چهارم دعائى است كه در اعمال روز عرفه در ذيل تسبيح سُبْحانَ اللَّهِ قَبْلَ كلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللَّهِ بَعْدَ كلِّ اَحَدٍ كه در مفاتيح مذكور است بعد از تَبارَك اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ بخوان
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ قَبْلَ كلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ بَعْدَ كلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ مَعَ كلِّ
و ستايش خداى را پيش از هر کس و ستايش خداى را بعد از هرکس و ستايش خداى را با هر
اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ يبْقى رَبُّنا وَيفْنى كلُّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يفْضُلُ
کس و ستايش خداى را که باقى است پروردگار ما و فانى شود هرکس و ستايش خداى را ستايشى که فزونى جويد
حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كثيراً قَبْلَ كلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يفْضُلُ
برستايش ستايش کنندگان ستايش بسيارى پيش از هرکس و ستايش خداى را ستايشى که فزونى جويد
حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كثيراً بَعْدَ كلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يفْضُلُ
ستايش ستايش کنندگان را ستايشى بسيار پس از هرکس و ستايش خداى را ستايشى که فزونى جويد
حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كثيراً مَعَ كلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يفْضُلُ
ستايش ستايش کنندگان را ستايشى بسيار با هرکس و ستايش خداى را ستايشى که فزونى جويد
حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كثيراً لِرَبِّنَا الْباقى وَيفْنى كلُّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ
ستايش ستايش کنندگان را ستايشى بسيار براى پروردگار ما که باقى است و فانى شود هرکس و ستايش خداى را
حَمْداً لا يحْصى وَلا يدْرى وَلا ينْسى وَلا يبْلى وَلا يفْنى وَلَيسَ
ستايشى که بشماره درنيايد و مقدارش دانسته نشود و فراموش نگردد و کهنه نشود و فنا نپذيرد
لَهُ مُنْتَهى وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يدُومُ بِدَوامِهِ وَيبْقى بِبَقائِهِ فى سِنىِ
و نهايت نداشته باشد و ستايش خداى را ستايشى که دوام يابد به دوام او و باقى بماند به بقاى او در طول ساليان
الْعالَمينَ وَشُهُورِ الدُّهُورِ وَاَيامِ الدُّنْيا وَساعاتِ اللَّيلِ وَالنَّهارِ
(بى شمار) جهانيان و ماههاى روزهاى اين جهان و ساعتهاى شب و روز
وَالْحَمْدُ للَّهِ اَبَدَ الاَْبَدِ وَمَعَ الاَْبَدِ مِمّا لا يحْصيهِ الْعَدَدُ وَلا يفْنيهِ
و ستايش خداى را به هميشگى هميشه و تا ابد بدان حدّ که شماره اش نکند شماره و عدد و تمامش نکند
الاَْمَدُ وَلا يقْطَعُهُ الاَْبَدُ وَتَبارَك اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ (بعد بگو) لا اِلهَ
زمان و مدت و قطع نکند دنباله اش را ابد (و هميشگى ) و بزرگ است خدا که بهترين آفرينندگان است * * * ((معبودى
اِلا اللَّهُ قَبْلَ كلِّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ بَعْدَ كلِّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ مَعَ
نيست جز خدا)) پيش از هرکس و ((معبودى نيست جز خدا)) پس از هرکس و ((معبودى نيست جز خدا)) با
كلِّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ يبْقى رَبُّنا وَيفْنى كلُّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ
هر کس و ((معبودى نيست جز خدا)) که باقى است پروردگار ما و فانى شود هر کس و ((معبودى نيست جز خدا))
تَهْليلاً يفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كثيراً قَبْلَ كلِّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا
به يکتا خوانى آن چنانى که فزونى جويد يکتاخوانى يکتاخوانندگان را فزونى بسيارى پيش از هرکس و ((معبودى نيست جز
اللَّهُ تَهْليلاً يفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كثيراً بَعْدَ كلِّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ
خدا)) به يکتاخوانى آنچنانى که فزونى جويد يکتاخوانى يکتاخوانان را فزونى بسيارى بعد از هرکس و ((معبودى نيست
اِلا اللَّهُ تَهْليلاً يفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كثيراً مَعَ كلِّ اَحَدٍ وَلا
جز خدا)) به يکتاخوانى آنچنانى که فزونى جويد يکتاخوانى يکتاخوانان را فزونى بسيار با هرکس و ((معبودى
اِلهَ اِلا اللَّهُ تَهْليلاً يفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كثيراً لِرَبِّنَا الْباقى
نيست جز خدا)) به يکتاخوانى آنچنانى که برترى جويد يکتاخوانى يکتاخوانان را فزونى بسيارى براى پروردگار ما که باقيست
وَيفْنى كلُّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ تَهْليلاً لا يحْصى وَلا يدْرى وَلا
و فانى شود هرکس و ((معبودى نيست جز خدا)) به يکتاخوانى آنچنانى که شماره نشود مقدارش و دانسته نشود و
ينْسى وَلا يبْلى وَلا يفْنى وَلَيسَ لَهُ مُنْتَهى وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ تَهْليلاً
فراموش نگردد و کهنه نشود و فنا نپذيرد و انتها نداشته باشد و ((معبودى نيست جز خدا)) به يکتاخوانى آنچنانى
يدُومُ بِدَوامِهِ وَيبْقى بِبَقآئِهِ فى سِنىِ الْعالَمينَ وَشُهُورِ الدُّهُورِ
که ادامه يابد به دوام او و باقى ماند به بقاى او در طول ساليان جهانيان و ماههاى روزگاران
وَاَيامِ الدُّنْيا وَساعاتِ اللَّيلِ وَالنَّهارِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ اَبَدَ الاَْبَدِ وَمَعَ
و روزهاى اين جهان و ساعتهاى شب و روز و ((معبودى نيست جز خدا)) به هميشگى هميشه و تا
الاَْبَدِ مَمّا لا يحْصيهِ الْعَدَدُ وَلا يفْنيهِ الاَْمَدُ وَلا يقْطَعُهُ الاَْبَدُ وَتَبارَك
اَبد بدان حد که شماره اش نکند عدد و فانيش نکند مدت و دنباله اش را قطع نکند اَبد و بزرگ است
اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ (پس بگو) وَاللَّهُ اَكبَرُ قَبْلَ كلِّ اَحَدٍ وَاللَّهُ اَكبَرُ بَعْدَ
خدا که بهترين آفرينندگان است * * * و ((خدا بزرگتر است )) پيش از هر کس و ((خدا بزرگتر است )) بعد
كلِّ اَحَدٍ وَاللَّهُ اَكبَرُ مَعَ كلِّ اَحَدٍ وَاللَّهُ اَكبَرُ يبْقى رَبُّنا وَيفْنى كلُّ اَحَدٍ
از هر کس و ((خدا بزرگتر است )) با هرکس و ((خدا بزرگتر است )) که باقى ماند پروردگار ما و فانى شود هرکس
وَاللَّهُ اَكبَرُ تَكبيراً يفْضُلُ تَكبيرَ الْمُكبِّرينَ فَضْلاً كثيراً قَبْلَ كلِّ اَحَدٍ
و ((خدا بزرگتر است )) بزرگى آنچنانى که فزونى جويد بر تکبير تکبيرگويان (بزرگ شمردن بزرگ شمارندگان ) فزونى بسيارى پيش از
وَاللَّهُ اَكبَرُ تَكبيراً يفْضُلُ تَكبيرَ الْمُكبِّرينَ فَضْلاً كثيراً بَعْدَ كلِّ اَحَدٍ
هر کس و ((خدا بزرگتر است )) به تکبيرى که فزونى جويد بر تکبير تکبيرگويان فزونى بسيارى پس از هرکس
وَاللَّهُ اَكبَرُ تَكبيراً يفْضُلُ تَكبيرَ الْمُكبِّرينَ فَضْلاً كثيراً مَعَ كلِّ اَحَدٍ
و ((خدا بزرگتر است )) به تکبيرى که فزونى جويد بر تکبير تکبيرگويان فزونى بسيارى با هرکس
وَاللَّهُ اَكبَرُ تَكبيراً يفْضُلُ تَكبيرَ الْمُكبِّرينَ فَضْلاً كثيراً لِرَبِّنَا الْباقى
و ((خدا بزرگتر است )) به تکبيرى که فزونى جويد تکبير تکبيرگويان را فزونى بسيارى براى پروردگار ما که باقيست
وَيفْنى كلُّ اَحَدٍ وَاللَّهُ اَكبَرُ تَكبيراً لا يحْصى وَلا يدْرى وَلا ينْسى
و فانى شود هرکس و ((خدا بزرگتر است )) به تکبيرى که به شماره درنيايد و مقدارش دانسته نشود و فراموش نگردد
وَلا يبْلى وَلا يفْنى وَلَيسَ لَهُ مُنْتَهى وَاللَّهُ اَكبَرُ تَكبيراً يدُومُ بِدَوامِهِ
و کهنه نشود و فنا نپذيرد و نهايت نداشته باشد و ((خدا بزرگتر است )) تکبيرى که دوام يابد به دوام او
وَيبْقى بِبَقآئِهِ فى سِنىِالْعالَمينَ وَشُهُورِ الدُّهُورِ وَاَيامِ الدُّنْيا وَساعاتِ
و باقى ماند به بقاى او در طول سالهاى جهانيان و ماههاى روزگاران و روزهاى دنيا و ساعتهاى
اللَّيلِ وَالنَّهارِ وَاللَّهُ اَكبَرُ اَبَدَ الاَْبَدِ وَمَعَ الاَْبَدِ مَمّا لايحْصيهِ الْعَدَدُ
شب و روز و ((خدا بزرگتر است )) به هميشگى هميشه و تا اَبد بدان حد که شماره اش نکند هيچ عددى
وَلا يفْنيهِ الاَْمَدُ وَلا يقْطَعُهُ الاَْبَدُ وَتَبارَك اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ
و فانيش نکند مدت و زمانى و قطع کند دنباله اش را اَبد و بزرگ است خدا بهترين آفرينندگان