پنجم زيارت حضرت امام حسين عليه السلام است در عيد فطر و قربان بسند معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هركه در يك شب از سه شب قبر امام حسين عليه السلام را زيارت كند گناهان گذشته و آينده اش آمرزيده شود شب عيد فطر يا شب عيد اَضْحى يا شب نيمه شعبان و به روايت معتبر از حضرت موسى بن جعفر عليهماالسلام منقول است كه فرمود سه شب است كه هركه زيارت كند حضرت امام حسين عليه السلام را در آن شبها گناهان گذشته و آينده اش آمرزيده شود شب نصف شعبان و شب بيست و سيم ماه رمضان و شب عيد يعنى شب عيد فطر و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه كسى كه زيارت كند امام حسين عليه السلام را در شب نيمه شعبان و شب عيد فطر و شب عرفه در يك سال بنويسد حق تعالى براى او هزار حجّ مبرور و هزار عمره مقبوله و برآورد از براى او هزار حاجت دنيا و آخرت و از حضرت امام محمد باقر عليه السلام مروى است كه هركه شب عرفه در زمين كربلا باشد و بماند آنجا تا زيارت روز عيد كند و برگردد نگاه دارد حق تعالى او را از شرّ آن سال بدانكه علماء از براى اين دو عيد شريف دو زيارت نقل كرده اند يكى زيارت سابقه كه بجهت ليالى قدر ذكر شد و ديگر اين زيارت است و از كلمات ايشان ظاهر مى شود كه زيارت سابقه مال روزهاى عيدَين است و اين زيارت مال شبهاى عيدين فرموده اند چون اراده كنى زيارت آن حضرت را در اين دو شب پس بايست بر دَرِ قبّه مطهّره و نظر بيفكن به جانب قبر و بگو بجهت اِستيذان
يا مَوْلاىَ يا اَبا
اى مولاى من اى ابا عبداللّه
عَبْدِاللَّهِ يا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ عَبْدُك وَابْنُ اَمَتِك الذَّليلُ بَينَ يدَيك
اى فرزند رسول خدا بنده تو و فرزند کنيزت که خوار است در برابرت
وَالْمُصَغَّرُ فى عُلُوِّ قَدْرِك وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّك جآءَك مُسْتَجيرا بِك
و کوچک شده در باره بلندى مقامت و اعتراف کننده است به حقت به درگاهت آمده پناه جويان به تو
قاصِدا اِلى حَرَمِك مُتَوَجِّها اِلى مَقامِك مُتَوَسِّلا اِلَى اللَّهِ تَعالى بِك
و آهنگ حرم تو را کرده و رو به جانب مقام تو نموده و توسل جسته به درگاه خداى تعالى بوسيله ات
ءَاَدْخُلُ يا مَوْلاىَ ءَاَدْخُلُ يا وَلِىَّ اللَّهِ ءَاَدْخُلُ يا مَلاَّئِكةَ اللَّهِ
آيا داخل شوم اى مولاى من آيا داخل شوم اى ولى خدا آيا داخل گردم اى فرشتگان خدا
الْمُحْدِقينَ بِهذَا الْحَرَمِ الْمُقيمينَ فى هذا الْمَشْهَدِ
که گرداگرد اين حرم شريف را گرفته و رحل اقامت افکنده ايد در اين زيارتگاه
پس اگر دلت خاشع شدوچشمت گريان شد داخل شو ومقدّم دار پاى راست را برپاى چپ وبگو:
بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ
به نام خدا و بيارى خدا
وَفى سَبيلِ اللَّهِ وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ اَللّهُمَّ اَنْزِلْنى مُنْزَلا مُبارَكا
و در راه خدا و بر کيش رسول خدا خدايا فرود آر مرا در فرودگاهى با برکت
وَاَنْتَ خَيرُ الْمُنْزِلينَ پس بگو اَللَّهُ اَكبَرُ كبيرا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كثيرا وَسُبْحانَ
و تو بهترين فرود آرندگانى * * * * خدا بزرگتر است به کمال بزرگى و ستايش بسيار خاص خدا است و منزه است
اللَّهِ بُكرَةً وَاَصيلا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الْماجِدِ الاَْحَدِ الْمُتَفَضِّلِ
خدا در هر بامداد و پسين و ستايش از آن خدائى است که فرد و بى نياز و فرازمند و يکتا و تفضل کننده
الْمَنّانِ الْمُتَطَوِّلِ الحَنّانِ الَّذى مِنْ تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لى زِيارَةَ مَوْلاىَ
و منت گذار و نعمت بخش و پر مهر است آنکه از نعمت بخشيش آسان کرد برايم زيارت مولايم را
بِاِحْسانِهِ وَلَمْ يجْعَلْنى عَنْ زِيارَتِهِ مَمْنُوعا وَلا عَنْ ذِمَّتِهِ مَدْفُوعا
به احسانش و چنانم نکرد که از زيارتش ممنوع گردم و نه از پناه و ذمه اش دورم کند
بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَحَ
بلکه بر من لطف و احسان فرمود
پس داخل شو و چون به ميان روضه رسيدى بايست محاذى قبر مطهّر با حال خضوع و گريه و تضرّع و بگو:
اَلسَّلامُ عَلَيك يا وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ
سلام بر تو اى وارث آدم برگزيده
اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا وارِثَ نُوحٍ اَمينِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا وارِثَ
خدا سلام بر تو اى وارث نوح امانتدار خدا سلام بر تو اى وارث
اِبْراهيمَ خَليلِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا وارِثَ مُوسى كليمِ اللَّهِ اَلسَّلامُ
ابراهيم خليل خدا سلام بر تو اى وارث موسى هم سخن خدا سلام
عَلَيك يا وارِثَ عيسى رُوحِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا وارِثَ مُحَمَّدٍ
بر تو اى وارث عيسى روح خدا سلام بر تو اى وارث محمد
صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ وَآلِهِ حَبيبِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا وارِثَ عَلِي حُجَّةِ
صلى اللّه عليه و آله که حبيب خدا است سلام بر تو اى وارث على (ع ) حجت
اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك اَيهَا الْوَصِىُّ الْبَرُّ الْتَّقِىُّ اَلسَّلامُ عَلَيك يا ثارَ اللَّهِ
خدا سلام بر تو اى وصى نيکوکار با تقوا سلام بر تو اى که خدا خونخواهيش کند
وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ اَشْهَدُ اَنَّك قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوةَ وَآتَيتَ
و فرزند چنين کسى و خون بناحق ريخته تحت تعقيب گواهى دهم که براستى تو به پاداشتى نماز را و پرداختى
الزَّكاةَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَيتَ عَنِ الْمُنْكرِ وَجاهَدْتَ فى اللَّهِ حَقَّ
زکات را و امر کردى به معروف (کار نيک ) و باز داشتى از منکر (کار زشت ) و جهاد کردى در راه خدا
جِهادِهِ حَتَّى اسْتُبيحَ حَرَمُك وَقُتِلْتَ مَظْلُوما
آنطور که بايد تا آنجا که حرمت تو را از بين بردند و به ستم تو را کشتند
پس بايست در نزد سَرِ مقدّس با دل خاشع و چشم گريان و بگو:
اَلسَّلامُ عَلَيك يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا
سلام بر تو اى ابا عبداللّه سلام بر تو اى
بْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا بْنَ سَيدِ الْوَصِيينَ اَلسَّلامُ عَلَيك يا
فرزند رسول خدا سلام بر تو اى فرزند آقاى اوصياء سلام بر تو اى
بْنَ فاطِمَةَ الزَّهْرآءِ سَيدَةِ نِساَّءِ الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلَيك يا بَطَلَ
فرزند فاطمه زهراء بانوى زنان جهانيان سلام بر تو اى يگانه قهرمان دلير
الْمُسْلِمينَ يا مَوْلاىَ اَشْهَدُ اَنَّك كنْتَ نُوراً فِى الاَْصْلابِ الشّامِخَةِ
مسلمانان اى سرور من گواهى دهم که براستى تو نورى بودى در صلبهاى رفيع و بلند
وَالاَْرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ لَمْ تُنَجِّسْك الْجاهِلِيةُ بِاَنْجاسِها وَلَمْ تُلْبِسْك مِنْ
و رحمهاى پاکيزه ، آلوده ات نکرد دوران جاهليت به ناپاکى هاى خود و نپوشانيد
مُدْلَهِمّاتِ ثِيابِها وَاَشْهَدُ اَنَّك مِنْ دَعآئِمِ الدّينِ وَاَرْكانِ الْمُسْلِمينَ
بر تو از جامه هاى تيره و تارش و گواهى دهم که تو براستى از استوانه هاى دين و از پايه هاى محکم مسلمانانى
وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنينَ وَاَشْهَدُ اَنَّك الاِْمامُ الْبَرُّ التَّقِىُّ الرَّضِىُّ الزَّكىُّ
و پناهگاه مردم با ايمانى و گواهى دهم که توئى امام نيکوکار با تقوا پسنديده پاکيزه
الْهادِى الْمَهْدِىُّ وَاَشْهَدُ اَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِك كلِمَةُ التَّقْوى وَاَعْلامُ
راهبر راه يافته و گواهى دهم که امامان از فرزندان تو حقيقت پرهيزکارى و نشانه هاى
الْهُدى وَالْعُروَةُ الْوُثْقى وَالْحُجَّةُ عَلى اَهْلِ الدُّنْيا
هدايت و دستاويز محکم (دين ) و حجت بر مردم دنيايند
پس بچسبان خود را به قبر و بگو:
اِنّا لِلَّهِ وَاِنّا اِلَيهِ راجِعُونَ يا مَوْلاىَ اَ نَا مُوالٍ لِوَلِيكمْ وَمُعادٍ
براستى ما از آن خدائيم و بسويش بازگرديم اى سرورم من دوستدار دوست شمايم و دشمن
لِعَدُوِّكمْ وَاَ نَا بِكمْ مُؤْمِنٌ وَبِاِيابِكمْ مُوقِنٌ بِشَرايعِ دينى وَخَواتيمِ
دشمن شمايم و من به شما ايمان دارم و به بازگشتتان يقين دارم طبق قواعد دينم و پايان
عَمَلى وَقَلْبى لِقَلْبِكمْ سِلْمٌ وَاَمْرى لاَِمْرِكمْ مُتَّبِعٌ يا مَوْلاىَ اَتَيتُك
کارهايم و دلم در برابر دل شما تسليم و کارم پيرو کار شما است اى مولاى من آمده ام
خائِفا فَآمِنّى وَاَتَيتُك مُسْتَجيرا فَاَجِرْنى وَاَتَيتُك فَقيرا فَاَغْنِنى
به درگاهت ترسان پس ايمنى بخش مرا و آمده ام به نزدت پناه جو پس پناهم ده و آمده ام به پيشگاهت نيازمند پس بى نيازم کن
سَيدى وَمَوْلاىَ اَنْتَ مَوْلاىَ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَى الْخَلْقِ اَجْمَعينَ آمَنْتُ
اى آقايم و سرورم توئى سرپرست من و حجت خدا بر همه خلق ايمان دارم
بِسِرِّكمْ وَعَلانِيتِكمْ وَبِظاهِرِكمْ وَباطِنِكمْ وَاَوَّلِكمْ وَآخِرِكمْ وَاَشْهَدُ
به راز درون شما و آشکار شما و بيرون شما و درون شما و آغاز شما و انجام شما و گواهى دهم
اَنَّك التّالى لِكتابِ اللَّهِ وَاَمينُ اللَّهِ الدّاعى اِلَى اللَّهِ بِالْحِكمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ
که براستى توئى تلاوت کننده قرآن و امانتدار خدا خواننده بسوى خدا به فرزانگى و پند
الْحَسَنَةِ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً ظَلَمَتْك وَ اُمَّةً قَتَلَتْك وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِك
نيکو، خدا لعنت کند مردمى که به تو ستم کردند و مردمى که تو را کشتند وخدا لعنت کند مردمى که شنيدند اين جريان
فَرَضِيتْ
را و بدان خشنود شدند
بِهِ پس دو ركعت نماز نزدسر آن حضرت بكن وچون سلام گفتى بگو:
اَللّهُمَّ اِنّى لَك صَلَّيتُ وَلَك رَكعْتُ وَلَك سَجَدْتُ وَحْدَك لا شَريك لَك
خدايا من براى تو نماز خواندم و براى تو رکوع کردم و برايت سجده کردم به تنهائى که شريکى ندارى
فَاِنَّهُ لاتَجُوزُ الصَّلوةُ وَالرُّكوعُ وَالسُّجُودُ اِلاّ لَك لاَِنَّك اَنْتَاللَّهُ الَّذى
زيرا روا نيست نماز و رکوع و سجده جز براى تو چون توئى خدائى که معبودى نيست
لا اِلهَ الاّ اَنْتَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَبْلِغْهُمْ عَنّى
جز تو خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و برسان به ايشان از جانب من
اَفْضَلَ السَّلامِ وَالتَّحِيةِ وَارْدُدْ عَلَىَّ مِنْهُمُ السَّلامَ اَللّهُمَّ وَهاتانِ
بهترين سلام و تحيت را و سلام ايشان را به من بازگردان خدايا و اين
الرَّكعَتانِ هَدِيةٌ مِنّى اِلى سَيدِى الْحُسَينِ بْنِ عَلِي عَلَيهِمَا السَّلامَ
دو رکعت هديه اى است از من به پيشگاه آقايم حسين بن على عليهماالسلام
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَعَلَيهِ وَتَقَبَّلْهُما مِنّى وَاجْزِنى عَليهِما
خدايا درود فرست بر محمد و بر او و بپذير اين دو رکعت را از من و پاداشم ده
اَفْضَلَ اَمَلى وَرَجآئى فيك وَفى وَلِيك يا وَلِىَّ الْمُؤْمِنينَ
به بهترين آرزو و اميدم درباره تو و درباره وليت اى اختيار دار مؤ منان
پس بچسبان خود را بر قبر و ببوس آنرا و بگو:
اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَينِ بْنِ عَلِي الْمَظْلُومِ
سلام بر حسين بن على آن ستمديده
الشَّهيدِ قَتيلِ الْعَبَراتِ وَاَسيرِ الْكرُباتِ اَللّهُمَّ اِنّى اَشْهَدُ اَنَّهُ وَلِيك
شهيد کشته اشکها و اسير گرفتاريها خدايا من گواهى دهم که آن حضرت ولى تو
وَابْنُ وَلِيك وَصَفِيك الثّآئِرُ بِحَقِّك اَكرَمْتَهُ بِكرامَتِك وَخَتَمْتَ لَهُ
و فرزند ولى تو است و برگزيده قيام کننده به حق تو که او را گرامى داشتى به کرامت خود و ختم کردى عمرش را
بِالشَّهادَةِ وَجَعَلْتَهُ سَيدا مِنَ السّادَةِ وَقآئِدا مِنَ الْقادَةِ وَاَكرَمْتَهُ
به شهادت و او را آقائى ازآقايان و پيشوائى از پيشوايان قرار دادى و گراميش داشتى
بِطيبِ الْوَِلادَةِ وَاَعْطَيتَهُ مَواريثَ الاَْنْبِيآءِ وَجَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلى خَلْقِك
به پاکى نژاد و به او دادى ميراثهاى پيمبران را و قراردادى او را حجت بر خلق خود
مِنَ الاَْوْصِيآءِ فَاَعْذَرَ فِى الدُّعآءِ وَمَنَحَ النَّصيحَةَ وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فيك
از ميان اوصياء و او نيز در دعوت کوتاهى نکرد و از خيرخواهى دريغ ننمود و جانش را در راه تو نثار کرد
حَتَّى اسْتَنْقَذَ عِبادَك مِنَ الْجَهالَةِ وَحَيرَةِ الضَّلالَةِ وَقَدْ تَوازَرَ عَلَيهِ
تا اينکه نجات داد بندگانت را از نادانى و سرگردانى (وادى ) گمراهى در صورتى که همدست شدند بر ضدّ او کسانى که
مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيا وَباعَ حَظَّهُ مِنَ الاْخِرَةِ بِالاَْدْنى وَتَرَدّى فى هَواهُ
دنيا فريبشان داد و فروختند بهره خود را از آخرت به چيز پستى و سرنگون شدند در (چاه ) هواپرستى
وَاَسْخَطَك وَاَسْخَطَ نَبِيك وَاَطاعَ مِنْ عِبادِك اُوْلى الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ
و به خشم آوردند تو را و پيامبرت را و پيروى کردند از بندگانت مردم نفاق پيشه و دو رو
وَحَمَلَةَ الاَْوْزارِ الْمُسْتَوْجِبينَ النّارَ فَجاهَدَهُمْ فيك صابِراً مُحْتَسِباً
وآن کسانى را که بارهاى گناه بر دوش مى کشيدند و سزاوار آتش دوزخ بودند پس جهاد کرد با آنها درباره تو با شکيبائى و پاداش جويانه
مُقْبِلاً غَيرَ مُدْبِرٍ لا تَاْخُذُهُ فِى اللَّهِ لَوْمَةُ لاَّئِمٍ حَتّى سُفِك فى ط اعَتِك
بدون آنکه پشت به دشمن کند و درباره تو تحت تاءثير سرزنش ملامت کننده اى قرار گيرد تا جائى که ريخته شد
دَمُهُ وَاسْتُبيحَ حَريمُهُ اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ لَعْناً وَبيلاً وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً اَليماً
خون پاکش در راه فرمانبردارى تو و حرمتش پايمال شد خدايا لعنت کن آنها را لعنتى وبال آور و عذابشان کن به عذابى دردناک
پس بگرد به جانب علىّ بن الحُسَين عليه السلام و آن جناب در طرف پاى مبارك حضرت حسين عليه السلام است پس بگو:
اَلسَّلامُ عَلَيك يا وَلِىَّ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا بْنَ
سلام بر تو اى ولى خدا سلام بر تو اى فرزند
رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا بْنَ خاتَمِ النَّبِيينَ اَلسَّلامُ عَلَيك يا بْنَ
رسول خدا سلام بر تو اى فرزند خاتم پيمبران سلام بر تو اى فرزند
فاطِمَةَ سَيدَةِ نِساَّءِ الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلَيك يا بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ
فاطمه بانوى زنان جهانيان سلام بر تو اى فرزند اميرالمؤمنان
اَلسَّلامُ عَلَيك اَيهَا الْمَظْلُومُ الشَّهيدُ بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى عِشْتَ سَعيدا
سلام بر تو اى ستمديده شهيد، پدر و مادرم به فداى تو که سعادتمند زندگى کردى
وَقُتِلْتَ مَظْلُوما شَهيدا
و مظلوم و شهيد کشته گشتى
پس رو كن بسوى قبور شهداء رِضْوانُ اللَّهِ عَلَيهِمْ و بگو :
اَلسَّلامُ عَلَيكمْ اَيهَا الذّآبُّونَ عَنْ تَوْحيدِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيكمْ بِما
سلام بر شما اى مدافعين از يگانه پرستى خدا سلام بر شما بخاطر
صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ بِاَبى اَنْتُمْ وَاُمّى فُزْتُمْ فَوْزا عَظيما
آن شکيبائى که کرديد پس چه نيکو است خانه سرانجام شما پدر و مادرم به فدايتان که به رستگارى بزرگى فائز گشتيد
پس برو به مشهد عباس بن علىّ عليه السلام و بايست نزد ضريح شريف آن جناب و بگو:
اَلسَّلامُ عَلَيك
سلام بر تو
اَيهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ وَالصِّدّيقُ الْمُواسى اَشْهَدُ اَنَّك آمَنْتَ بِاللَّهِ
اى بنده شايسته و راستگوى فداکار گواهى دهم که براستى تو ايمان داشتى به خدا
وَنَصَرْتَ ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَدَعَوْتَ اِلى سَبيلِ اللَّهِ وَواسَيتَ بِنَفْسِك
و يارى کردى فرزند رسول خدا را و دعوت کردى (مردم را) به راه خدا و فداکارى کردى با جان خود
فَعَلَيك مِنَ اللَّهِ اَفْضَلُ التَّحِيةِ وَالسَّلامِ
بر تو باد از جانب خداوند بهترين تحيت و سلام
پس بچسبان خود را به قبر و بگو:
بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى يا ناصِرَ دينِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا ناصِرَ الْحُسَينِ
پدر و مادرم به فدايت اى ياور دين خدا سلام بر تو اى ياور حسين (آن آقاى )
الصِّدّيقِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا ناصِرَ الْحُسَينِ الشَّهيدِ عَلَيك مِنّىِ
راستگو سلام برتو اى ياور حسين شهيد بر تو باد از جانب من
السَّلامُ ما بَقيتُ وَبَقِىَ اللَّيلُ وَالنَّهارُ
سلام تا زنده ام و برپا است شب و روز
پس نماز كن در نزد سَرِ آن حضرت دو ركعت و بگو بعد از آن آنچه را كه مى گفتى در نزد سر حضرت حسين عليه السلام يعنى بخوان دعاء اَلّلهُمَّ اِنّى صَلَّيتُ الخ .
پس برگرد بسوى مشهد حسين عليه السلام و بمان در نزد آن حضرت آنچه خواهى مگر آنكه مستحبّ است آنجا را مكان بيتوته يعنى خوابگاه قرار ندهى و چون خواهى وداع كنى آن حضرت را بايست در نزد سر و گريه كن و بگو :
اَلسَّلامُ عَلَيك يا مَوْلاىَ
سلام بر تو اى مولاى من
سَلامَ مُوَدِّعٍ لا قالٍ وَلا سَئِمٍ فَاِنْ اَنْصَرِفْ فَلا عَنْ مَلالَةٍ وَاِنْ اُقِمْ فَلا
سلام خداحافظى کننده اى که نه خشمى دارد و نه خستگى و اگر بازمى گردم نه از روى خستگى است و اگر بمانم
عَنْ سُوَّءِ ظَنٍّ بِما وَعَدَ اللَّهُ الصّابِرينَ يا مَوْلاىَ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ
نه از روى بدگمانى بدانچه خدا به شکيبايان وعده کرده است مى باشد، اى مولاى من خدا قرار ندهد (اين زيارت مرا) آخرين
الْعَهْدِ مِنّى لِزِيارَتِك وَرَزَقَنِىَ الْعَوْدَ اِلَيك وَالْمَُقامَ فى حَرَمِك
بار زيارتم ازتو و روزيم گرداند بازگشت بسويت را و توقف در حرمت را
وَالْكوْنَ فى مَشْهَدِك آمينَ رَبَّ الْعالَمينَ
و بودن در زيارتگاهت را آمين اى پروردگار جهانيان
پس ببوس ضريح را وجميع بدن خود را بر آن بمال بدرستى كه آن باعث امان و حرز تو است و بيرون برو از نزد آنحضرت به طورى كه رويت به جانب قبر باشد و پشت بر او مكن و بگو:
اَلسَّلامُ عَلَيك يا بابَ
سلام بر تو اى درگاه
الْمَقامِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا شَريك الْقُرْآنِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا حُجَّةَ
مقام ( اهل ايمان ) سلام بر تو اى شريک با قرآن سلام بر تو اى حجت (خدا)
الْخِصامِ اَلسَّلامُ عَلَيك يا سَفينَةَ النَّجاةِ اَلسَّلامُ عَلَيكمْ يا مَلاَّئِكةَ
براى ستيزه جويان سلام بر تو اى کشتى نجات سلام بر شما اى فرشتگان
رَبِّى الْمُقيمينَ فى هذَا الْحَرَمِ اَلسَّلامُ عَلَيك اَبَدا ما بَقيتُ وَبَقِىَ
پروردگار من که رحل اقامت افکنده ايد در اين حرم شريف سلام بر شما هميشه تا زنده ام من و بر پا است
اللَّيلُ وَالنَّهارُ و بگو اِنّا لِلَّهِ وَاِنّا اِلَيهِ راجِعُونَ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِالِلَّهِ
شب و روز * * ما از آنِ خدائيم و بسوى او بازگرديم و جنبش و نيروئى نيست جز به خداى
الْعَلِىِّ الْعَظيمِ
والاى بزرگ
پس برو بيرون و سيد بن طاوس و محمّد بن المشهدى گفته اند پس در وقتى كه چنين كردى مثل كسى مانى كه زيارت كرده خدا را در عرش .