چهاردهم از جمله اعمال در حرم امام حسين عليه السلام صلوات فرستادن بر آن حضرت است و روايت شده كه مى ا يستى پشت سر نزد كتف شريف آن حضرت و صلوات مى فرستى بر پيغمبر صلى الله عليه و آله و بر حسين صلوات اللّه عليه و سيد بن طاوس در مصباح الزّائر ين صلوات را براى آن حضرت در ضمن يكى از زيارت نقل كرده
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى
خدا يا درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَصَلِّ عَلى الْحسين الْمَظْلُومِ الشهيدِ قَت يلِ
محمد و آل محمد و درود فرست بر حسين مظلوم و شهيد کشته
الْعَبَراتِ وَاَس يرِ الْكرُباتِ صَلوةً نامِ يةً زاك يةً مُبارَكةً يصْعَدُ اَوَّلُها
اشکهاى د يدگان و اس ير گرفتار يها درودى فزاينده و پاک يزه و با برکت که بالا رود آغازش
وَلاينفَدُ آخِرُها اَفْضَلَ ما صَلَّ يتَ على [اَحَدٍ مِنْ] اَوْلادِ الاَْنْبِ ياَّءِ
و پا يان نپذ يرد انجامش بهترين درودى که فرستى بر يکى از فرزندان پ يمبران
وَالْمُرْسَل ينَ يا رَبَّ الْعالِم ينَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى الاِْمامِ الشهيدِ
و رسولان اى پروردگار جهان يان خدا يا درود فرست بر امام شهيد
الْمَقْتُولِ الْمَظْلُومِ الْمَخْذُولِ وَالسَّ يدِ الْقاَّئِدِ وَالْعابِدِ الزّاهِدِ وَالْوَصِىِّ
کشته (راه حق ) آن مظلوم بى کس و آن آقاى پ يشوا و آن عابد پارسا و وصى
الْخَل يفَةِ الاِْمامِ الصِّدّ يقِ الطُّهْرِ الطّاهِرِ الطَّ يبِ الْمُبارَك [ وَ ] الرَّضِىِّ
جانش ين و امام راستگو و پاک پاک يزه خوب و مبارک آن راضى
الْمَرْضِىِّ وَالتَّقِىِّ الْهادِى الْمَهْدِىِّ الزّاهِدِ الذّائِدِ الْمُجاهِدِ الْعالِمِ
و پسنديده و با تقواى راهنماى راه يافته آن زاهد مدافع (دين ) و مجاهد (راه حق ) و عالم
اِمامِ الْهُدى سِبْطِ الرَّسُولِ وَقُرَّةِ عَ ينِ الْبَتُولِ صَلَّى اللَّهُ عليه وَآلِهِ
پيشواي هدا يت نوه رسول (خدا) و نور ديده زهراى بتول درود خدا بر او و آلش
وَسَلَّمَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى سَ يدى وَمَوْلاىَ كما عَمِلَ بِطاعَتِك وَنَهى
و سلام ، خدا يا درود فرست بر آقا و سرور من چنانچه عمل کرد به طاعت تو و نهى کرد
عَنْ مَعْصِ يتِك وَبالَغَ فى رِضْوانِك وَاَقْبَلَ عَلى ايمانك غير قابِلٍ
از نافرمان يت و سخت کوش يد در راه خوشنود يت و رو آورد بر ايمان تو بدون آنکه درباره تو
ف يك عُذْراً سِرّاً وَعَلانِ يةً يدْعُو الْعِبادَ اِلَ يك وَ يدُلُّهُمْ عليك وَقامَ بَ ينَ
عذر و بهانه اى بپذ يرد چه پنهانى و چه آشکارا مى خواند بندگانت را بسوى تو و راهنمائ يشان مى کرد بر تو و بپاخواست در
يدَ يك يهْدِمُ الْجَوْرَ بِالصَّوابِ وَ يحْ يى السُّنَّةَ بِالْكتابِ فَعاشَ فى
پ يش رو يت ، و يران کرد (کاخ ظلم و) جور را با درستى و زنده کرد طريقه و آئ ين (پ يمبر) را به قرآن پس زندگى کرد در
رِضْوانِك مَكدُوداً وَمَضى عَلى طاعَتِك وَفى اَوْلِ ياَّئِك مَكدُوحاً
خوشنودى تو با سختى و مشقت و درگذشت بر حال اطاعت تو و در زمره دوستانت با حال رنج و ناراحتى
وَقَضى اِلَ يك مَفْقُوداً لَمْ يعْصِك فى لَ يلٍ وَلا نَهارٍ بَلْ جاهَدَ ف يك
و جان خود را به تو تسل يم کرد چون گمگشته ، نافرمان يت نکرد نه در شب و نه در روز بلکه پ يکار کرد درباره تو
الْمُنافِق ينَ وَالْكفّارَ اَللّهُمَّ فَاَجْزِهِ خَ يرَ جَزاَّءِ الصّادِق ينَ الاَْبْرارِ
با منافقان و کفار خدا يا پس او را پاداش ده به بهترين پاداش راستگو يان ن يک کردار
وَضاعِفْ عليهمُ الْعَذابَ وَلِقاتِل يهِ الْعِقابَ فَقَدْ قاتَلَ كر يماً وَقُتِلَ
و چند برابر کن بر آنها ( يعنى منافقان و کفار) عذاب را و براى کشندگانش ک يفر را ز يرا که آن حضرت بزرگوارانه جنگ يد
مَظْلُوماً وَمَضى مَرْحُوماً يقُولُ اَ نَا ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدٍ وَابْنُ مَنْ
ومظلومانه کشته شد و درحالى که مورد مهر خدا بود درگذشت ، در آن حالى که مى فرمود منم فرزند رسول خدا محمد، وفرزند
زَكى وَعَبَدَ فَقَتَلُوهُ بِالْعَمْدِ الْمُعْتَمَدِ قَتَلُوهُ عَلَى الاْ يمانِ وَ اَطاعُوا فى
آنکس که زکات داد و خدا را پرستش کرد پس او را دانسته و از روى عمد کشتند، کشتندش بر حال ايمان و پيروي کردند در
قَتْلِهِ الشَّ يطانَ وَلَمْ يراقِبُوا ف يهِ الرَّحْمنَ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى سَ يدى
(اين کارشان يعنى ) کشتن آن حضرت از ش يطان و ملاحظه نکردند درباره آن حضرت از خداى رحمان خدا يا درود فرست بر آقا
وَمَوْلاىَ صَلوةً تَرْفَعُ بِها ذِكرَهُ وَتُظْهِرُ بِها اَمْرَهُ وَتُعَجِّلُ بِها نَصْرَهُ
و مولا يم درودى که بالا برى بدان نامش را و چ يره سازى بدان فرمانش را و شتاب کنى بدان در يار يش
وَاخْصُصْهُ بِاَفْضَلِ قِسَمِ الْفَضاَّئِلِ يوْمَ الْقِ يمَةِ وَزِدْهُ شَرَفاً فى اَعْلى
و مخصوصش گردان به بهترين اقسام فضائل در روز قيامت و بيفزا بر شرفش در بلندتر ين
عِلِّيينَ وَبَلِّغْهُ اَعْلى شَرَفِ الْمُكرَّم ينَ وَارْفَعْهُ مِنْ شَرَفِ رَحْمَتِك فى
درجات بهشت و برسان او را به برترين شرافت گرامى داشتگان و بالا بر او را از شرافت رحمتت
شَرَفِ الْمُقَرَّب ينَ فىِ الرَّف يعِ الاَعْلى وَ بَلِّغْهُ الْوَسيلَةَ وَ الْمَنْزِلَةَ الْجَليلَةَ
به شرافت مقربان در بلندتر ين جا يگاهها و او را برسان به مقام وس يله و منزلت شا يسته
وَ الْفَضْلَ وَ الْفَضيلَةَ وَ الْكرامَةَ الْجَز يلَةَ اَللّهُمَّ فَاجْزِهِ عَنّا اَفْضَلَ ما
و فضل و فض يلت و بزرگوارى بس شا يان خدا، پس او را پاداش ده از ما بهترين پاداشى که
جازَيتَ اِماماً عَنْ رَعِ يتِهِ وَ صَلِّ عَلى سَيدى و مَوْلاىَ كلَّما ذُكرَ
به يک پ يشوا از رع يتش مى دهى و درود فرست بر آقا و سرورم هر زمان که نامش برده شود
وَ كلَّما لَمْ يذْكرْ يا سَ يدى و مَوْلاىَ اَدْخِلْنى فى حِزْبِك وَ زُمْرَتِك
و هرگاه که برده نشود اى آقاى من و اى مولاى من مرا در حزب خود و زمره خود داخل گردان
وَ اسْتَوْهِبْنى مِنْ رَبِّك وَ رَبّى فَاِنَّ لَك عِنْدَ اللَّهِ جاهاً وَ قَدْراً وَ مَنْزِلَةً
و بخواه بخششم را از پروردگار خودت و پروردگار من ز يرا تو را نزد خدا آبرو و مقام و منزلتى
رَفيعَةً اِنْ سَئَلْتَ اُعْط يتَ وَ اِنْ شَفَعْتَ شُفِّعْتَ اَللَّهَ اللَّهَ فى عَبْدِك
والا است که اگر چيزى بخواهى به تو مى دهد و اگر وساطت کنى پذ يرفته مى شود خداى را خداى را (در نظر بگ ير) درباره بنده
وَ مَوْلاك لا تُخَلِّنى عِنْدَ الشَّداَّئِدِ وَالاَهْوالِ لِسُوَّءِ عَمَلى وَقَبيحِ
و دوستت وامگذار مرا هنگام سخت يها و هراسها در برابر کردار بد و رفتار زشت
فِعْلى وَعَظ يمِ جُرْمى فَاِنَّك اَمَلى وَرَجآئى وَثِقَتى وَمُعْتَمَدى
و گناه بزرگم ز يرا توئى آرزو و ام يد و تک يه گاه و محل اعتماد
وَوَس يلَتى اِلىَ اللَّهِ رَبّى وَرَبِّك لَمْ يتَوَسَّلِ الْمُتَوَسِّلُونَ اِلَى اللَّهِ
و وس يله ام به درگاه خدا پروردگار من و پروردگار تو کسى متوسل نشود به خدا
بِوَسيلَةٍ هِىَ اَعْظَمُ حَقّاً وَ لا اَوْجَبُ حُرْمَةً وَ لا اَجَلُّ قَدْراً عِنْدَهُ مِنْكمْ
بوسيله اى که حقش بزرگتر و حرمتش لازمتر و مقامش شا يسته تر باشد در پ يش او از شما
اَهْلَ الْبَيتِ لا خَلَّفَنِىَ اللَّهُ عَنْكمْ بِذُنُوبى وَ جَمَعَنى وَ اِياكمْ فى جَنَّةِ
خاندان ، خدا مرا از شما جدا نکند بخاطر گناهانم و گرد آورد مرا با شما در بهشت
عَدْنٍ الَّتى اَعَدَّها لَكمْ وَ لاَوْلِ ياَّئِكمْ اِنَّهُ خَيرُ الْغافِرينَ وَ اَرْحَمُ
عدن که آماده کرده است آن را براى شما و دوستان شما که براستى او بهترين آمرزندگان و مهربانتر ين
الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ اَبْلِغْ سَيدى وَ مَوْلاىَ تَحِيةً كث يرَةً وَ سَلاماً وَ ارْدُدْ
مهربانان است خدا يا برسان به آقاى من و سرورم تح يتى بسيار و سلامى (ز ياد) و بازگردان
عَلَ ينا مِنْهُ السَّلامَ اِنَّك جَوادٌ كر يمٌ وَصَلِّ عليه كلَّما ذُكرَ السَّلامُ
از او نيز بر ما سلامى که براستى تو بخشنده و بزرگوارى و درود فرست بر او هر زمان که ذکر سلامى بشود
وَكلَّما لَمْ يذْكرْ يا رَبَّ الْعالَم ينَ
و هرگاه نشود اى پروردگار جهان يان
مؤ لّف گو يد كه ما آن زيارت را در اعمال روز عاشورا نقل كرد يم و در اواخر باب صلواتى بر حجج طاهره عليهم السلام نقل خواه يم كرد كه صلوات مختصرى بر امام حسين عليه السلام نيز در آن مندرج خواهد بود و خواندن آن را نيز ترك مكن