اِنَّ فى ذلِك لاَياتٍ لِقَوْمٍ يتَفَكرُونَ * وَمِنْ اياتِهِ خَلْقُ
ومحبت برقرار فرمود براستى که در اين کار آياتى (و پندهائى ) است براى آنانکه انديشه مى کنند * و از جمله آيات او خلقت
السَّموتِ وَالاَْرْضِ وَاخْتِلافُ اَلْسِنَتِكمْ وَاَلْوانِكمْ اِنَّ فى ذلِك
آسمانها و زمين و اختلاف زبانها و رنگهاى شما است و براستى در اين کار (نيز) براى
لاْياتٍ لِلْعالَمينَ * وَمِنْ اياتِهِ مَنامُكمْ بِاللَّيلِ وَالنَّهْارِ وَابْتِغآؤُكمْ
براى جهانيان عبرتهائى است * و از جمله آيات او خفتن شما است در شب و روز و طلب کردن روزى شما است
مِنْ فَضْلِهِ اِنَّ فى ذلِك لاَياتٍ لِقَوْمٍ يسْمَعُونَ * وَمِنْ اياتِهِ يريكمُ
از فزون بخشيش و براستى در اين (نيز) پندهائى است براى مردمى که مى شنوند * و از جمله آيات وى آن است که
الْبَرْقَ خَوْفا وَطَمَعا وَينَزِّلُ مِنَ السَّمآءِ مآءً فَيحْيى بِهِ الاَْرْضَ بَعْدَ
مى نماياند به شما برق را (در آسمان ) براى بيم و اميد، و فرو مى فرستد از آسمان آب (باران ) را و زنده مى کند بدان زمين را
مَوْتِها اِنَّ فى ذلِك لاَياتٍ لِقَوْمٍ يعْقِلُونَ * وَمِنْ اياتِهِ اَنْ تَقُومَ
پس از مردنش براستى که در اين (نيز) پندهائى است براى مردمى که خرد را بکار بندند # و از جمله آيات وى آن است
السَّمآءُ وَالاَْرْضُ بِاَمْرِهِ ثُمَّ اِذا دَعاكمْ دَعْوَةً مِنَ الاَْرْضِ اِذا اَنْتُمْ
که آسمان وزمين به فرمان او برپا است سپس هنگامى که شما را (در قيامت ) از خاک برخواند شما در آن وقت
تَخْرُجُونَ * وَلَهُ مَنْ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ كلُّ لَهُ قانِتُونَ * وَهُوَ
(از قبرها) بيرون آئيد * و از او است هر چه در آسمانها و زمين است و همگى فرمانبردار اويند * و او است
الَّذى يبْدَؤُ الْخَلْقَ ثُمَّ يعيدُهُ وَهُوَ اَهْوَنُ عَلَيهِ وَلَهُ الْمَثَلُ الاَْعْلى فِى
که خلق را در آغاز بيافريند و دوباره بازش گرداند و بازگرداندن (روى حساب ظاهر) براى او آسانتر است * و او را است صفات
السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَهُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ * ضَرَبَ لَكمْ مَثَلا مِنْ
والا رتبه در آسمانها و زمين و او است نيرومند حکيم * براى شما از (وضع زندگى ) خودتان مثلى
اَنْفُسِكمْ هَلْ لَكمْ مِنْ ما مَلَكتْ اَيمانُكمْ مِنْ شُرَكآءَ فيما رَزَقْناكمْ
مى زند: آيا کسانى که مملوک شما هستند شريکند با شما در آنچه روزيتان کرده ايم تا (در نتيجه ) شما
فَاَنْتُمْ فيهِ سَوآءٌ تَخافُونَهُمْ كخيفَتِكمْ اَنْفُسَكمْ كذلِك نُفَصِّلُ الاْياتِ
و آنان در آن (اموال ) يکسان باشيد که بترسيد از آنها همچنانکه از امثال خودتان مى ترسيد؟ (هرگز چنين نيست )
لِقَوْمٍ يعْقِلُونَ * بَلِ اتَّبَعَ الَّذينَ ظَلَمُوآ اَهْوآئَهُمْ بِغَيرِ عِلْمٍ فَمَنْ
اين چنين شرح دهيم آيات را براى مردمى که خرد را بکار مى بندند * بلکه مردمان ستمگر از هواهاى نفسانى
يهْدى مَنْ اَضَلَّ اللَّهُ وَما لَهُمْ مِنْ ناصِرينَ * فَاَقِمْ وَجْهَك لِلدّينِ
خويش بدون علم و دانش پيروى مى کنند، پس کيست که هدايت کند کسى را که خدا گمراه کرده و آنها را يارانى نيست *
حَنيفا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتى فَطَرَ النّاسَ عَلَيها لا تَبْديلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِك
پس تو توجهت را مستقيماً به اين دين کن دين فطرى خدا که مردم را برآن سرشته و تغييرى در خلقت خدا نيست اين
الدّينُ الْقَيمُ وَلكنَّ اَكثَرَ النّاسِ لا يعْلَمُونَ * مُنيبينَ اِلَيهِ وَاتَّقُوهُ
است دين (استوار و) مستقيم ولى بيشتر مردم نمى دانند * بازآمدگان بدرگاه او باشند و از او بترسيد
وَاَقيمُوا الصَّلوةَ وَلا تَكونُوا مِنَ الْمُشْرِكينَ * مِنَ الَّذينَ فَرَّقُوا
و نماز را بپا داريد و از مشرکان نباشيد * از آن کسانى که دين خود را پراکنده ساخته
دينَهُمْ وَكانُوا شِيعا كلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيهِمْ فَرِحُونَ * وَاِذا مَسَّ النّاسَ
و چندين فرقه شدند و هر گروهى به آنچه نزد خود دارند شادمانند * و هنگامى که به مردم
ضُرُّ دَعَوْا رَبَّهُمْ مُنيبينَ اِلَيهِ ثُمَّ اِذآ اَذاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً اِذا فَريقٌ مِنْهُمْ
رنج وسختى رسد پروردگارشان را به حال بازگشتگى بسوى او(بيارى ) خوانند، آنگاه چون (خدا) رحمت خود را به آنها بچشاند درآن هنگام
بِرَبِّهِمْ يشْرِكونَ * لِيكفُرُوا بِما اتَيناهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ *
گروهى ازايشان به پروردگارشان مشرک گردند * (بگذار) تا کافر شوند بدان نعمتهائى که به ايشان داديم و از آنها کام برگيرند که بزودى
اَمْ اَنْزَلْنا عَلَيهِمْ سُلْطانا فَهُوَ يتَكلَّمُ بِما كانُوا بِهِ يشْرِكونَ * وَاِذا
خواهند دانست * آيا (مگر) نازل کرده ايم بر آنها دليلى که آن دليل سخن مى گويد درباره آنچه را باخدا شريک پندارند * و چون
اَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِها وَاِنْ تُصِبْهُمْ سَيئَةٌ بِما قَدَّمَتْ اَيديهِمْ
رحمتى به مردم بچشانيم بدان خوشحال گردند و اگر بواسطه اعمالى (و گناهانى ) که از پيش کرده اند بلائى و پيش آمد بدى
اِذا هُمْ يقْنَطُونَ * اَوْلَمْ يرَوْا اَنَّ اللَّهَ يبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يشآءُ وَيقْدِرُ
به آنها رسد آنها نوميد گردند * آيا نديدند که خداوند روزى هرکس را که خواهد (روى مصالح ) بگستراند يا تنگ گيرد
اِنَّ فى ذلِك لاَياتٍ لِقَوْمٍ يؤْمِنُونَ * فَاتِ ذَاالْقُرْبى حَقَّهُ وَالْمِسْكينَ
براستى که در اين کارنشانه هائى است براى مردمى که ايمان دارند * پس بده به خويشاوندان حق او را و هم چنين (حق ) مستمند
وَابْنَ السَّبيلِ ذلِك خَيرٌ لِلَّذينَ يريدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَاُولَّئِك هُمُ
و در راه مانده را که اين کار بهتر است براى کسانى که رضايت خاطر خدا را مى خواهند و آنانند
الْمُفْلِحُونَ * وَما اتَيتُمْ مِنْ رِبا لِيرْبُوَ فىَّ اَمْوالِ النّاسِ فَلا يرْبُوا
رستگاران * و آنچه به ربا دهيد تا زياد شود در مال مردم پس زياد نمى شود
عِنْدَ اللَّهِ وَما اتَيتُمْ مِنْ زَكوةٍ تُريدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَاُولَّئِك هُمُ
در نزد خدا و آنچه را براى زکات مى دهيد که رضايت خاطر خدا را بجوئيد آنهايند
الْمُضْعِفُونَ * اَللَّهُ الَّذى خَلَقَكمْ ثُمَّ رَزَقَكمْ ثُمَّ يميتُكمْ ثُمَّ يحْييكمْ
فزونى يافتگان * خدا است آنکه شما را آفريد سپس روزيتان داد سپس بميراندتان و باز زنده تان کند
هَلْ مِنْ شُرَكآئِكمْ مَنْ يفْعَلُ مِنْ ذلِكمْ مِنْ شَىْءٍ سُبْحانَهُ وَتَعالى
آيا از بتهاى شما که شريک خدا سازيد کسى هست که از اين کارها بکند منزه است خدا و برتر است
عَمّا يشْرِكونَ * ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما كسَبَتْ اَيدِى
از آنچه با او شريک سازند * آشکار شد فساد و تباهى در خشکى و دريا بواسطه اعمال (و رفتار)
النّاسِ لِيذيقَهُمْ بَعْضَ الَّذى عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يرْجِعُونَ * قُلْ سيرُوا فِى
مردمان تا بچشاند خداوند سزاى بعضى از اعمالشان را شايد (بسوى حق ) بازگردند # بگو گردش کنيد در
الاَْرْضِ فَانْظُرُوا كيفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذينَ مِنْ قَبْلُ كانَ اَكثَرُهُمْ
زمين و بنگريد چسان بوده سرانجام کسانى که پيش از اين بودند و بيشترشان
مُشْرِكينَ * فَاَقِمْ وَجْهَك لِلدّينِ الْقَيمِ مِنْ قَبْلِ اَنْ ياْتِىَ يوْمٌ لا مَرَدَّ
مشرک بودند * پس تو توجهت را به اين دين مستقيم (و استوار) کن پيش از آنکه بيايد آن روز بازگشت ناپذير (که کسى
لَهُ مِنَ اللَّهِ يوْمَئِذٍ يصَّدَّعُونَ * مَنْ كفَرَ فَعَلَيهِ كفْرُهُ وَمَنْ عَمِلِ صالِحا
نتواند بازش گرداند) از خدا که درآن روز (همه از هم ) جدا شوند * هر که کافر شود وبال کفرش برخود او است و هرکس کار شايسته
فَلاَِنْفُسِهِمْ يمْهَدُونَ * لِيجْزِىَ الَّذينَ امَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ مِنْ
کند براى خودشان آماده مى کنند * تا پاداش دهد خداوند به آنانکه ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند از
فَضْلِهِ اِنَّهُ لا يحِبُّ الْكافِرينَ * وَمِنْ اياتِهِ اَنْ يرْسِلَ الرِّياحَ
فضل و بخششش که براستى او کافران را دوست نمى دارد * و از جمله آيات خدا اين است که مى فرستد بادها
مُبَشِّراتٍ وَلِيذيقَكمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَلِتَجْرىَ الْفُلْك بِاَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ
را نويد دهنده (به باران ) و تا برساند به شما رحمت خويش را و تا کشتى به فرمان او جريان يابد و از
فَضْلِهِ وَلَعَلَّكمْ تَشْكرُونَ * وَلَقَدْ اَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِك رُسُلا اِلى
فزون بخشيش بجوئيد و شايد سپاسگزاريد * و ما پيش از تو پيمبرانى بسوى
قَوْمِهِمْ فَجآؤُهُمْ بِالْبَيناتِ فَانْتَقَمْنا مِنَ الَّذينَ اَجْرَمُوا وَكانَ حَقّا
قومشان فرستاديم و معجزات براى آنهاآوردند و ما انتقام گرفتيم از آنانکه بدکار بودند و
عَلَينا نَصْرُ الْمُؤْمِنينَ * اَللَّهُ الّذى يرْسِلُ الرِّياحَ فَتُثيرُ سَحابا
يارى مؤ منان بر ما حق و مسلم است * خدا است که مى فرستد بادها را و بدانوسيله ابرها را برمى انگيزاند
فَيبْسُطُهُ فِى السَّمآءِ كيفَ يشآءُ وَيجْعَلُهُ كسَفا فَتَرَى الْوَدْقَ يخْرُجُ
پس آن را بگستراند در آسمان هر طور که خواهد و روى هم متراکمش کند در اين هنگام قطرات باران را به بينى
مِنْ خِلالِهِ فَاِذا اَصابَ بِهِ مَنْ يشآءُ مِنْ عِبادِهِ اِذا هُمْ يسْتَبْشِرُونَ *
که از خلال آن بيرون آيد و چون برساند آن را به هرکس از بندگانش که خواهد آنان شادمانى کنند *
وَاِنْ كانُوا مِنْ قَبْلِ اَنْ ينَزَّلَ عَلَيهِمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمُبْلِسينَ * فَانْظُرْ اِلى
وگرچه آنان پيش از آنکه باران بر ايشان نازل گردد نوميد بودند * پس به
اثارِ رَحْمَةِ اللَّهِ كيفَ يحْيى الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها اِنَّ ذلك لَمُحْيى
نشانه هاى رحمت خدا بنگر که چگونه زنده کند زمين را پس از مرگش براستى که همين خدا است که زنده کننده
الْمَوْتى وَهُوَ عَلى كلِّ شَىْءٍ قَديرٌ * وَلَئِنْ اَرْسَلْنا رِيحا فَرَاَوْهُ
مردگان است و او بر هر چيز توانا است * و اگر بادى بفرستيم و آن کشت و زراعت را زرد شده ببينند
مُصْفَرّا لَظَلُّوا مِنْ بَعْدِهِ يكفُرُونَ * فَاِنَّك لا تُسْمِعُ الْمَوْتى وَلا
دنبال آن به کفران نعمت برخواهند گشت * تو البته نمى توانى (سخنت را) به مردگان بشنوانى و
تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعآءَ اِذا وَلَّوْا مُدْبِرينَ * وَما اَنْتَ بِهادِى الْعُمْىِ عَنْ
هم نمى توانى ندايت را به کران بشنوانى هنگامى که به فرار روى بگردانند * و تو راهبر نيستى کوران را از
ضَلالَتِهِمْ اِنْ تُسْمِعُ اِلاّ مَنْ يؤْمِنُ بِاياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ * اَللَّهُ الَّذى
گمراهيشان و نشنوانى جز کسى را که به آيات ما ايمان دارند و تسليم و مطيع باشند # خدا است که شما را
خَلَقَكمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ
از ناتوانى آفريد و پس از ناتوانى نيرو (ى جوانى ) داد و از پس نيرومندى
ضَعْفا وَشَيبَةً يخْلُقُ ما يشآءُ وَهُوَ الْعَليمُ الْقَديرُ * وَيوْمَ تَقُومُ
ناتوانى و پيرى داد بيافريند هر چه را خواهد و او داناى توانا است * و روزى که قيامت برپا شود
السّاعَةُ يقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ ما لَبِثُوا غَيرَ ساعَةٍ كذلِك كانُوا
سوگند ياد کنند بدکاران * که جز ساعتى (در دنيا يا در قبر و برزخ ) درنگ نکرده اند، اين چنين بدروغ سرگردان
يؤْفَكونَ * وَقالَ الَّذينَ اُوتُوا الْعِلْمَ وَالاْ يمانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فى كتْابِ
مى شدند * و (درمقابل ) آنان که دانش و ايمان به آنها داده شده گويند: همانا شما در مکتوب
اللَّهِ اِلى يوْمِ الْبَعْثِ فَهذا يوْمُ الْبَعْثِ وَلكنَّكمْ كنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ *
خدا (لوح محفوظ) تا روز رستاخيز مکث کرده ايد و اين هم روز رستاخيز و لکن شما نمى دانسته ايد *
فَيوْمَئِذٍ لا ينْفَعُ الَّذينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلا هُمْ يسْتَعْتَبُونَ * وَلَقَدْ
و در آن روز کسانى را که ستم کرده اند عذرخواهيشان سودشان ندهد و جلب رضايت (ما را) نتوانند کرد * و ما
ضَرَبْنا لِلنّاسِ فى هذَا الْقُرْآنِ مِنْ كلِّ مَثَلٍ وَلَئِنْ جِئْتَهُمْ بِايةٍ لَيقُولَنَّ
براى مردم در اين قرآن از هرگونه مثل زده ايم و اگر آيه اى (و معجزه اى ) براى ايشان بياورى
الَّذينَ كفَرُوآ اِنْ اَنْتُمْ اِلاّمُبْطِلُونَ#كذلِك يطْبَعُاللَّهُ عَلى قُلُوبِالَّذينَ
آنانکه کافر شدند گويند شما جز مردمى بيهوده کار نيستيد * اين چنين خدا مُهر زند بر دلهاى کسانى که
لايعْلَمُونَ * فَاصْبِرْ اِنَّ وَعْدَاللَّهِ حَقُّ وَلايسْتَخِفَنَّك الَّذينَ لايوقِنُونَ *
نمى دانند * پس صبر کن که براستى وعده خدا حق است و به سبکى و شتاب نکشانندت مردمى که (حساب را) يقين (وباور) نمى دارند *