اِبن زِبَعْرَی
وی از شُعَرایِ مشهورِ عَرَب بود که در هَجوِ رسول خدا(ص) شعر می‌سُرُود و مردم را به جنگ با آن‌حضرت تحریص می‌کرد. او تحتِ عنوانِ نمایندةِ قُرَیْش، جهتِ برپائیِ جنگ اُحُد، با طوایِفِ گوناگونِ عَرَب مُراوَدَه داشت و آنان را برای شرکت در جنگ و اِرائَةِ کمک‌های مادّی، تشویق می‌نمود.
اِبن زِبَعْرَی در غَزْوَةِ اُحُد جُزْوِ نیروهای مشرکین بود و ضِمنِ سُرودنِ اَشعاری، پیروزیِ آنان بر مسلمین را می‌ستود. وی پس‌از فَتْحِ مکّة اسلام آوَرْد. تاریخِ وفاتِ او مشخّص نیست.
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران