امر چهارم سيد بن طاوس فرموده كه چون خواستى مرخّص شوى از حرم شريف آن حضرت برگرد بسوى سرداب منيف و نماز كن در آن هرچه بخواهى پس بايست رو به قبله و بگو اَلّلهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِيك و اين دعا را تا به آخر ذكر نموده آنگاه فرموده پس بخوان خدا را بسيار و برگرد با سعادت انشاءالله تعالى .
مؤلّف گويد كه شيخ در مصباح اين دعا را در اعمال روز جمعه از حضرت امام رضاعليه السلام نقل كرده و ما نيز اين دعا را به نحويكه شيخ از آن حضرت نقل كرده نقل مى نماييم فرموده روايت كرده يونس بن عبدالرّحمن كه حضرت امام رضاعليه السلام امر مى فرمودند به دعا كردن از براى حضرت صاحب الامرعليه السلام به اين دعا:
اَللّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِيك وَخَليفَتِك
خدايا دور کن (هر بلائى را) از نماينده و خليفه ات
وَحُجَّتِك عَلى خَلْقِك وَلِسانِك الْمُعَبِّرِ عَنْك النّاطِقِ بِحِكمَتِك
و حجت تو بر آفريدگانت و زبان گويايت و سخن گوينده به حکمتت
وَعَينِك النّاظِرَةِ بِاِذْنِك وَشاهِدِك عَلى عِبادِك الْجَحْجاحِ الْمُجاهِدِ
و ديده بيناى تو به اذن خودت و گواه تو بر بندگانت آن بزرگ مرد مجاهد
الْعائِذِ بِك الْعابِدِ عِنْدَك وَاَعِذْهُ مِنْ شَرِّ جَميعِ ما خَلَقْتَ وَبَرَاْتَ
و پناهنده به تو و پرستش کننده در نزد تو، پناهش ده از شر تمام آنچه آفريده و خلق کردى و پديد آوردى
وَاَنْشَاْتَ وَصَوَّرْتَ وَاحْفَظْهُ مِنْ بَينِ يدَيهِ وَمِنْ خَلْفِهِ وَعَنْ يمينِهِ
و صورت بخشيدى و نگهداريش کن از پيش رويش و از پشت سرش و از طرف راستش
وَعَنْ شِمالِهِ وَمِنْ فَوْقِهِ وَمِنْ تَحْتِهِ بِحِفْظِك الَّذى لا يضيعُ مَنْ
و از سمت چپش و از بالاى سر و از زير پايش به نگهدارى خودت که تباه نگردد هر که را بدان
حَفِظْتَهُ بِهِ وَاحْفَظْ فيهِ رَسوُلَك وَ ابآئَهُ اَئِمَّتَك وَدَعآئِمَ دينِك
نگهدارى کنى و نگهدارى کن در وجود او (و بوسيله آن حضرت ) پيامبرت و پدران او که پيشوايان و پايه هاى دين تو
وَاجْعَلْهُ فى وَديعَتِك الَّتى لا تَضيعُ وَفى جِوارِك الَّذى لا يخْفَرُ
هستند و قرار ده آن حضرت را در سپرده خودت که چيزى در آن ضايع نگردد و در جوار تو که قرقش شکسته نشود
وَفى مَنْعِك وَعِزِّك الَّذى لا يقْهَرُ وَآمِنْهُ بِاَمانِك الْوَثيقِ الَّذى لا
و در حفظ و عزت خودت که مقهور کسى نگردد و ايمن دار او را به امان محکمت که هر که را بدان ايمن کردى
يخْذَلُ مَنْ آمَنْتَهُ بِهِ وَاجْعَلْهُ فى كنَفِك الَّذى لا يرامُ مَنْ كانَ فيهِ
خوار نگردد و در کنف حمايت خودت قرارش ده که هر که در آن بود مورد دستبرد کسى واقع نگردد
وَانْصُرْهُ بِنَصْرِك الْعَزيزِ وَاَيدْهُ بِجُنْدِك الْغالِبِ وَقَوِّهِ بِقُوَّتِك وَاَرْدِفْهُ
و ياريش کن به يارى نيرومندت و کمکش کن به لشگر پيروزمندت و نيرومندش کن به نيرويت
بِملاَّئِكتِك وَو الِ مَنْ و الا هِ وَع ادِ مَنْ ع اد اهُ وَاَ لْبِسْهُ دِرْعَك
و فرشتگانت را پشت سرش بدار و دوست دار دوستدارش را و دشمن دار دشمنش را و بپوشان به برش
الْحَصينَةَ وَحُفَّهُ بِالْمَلاَّئِكةِ حَفّاً اَللّ هُمَّ اشْعَبْ بِهِ الصَّدْعَ وَارْتُقْ بِهِ
زره محکمت را و گرداگردش فرشتگانت را بطور منظم بدار خدايا ترميم کن بوسيله اش شکستگى (دين ) را و پيوست کن
الْفَتْقَ وَاَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ وَاَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ وَزَينْ بِطوُلِ بَقآئِهِ الاَْرْضَ
بوسيله اش گسيختگى را و بميران بدستش ستم را و نمايان کن بوسيله اش عدالت را و زينت ده به درازى عمرش زمين را
وَاَيدْهُ بِالنَّصْرِ وَانْصُرْهُ بِالرُّعْبِ وَقَوِّ ناصِريهِ وَاخْذُلْ خاذِليهِ
و کمکش کن به يارى خود و ياريش کن به ايجاد رعب (او در دل دشمنان ) و نيرومند کن ياورش را و خوار گردان
وَدَمْدِمْ مَنْ نَصَبَ لَهُ وَدَمِّرْ مَنْ غَشَّهُ وَاقْتُلْ بِهِ جَبابِرَةَ الْكفْرِ وَعُمَدَهُ
خوددارى کننده از ياريش را و به هلاکت رسان و نابود کن کسى که به او خيانت کند و بکش بدست او گردنکشان کفر و استوانه ها
وَدَعآئِمَهُ وَاقْصِمْ بِهِ رُؤُسَ الضَّلالَةِ وَشارِعَةَ الْبِدَعِ وَمُميتَةَ السُّنَّةِ
و پايه هاى آن را و بشکن بوسيله آن حضرت (شوکت ) رؤ ساى گمراهى و بدعت گذاران و آنانکه آئين اسلام را نابود کرده
وَمُقَوِّيةَ الْباطِلِ وَذَلِّلْ بِهِ الْجَبّارينَ وَاءَبِرْ بِهِ الْكافِرينَ وَجَميعَ
و باطل را تقويت کنند و خوار کن بدستش گردنکشان را و ريشه کن ساز بوسيله آن جناب کافران و تمام
الْمُلْحِدينَ فى مَشارِقِ الاَْرْضِ وَمَغارِبِها وَبَرِّها وَبَحْرِها وَسَهْلِها
بى دينان را در شرقهاى زمين و غربهاى آن و خشکى و درياى آن و سرزمينهاى هموار
وَجَبَلِها حَتّى لا تَدَعَ مِنْهُمْ دَياراً وَلا تُبْقى لَهُمْ آثاراً اَللّهُمَّ طَهِّرْ
و کوه آن تا آنجا که فردى از آنها باقى نگذارى و اثرى از ايشان بجاى نگذارى خدايا پاک کن
مِنْهُمْ بِلادَك وَاشْفِ مِنْهُمْ عِبادَك وَاَعِزَّ بِهِ الْمُؤْمِنينَ وَاَحْىِ بِهِ سُنَنَ
از وجود آنها شهرها و بلادت را و شفا ده به نابوديشان دل بندگانت را و عزت بخش بدان وسيله مؤ منان را و زنده کن بوسيله
الْمُرْسَلينَ وَدارِسَ حُكمِ النَّبِيينَ وَجَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحى مِنْ دينِك
آن جناب آئين پيمبران مرسل و احکام کهنه پيمبران را و تازه کن بوسيله اش آنچه محو گشته از دينت
وَبُدِّلَ مِنْ حُكمِك حَتّى تُعيدَ دينَك بِهِ وَعَلى يدَيهِ جَديداً غَضّاً
و تغيير يافته از فرمانت تا اينکه بازگردد دين تو بوسيله او و بدست آن جناب تر و تازه
مَحْضاً صَحيحاً لا عِوَجَ فيهِ وَلا بِدْعَةَ مَعَهُ وَحَتّى تُنيرَ بِعَدْلِهِ ظُلَمَ
و خالص و صحيح که اعوجاجى در آن نباشد و بدعتى همراهش نباشد و تا اينکه روشن گردد بوسيله عدالتش تاريکيهاى
الْجَوْرِ وَتُطْفِئَ بِهِ نيرانَ الْكفْرِ وَتوُضِحَ بِهِ مَعاقِدَ الْحَقِّ وَمَجْهوُلَ
بيدادگرى و خاموش گردد بوسيله اش آتشهاى کفر و آشکار گردد بدان جناب مشکلات و گره هاى حق و موارد مجهول
الْعَدْلِ فَاِنَّهُ عَبْدُك الَّذىِ اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِك وَاصْطَفَيتَهُ عَلى غَيبِك
عدل و داد زيرا که او آن بنده بزرگوار تو است که انتخابش کردى براى خودت و برگزيديش براى جريانات غيب
وَعَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنوُبِ وَبَرَّاْتَهُ مِنَ الْعُيوُبِ وَطَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ
(و پس پرده ) خود و نگاهش داشتى از گناهان و مبرايش گردانيدى از عيوب و پاکش کردى از پليدى
وَسَلَّمْتَهُ مِنَ الدَّنَسِ اَللّهُمَّ فَاِنّا نَشْهَدُ لَهُ يوْمَ الْقِيمَةِ وَيوْمَ حُلوُلِ
و سالمش داشتى از چرکى خدايا ما براى او گواهى دهيم در روز قيامت و روز وقوع آن حادثه
الطّآمَّةِ اَنَّهُ لَمْ يذْنِبْ ذَنْباً وَلا اَتى حوُباً وَلَمْ يرْتَكبْ مَعْصِيةً وَلَمْ
بزرگ که براستى او گناهى مرتکب نشده و دست به کار زشتى نزده و مرتکب معصيتى نشده و هيچ
يضَيعْ لَك طاعَةً وَلَمْ يهْتِك لَك حُرْمَةً وَلَمْ يبَدِّلْ لَك فَريضَةً وَلَمْ
فرمانبردارى تو را وانگذارده و حرمتى را از تو هتک نکرده و واجبى را تغيير نداده و
يغَيرْ لَك شَريعَةً وَاَنَّهُ الْهادىِ الْمُهْتَدىِ الطّاهِرُ التَّقِىُّ النَّقِىُّ الرَّضِىُّ
آئينى را به هم نزده و او است راهنماى راه يافته پاک پرهيزکار پاکيزه پسنديده
الزَّكىُّ اَللّهُمَّ اَعْطِهِ فى نَفْسِهِ وَاَهْلِهِ وَوَلَدِهِ وَذُرِّيتِهِ وَاُمَّتِهِ وَجَميعِ
و زبده خدايا به او عطا کن درباره خودش و درباره خاندان و فرزندان و نژاد و ملت و تمام
رَعِيتِهِ ما تُقِرُّبِهِ عَينَهُ وَتَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ وَتَجْمَعُ لَهُ مُلْك الْمُمْلَكاتِ
افراد رعيت (و فرمانبردارانش ) آنچه ديده اش را بدان روشن کنى و دلش را بدان خوشحال گردانى و گردآورى براى او فرمانروائى
كلِّها قَريبِها وَبَعيدِها وَعَزيزِها وَذَليلِها حَتّى تُجْرِىَ حُكمَهُ عَلى كلِّ
همه ممالک را نزديک و دورش را و نيرومند و خوارش را تا اينکه حکم و فرمانش را فوق همه حکمها جارى کنى
حُكمٍ وَتَغْلِبَ بِحَقِّهِ كلَّ باطِلٍ اَللّهُمَّ اسْلُك بِنا عَلى يدَيهِ مِنْهاجَ
و بوسيله آئين حق او هر باطلى را مغلوب گردانى خدايا ما را وادار بدست آن بزرگوار به راه روشن
الْهُدى وَالْمَحَجَّةَ الْعُظْمى وَالطَّريقَةَ الْوُسْطَى الَّتى يرْجِعُ اِلَيهَا
هدايت و جاده بزرگ (ديانت ) و طريقه مستقيمى که بازگردد بدان راه
الْغالى وَيلْحَقُ بِهَا التّالى وَقَوِّنا عَلى طاعَتِهِ وَثَبِّتْنا عَلى مُشايعَتِهِ
پيش افتاده تندرو و خود را برساند بدان عقب مانده ، و نيرويمان ده براى فرمانبرداريش و پابرجايمان دار بر پيرويش
وَامْنُنْ عَلَينا بِمُتابَعَتِهِ وَاجْعَلْنا فى حِزْبِهِ الْقَوّامينَ بِاَمْرِهِ الصّابِرينَ
و منت گذار بر ما به متابعت از آن حضرت و درحزب و گروه او قرارمان ده آنانکه بدستورش قيام کنند و با او صبر کنند
مَعَهُ الطّالِبينَ رِضاك بِمُناصَحَتِهِ حَتّى تَحْشُرَنا يوْمَ الْقِيمَةِ فى
و در خيرخواهى کردن نسبت به آن جناب طالب رضا و خوشنودى تو مى باشند تا اينکه در روز قيامت ما را
اَنْصارِهِ وَاَعْوانِهِ وَمُقَوِّيةِ سُلْطانِهِ اَللّهُمَّ وَاجْعَلْ ذلِك لَنا خالِصاً
جزء ياران و اعوان او و هم جزء تقويت کنندگان حکومتش محشورمان دارى و اين کار را براى ما
مِنْ كلِّ شَك وَشُبْهَةٍ وَرِياءٍ وَسُمْعَةٍ حَتّى لا نَعْتَمِدَ بِهِ غَيرَك وَلا
از هر شک و شبهه و خودنمائى و شهرت طلبى خالص و بدور گردان تا در اين کار به غير تو اعتماد نداشته
نَطْلُبَ بِهِ اِلاّ وَجْهَك وَحَتّى تُحِلَّنا مَحَلَّهُ وَتَجْعَلَنا فِى الْجَنَّةِ مَعَهُ
و جز رضا و خوشنودى تو چيزى نخواهيم و تا اينکه ما را به جايگاه آن حضرت وارد کنى و جايمان را در بهشت با آن بزرگوار
وَاَعِذْنا مِنَ السَّاْمَةِ وَالْكسَلِ وَالْفَتْرَةِ وَاجْعَلْنا مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ
قرار دهى و نگاهمان دارى از خستگى و کسالت و سستى و ما را از جمله کسانى قرار ده که بدست آنها
لِدينِك وَتُعِزُّ بِهِ نَصْرَ وَلِيك وَلا تَسْتَبْدِلْ بِنا غَيرَنا فَاِنَّ اسْتِبْدالَك بِنا
دينت را يارى کنى و شوکتمند گردانى بدانها پيروزى ولى و نماينده خود را و اين افتخار را نصيب ديگرى
غَيرَنا عَلَيك يسيرٌ وَهُوَ عَلَينا كثيرٌ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى وُلاةِ عَهْدِهِ
غير از ما مکن زيرا که براى تو آسان است که ديگران را جاى ما بگذارى ولى اين کار بر ما بسيار گران و ناگوار است خدايا درود فرست
وَالاَْئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ وَبَلِّغْهُمْ آمآلَهُمْ وَزِدْ فى آجآلِهِمْ وَاَعِزَّ نَصْرَهُمْ
بر پيمانداران و پيشوايان پس از او و آنان را به آرزوهاشان برسان و عمرشان را طولانى گردان و شوکتمند کن پيروزيشان را
وَتَمِّمْ لَهُمْ ما اَسْنَدْتَ اِلَيهِمْ مِنْ اَمْرِك لَهُمْ وَثَبِّتْ دَعآئِمَهُمْ وَاجْعَلْنا
و کامل کن براى آنها آنچه از دستورات خود را که به آنها مستند کردى و پايه هاى (حکومت ) آنان را پابرجا کن
لَهُمْ اَعْواناً وَعَلى دينِك اَنْصاراً فَاِنَّهُمْ مَعادِنُ كلِماتِك وَخُزّانُ
و ما را از اعوان او و از ياران دين و آئينت قرار ده زيرا که آنها معادن کلمات (و فرامين ) تو و خزينه دارهاى
عِلْمِك وَاَرْكانُ تَوْحيدِك وَدَعآئِمُ دينِك وَوُلاةُ اَمْرِك وَخالِصَتُك
دانش تواءند و آنهايند ارکان يگانه پرستيت و استوانه هاى دينت و سرپرستان دستورت و زبده هاى
مِنْ عِبادِك وَصَفْوَتُك مِنْ خَلْقِك وَاَوْلِيآؤُك وَسَلاَّئِلُ اَوْلِي آئِك
از بندگانت و برگزيدگان از آفريدگانت و بندگان مقربت و نژاد دوستانت
وَصَفْوَةُ اَوْلادِ نَبِيك وَالسَّلامُ عَلَيهِ وَعَلَيهِمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ
و چکيده فرزندان پيامبرت و سلام بر او و بر ايشان و رحمت خدا و برکاتش
فصل دهم
مقام اوّل زيارات جامعه