مسجد صعصعه

و بالجمله مسجد صعصعه ازمساجد شريفه كوفه است و جماعتى امام زمان صلواتُاللّه عليه را درماه رجب درآن مسجدمبارك مشاهده كرده اند كه دو ركعت نماز كرده و اين دعا را خوانده ((اَللّهُمَّ ياذَا الْمِنَنِ السّابِغَةِ وَالاْ لاَّءِ الْو ازِعَةِ)) الدّعاء و ظاهر عمل آن حضرت آن است كه اين دعاء مخصوص اين مسجد شريف و از اعمال اوست نظ ير دعاهاى مسجد سهله و ز يد لكن چون در ماه رجب بوده كه آن حضرت اين دعا را خوانده اند احتمال داده شده كه شا يد اين دعا از دعاهاى ا يام رجب باشد و لهذا در كتب علماء در اعمال ماه رجب نيز ذكر شده و ما نيز چون آن دعا را دراعمال رجب ذكر كرده بود يم به همان اكتفا كرد يم به تكرار نپرداخت يم طالب ين به آنجا رجوع كنند انشاءالله .

فصل ششم

فض يلت زيارت حضرت حسين عليه السلام

در فض يلت زيارت حضرت ابوعبداللّه الحسين صلوات الله عليه و آدابى كه زائر آن جناب با يد مراعات آنها را نما يد در طريق زيارت و در آن حرم مطهّر و كيفيت زيارت آن حضرت و در آن سه مقصد است :

مقصد اول: در فض يلت زيارت آن حضرت است. بدانكه فض يلت زيارت امام حسين عليه السلام از حيطه بيان بيرون است و در اخبار بسيار وارد شده كه معادل حجّ و عمره و جهاد بلكه بالاتر و افضل است بدرجات و باعث مغفرت و خفّت حساب و رفع درجات و اجابت دعوات و موجب طول عمر و حفظ بدن و مال و ز يادتى روزى و برآمدن حاجات و رفع هموم و كربات است و ترك آن سبب نقصان دين و ايمان و ترك حقّ بزرگى از حقوق پيغمبر صلى الله عليه و آله است و كمتر ثوابى كه به زائر آن قبر شريف رسد آن است كه گناهانش آمرز يده شود و آنكه حق تعالى جان و مالش را حفظ كندتا او را به اهل خود برگرداند و چون روز قيامت شود حق تعالى او را حافظتر خواهد بود از دن يا

و در روا يات بسيار است كه زيارت آن حضرت غم را زا يل مى كند و شدّت جان كندن و هول قبر را برطرف مى كند و آنكه هر مالى كه در راه زيارت آن حضرت خرج شود حساب مى شود براى او هر درهمى به هزار درهم بلكه به ده هزار درهم و چون رو به قبر آن حضرت برود چهار هزار ملك استقبال او مى كنند و چون برمى گردد مشايعت او مى نمايند و آنكه پيغمبران و اوص ياء ايشان و ائمّه معصوم ين و ملائكه سَلامُ اللّه عليهم اَجمع ين به زيارت آن حضرت مى آ يند و دعا براى زوّار آن حضرت مى كنند و ايشان را بشارتها مى دهند و حق تعالى نظر رحمت مى فرما يد بسوى زائر ين امام حسين عليه السلام ب يش از اهل عرفات و آنكه هر كسى در روز قيامت آرزو مى كند كه كاش زوّار آن حضرت بود از بس كه مشاهده مى كند از كرامت و بزرگوارى ايشان در آن روز و روا يات در اين باب بى حدّ است

و ما در ضمن زيارت مخصوصه اشاره به پاره اى از فض يلت زيارت آن حضرت خواه يم نمود و در اينجا اكتفا مى كن يم به ذكر يك روايت ابن قولو يه و كل ينى و سيد بن طاوس و د يگران روايت كرده اند به سندهاى معتبره از ثقه جل يل القدر معاو ية بن وهب بجلى كوفى كه گفت يك وقتى به خدمت حضرت امام جعفر صادق عليه السلام رفتم د يدم آن حضرت را كه در مُصَلاّى خو يش مشغول نماز است نشستم تا نمازش تمام شد پس شن يدم كه مناجات مى كرد با پروردگار خود و مى گفت اى خداوندى كه مخصوص گردان يده اى ما را به كرامت و وعده داده اى ما را شفاعت و علوم رسالت را به ما داده اى و ما را وارث پيغمبران گردان يده اى و ختم كرده اى به ما امّتهاى گذشته را و ما را مخصوص به وص يت پيغمبر گردان يده اى و علم گذشته و آ ينده را به ما عطا كرده اى و دلهاى مردم را بسوى ما ما يل گردان يده اى

((اِغْفِرْلى وَلاِِخْوانى وَ زُوّارِ قَبْرِ اَبِىَ الْحُسَ ينِ بْنِ عَلِىٍّ صَلَواتُاللّهِ عليهما)) ب يامرز مرا و برادران مرا و زيارت كنندگان قبر ابى عبداللّه الحسين عليه السلام را

آنانكه خرج كرده اند مالهاى خود را و بيرون آورده اند از شهرها بدنهاى خود را براى رغبت در ن يكى ما و ام يد ثوابهاى تو در صله ما و براى شاد گردان يدن پيغمبر تو و اجابت نمودن ايشان امر ما را و براى خشمى كه بر دشمنان داخل كرده اند و مراد ايشان خوشنودى تو است پس مكافات ده ايشان را از جانب ما بخوشنودى و حفظ كن ايشان را در شب و روز و خل يفه ايشان باش در اهل و اولاد ايشان كه در وطن خود گذاشته اند به خلافت ن يكو و رف يق ايشان باش و دفع كن از ايشان شرّ هر جبّار معاندى را و هر ضع يف و شد يد از خلقت را و شرّ ش ياط ين جنّ و انس را و بده به ايشان ز ياده از آنچه ام يد دارند از تو در دور شدن از وطنهاى خود و در اخت يار كردن ايشان ما را بر فرزندان و اهالى و خو يشان خود خداوندا دشمنان ما ع يب كردند بر ايشان بيرون آمدن ايشان را به زيارت ما پس اين مانع نشد ايشان را از عزم كردن و بيرون آمدن بسوى ما از روى مخالفت ايشان

((فَارْحَمْ تِلْك الْوُجُوهَ الَّتى غَ يرَتْهَا الشَّمْسُ وَارْحَمْ تِلْك الْخُدُودَ الَّتى تُقَلَّبُ عَلى قَبْرِ اَب يعَبْدِاللَّهِ عليه السلام )) پس رحم كن آن رُوها را كه آفتاب متغير گردان يده است و رحم كن گونه هاى روى ايشان را كه مى گردانند و مى مالند بر قبر امام حسين عليه السلام

و رحم كن آن ديده ها را كه گريه شان جارى شد از ترّحم بر ما و رحم كن آن دلها را كه جزع كرده اند و سوخته اند از براى مصيبت ما و رحم كن آن فغانها را كه در مصيبت ما بلند كرده اند خداوندا آن جانها و آن بَدَنْها را به تو مى سپارم تا س يراب گردانى ايشان را از حوض كوثر در روز تشنگى و پيوسته آن حضرت به اين نحو دعا مى كرد در سجده پس چون فارغ شد گفتم آن دعا كه من از شما شن يدم اگر در حقّ كسى مى كرد يد كه خدا را نمى شناخت گمان داشتم كه آتش جهنم به او نرسد هرگز واللّه كه آرزو كردم كه زيارت آن حضرت كرده بودم و حجّ نكرده بودم حضرت فرمود كه چه بسيار نزد يكى تو به آن حضرت چه مانع است تو را از زيارت اى معاويه ترك زيارت مكن گفتم فداى تو شوم نمى دانستم كه اين قدر فض يلت دارد فرمود كه اى معاويه آنها كه براى زيارت كنندگان آن حضرت دعا مى كنند در آسمان ز ياده از آنهايند كه دعا مى كنند براى ايشان در زمين ترك مكن زيارت آن حضرت را از براى خوف از احدى كه هر كه از براى خوف ترك زيارت كند آنقدر حسرت برد كه آرزو كند كه كاش آنقدر مى ماندم نزد قبر آن حضرت كه در آنجا مدفون مى شدم آيا دوست نمى دارى كه خدا به ب يند تو را در ميان آنها كه دعا مى كنند براى ايشان رسول خدا و على و فاطمه و ائمّه معصوم ين عليهم السلام آيا نمى خواهى از آنها باشى كه ملائكه در قيامت با ايشان مصافحه مى كنند آيا نمى خواهى از آنها باشى كه در قيامت بيايند و هيچ گناه برايشان نباشد آيا نمى خواهى از آنها باشى كه در قيامت حضرت رسول صلى الله عليه و آله با ايشان مصافحه مى كند.

آداب زيارت مخصوصه زيارت امام حسين عليه السلام

مقصد دوم: در آدابى كه زائر حضرت سيدالشهداء عليه السلام با يد مراعات آنها را نما يد در طريق زيارت و در آن حرم مطهر و آن چند چيز است

اوّل سه روز روزه دارد پ يش از آنكه از خانه بيرون رود و در روز س يم غسل كند چنانكه حضرت صادق عليه السلام به صفوان دستورالعمل دادند و بيايد در ذكر زيارت هفتم و شيخ محمد بن المشهدى در مقدّمات زيارت عيدين ذكر فرموده كه چون اراده كنى زيارت آن حضرت را پس سه روز روزه بدار و روز س يم غسل كن و اهل و عيال خود را بسوى خود جمع كن و بگو

آنگاه از منزل خود بيرون برو با حال خشوع و بسيار بگو :

و ثناى خداوند و صلوات بر پيغمبر و آل او صلواتُ اللّه عليهم بفرست و راه ب يفت به آرامى و وقار و روايت شده كه حق تعالى خلق مى كند از عرق زوّار قبر امام حسين عليه السلام از هر عرقى هفتاد هزار ملك كه تسب يح مى كنند خداى تعالى را و استغفار مى كنند براى او و براى زوّار امام حسين عليه السلام تا آنكه روز قيامت برپا شود .

دوم از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه چون به زيارت امام حسين عليه السلام بِرَوى زيارت كن آن حضرت را محزون و غمناك و ژوليده مو و غبار آلوده و گرسنه و تشنه كه آن حضرت با اين احوال شهيد شده است و حاجات خود را طلب نما و برگرد و آن را وطن خود قرار مده

س يم آنكه در سفر زيارت آن حضرت توشه را از چيزهاى لذ يذ مانند بر يانى و حلواها قرار ندهد و خوراك خود را نان با لبن يعنى ش ير يا ماست قرار دهد از حضرت صادق عليه السلام روايت است كه فرمود شن يده ام كه جماعتى به زيارت امام حسين عليه السلام مى روند و با خود سُفره ها برمى دارند كه در آنها بزغاله هاى بر يان و حلواها هست و اگر به زيارت قبر پدران يا دوستان خود بروند اينها را با خود برنمى دارند و در حديث معتبر د يگر منقول است كه آن حضرت به مفضلّ بن عمر فرمود كه زيارت كن يد امام حسين عليه السلام را بهتر از آن است كه زيارت نكن يد و زيارت نكن يد بهتر ازآن است كه زيارت كن يد مفضّل گفت پُشت مرا شكستى فرمود كه واللّه اگر به زيارت قبر پدران خود برو يد اندوهگ ين و غمناك مى رو يد و به زيارت آن حضرت كه مى رو يد سفره ها با خود برمى دار يد بلكه مى با يد ژوليده مو و گردآلود برو يد

مؤلف گو يد پس چقدر شا يسته است براى اغن يا و تجّار كه ملاحظه اين مطلب را در اين سفر بنمايند و هرگاه در بلادى كه در ب ين راه ايشان است تا كربلا بعض دوستانشان كه ايشان را دعوت و م يهمانى مى كنند و در زمان حركت از منزلشان سفره و ناهارخور يهاى آنها را از مطبوخات لذ يذه و مرغ بر يان و سا ير بر يان يها مملوّ مى كنند قبول نكنند و بگو يند كه ما مسافر كربلا هست يم و شا يسته نيست براى ما تغذّى به اين نحو غذاها شيخ كل ينى ره روايت كرده كه بعد از شهادت امام حسين عليه السلام زوجه كلب يه آن حضرت اقامه ماتم نمود براى آن حضرت و گر يست و گريستند سا ير زنها وخدمتكاران تا حدّى كه اشكهاى آنها خشك شد و د يگر اشكشان ن يامد پس از يك جائى براى آن مخدّره هد يه فرستادند جونى كه معنى آن را مرغ قَطا گفته اند براى آنكه از خوردن آن قوّتى بگ يرند در گريستن بر امام حسين عليه السلام چون آن محترمه آن را د يد پرسيد اين چ يست گفتند هد يه اى است كه فلانى فرستاده براى شما كه استعانت بجوئ يد به آن درماتم حسين عليه السلام فرمود ((لَسْنا فى عُرْسٍ فَما نَصْنَعُ بِها)) ما كه در عروسى نيست يم ما را چه به اين خوراك پس امر فرمود آن را از خانه بيرون بردند

چهارم از چيزها يى كه در سفر زيارت امام حسين عليه السلام مندوب است تواضع و فروتنى و خشوع و راه رفتن مانند بنده ذل يل پس كسانى كه در طريق زيارت آن حضرت سوار مى شوند بر اين مراكب جديده كه به قوّه بخار به سرعت حركت مى نما يد و امثال آن با يد خ يلى ملتفت خود باشند كه تَجَبُّر و تَكبُّر نكنند و بر سا ير زائر ين و بندگان خدا كه بسختى و مشقّت به كربلا مى روند بزرگى ننمايند و آنها را به چشم حقارت نظر نكنند علماء در احوال اصحاب كهف نقل كرده اند كه آنها از مخصوص ين دق يانوس و به منزله وزراى او بودند وقتى كه حق تعالى رحمت خود را شامل حال آنها فرمود و به فكر خداپرستى و اصلاح كار خود برآمدند صلاح خود را در اين ديدند كه از مردم كناره گ يرند و در غارى ماوى گرفته به عبادت خدا مشغول شوند پس سوار بر اسبها شده و از شهر بيرون آمدند همينكه سه م يل راه رفتند تمل يخا كه يكى از آنها بود گفت

(( يا اِخْوَتاهُ جاءَتْ مَسْكنَةُ الاْخِرَةِ وَذَهَبَ مُلْك الدُّنْ يا اِنْزِلُوا عَنْ خُ يولِكمْ وَامْشُوا عَلى اَرْجُلِكمْ)) اى برادران اين راه ، راه آخرت است و با يد به نحو فق يرى و مسكنت رفت و ملك و ر ياست دن يا را با يد كنار گذاشت اكنون از اسبها با يد پ ياده شو يد و با پاى پ ياده به درگاه حق تعالى برو يد

تا شا يد پروردگار شما بر شما رحم نما يد و گشا يشى در امر شما نص يب شما فرما يد پس همگى از اسبهاى خو يش پ ياده شدند و در آن روز آن محترم ين معظّم ين با پاى پ ياده هفت فرسخ راه رفتند تا آنكه پاهاى ايشان مجروح شد و خون از آنها متقاطر گرد يد پس زائر ين اين قبر مطهّر اين مطلب را در نظر داشته باشند و هم بدانند كه هر چه در اين راه شخص براى خدا تواضع كند باعث رفعت مقام او خواهد شد ولهذا در آداب زيارت آن جناب از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه هر كه به زيارت قبر امام حسين عليه السلام برود پ ياده حق تعالى بنويسد از براى او به عدد هر گامى هزار حسنه و محو مى كند از او هزار گناه و بلند كند از براى او در بهشت هزار درجه پس چون به شطّ فرات برسى غسل كن و پاهاى خود را برهنه كن و نعلهاى خود را در دست خود بگ ير و راه رو مانند راه رفتن بنده ذل يل

پنجم آنكه اگر در ب ين راه زوّار پ ياده د يد كه وامانده و خسته شده و از او استعانتى خواست تا ممكن شود در كار او اهتمام نموده و او را به منزل برساند و مبادا به او استخفاف و بى اعتنائى نما يد شيخ كل ينى به سند معتبر از ابوهارون روايت كرده كه من حاضر بودم در خدمت حضرت صادق عليه السلام كه فرمود به مردمى كه در نزد او بودند چه شده از براى شما كه استخفاف مى نمائ يد به ما پس برخاست از ب ين آنها مردى از اهل خراسان و گفت پناه مى برم به خدا از آنكه ما استخفاف كن يم به شما يا به چيزى از امر شما فرمود آرى تو خودت يكى از آن اشخاص هستى كه سبك شمردى و خوار نمودى مرا آن مرد گفت پناه مى برم به خدا كه من خوار نموده باشم شما را فرمود واى بر تو آيا نشن يدى فلان كس را در وقتى كه نزد يك به جحفه بود يم با تو گفت مرا بقدر يك م يل سوار كن كه به خدا سوگند من خسته شدم به خدا سوگند كه تو سر بسوى او بلند نكردى و استخفاف به او نمودى و هر كسى كه مؤ منى را خوار نما يد ما را خوار نموده و حرمت خدا را ضايع كرده

مؤ لّف گو يد كه ما در آداب زيارت در ادب نهم كلامى با روايتي از علىّ بن يقط ين كه مناسب است با اين مقام ذكر كرد يم به آنجا رجوع كن كه در آن موعظه ن يكوئى است و اين ادب كه در اينجا ذكر شد اختصاص به زوّار امام حسين عليه السلام ندارد لكن چون اين مطلب در راه زيارت آن حضرت خ يلى اتفاق مى افتد لهذا ما در اينجا ذكر نمود يم

ششمّ از ثقه جل يل القدر محمّد بن مسلم مروى است كه به حضرت امام محمّد باقر عليه السلام عرض كرد كه چون ما به زيارت پدرت حسين بن على عليه السلام مى رو يم آيا چنانست كه در حجّ يم فرمود بلى گفت پس بر ما لازم است آنچه بر حاج يان لازمست فرمود كه بر تو لازم است كه ن يكو مصاحبت بنمائى با هر كه رف يق تو است و بر تو لازم است كه كم سخن بگوئى مگر سخن خير و لازمست بر تو كه ياد خدا بسيار بكنى و لازمست كه جامه ها يت پاك يزه باشد و لازمست كه غسل كنى پ يش از آنكه داخل حا ير شوى و لازمست كه با خشوع و رقّت باشى و نماز بسيار بكنى و صلوات بر محمد و آل محمد بسيار بفرستى و با يد كه خود را نگاه دارى از چيزهائى كه سزاوار نيست تو را و با يد كه ديده خود را از حرام و شبهه بپوشانى و احسان به برادران مؤ من پر يشان خود بكنى و اگر كسى را به ب ينى كه خرج يش تمام شده او را دستگ يرى كنى و خرجى خود را ميان خود و ايشان برابر قسمت كنى و لازم است بر تو تق يه كه قوام دين تو به آن است و پره يزكارى از چيزهائى كه خدا از آنها نهى كرده است و ترك كنى خصومت و بسيار قسم خوردن و مجادله و منازعه كه در آن قسم باشد پس چون چن ين كنى تمام مى شود ثواب حجّ و عمره از براى تو و مستوجب مى شوى از جانب آن كسى كه طلب ثواب او كرده اى به مال خرج كردن و از اهل خود دور افتادن اينكه برگردى به آمرزش گناهان و رحمت و خوشنودى خد

هفتم در روايت ابوحمزه ثمالى از حضرت صادق عليه السلام در باب زيارت امام حسين عليه السلام منقول است كه چون به ن ينوا رسيدى بارهاى خود را در آنجا بگذار و روغن بر خود ممال و سرمه مكش و گوشت مخور مادامى كه در آنجا مق يم مى باش

هشتم غسل به آب فرات است كه روا يات در فض يلت آن بسيار است در حديثى از حضرت صادق عليه السلام منقولست كه هر كه غسل كند به آب فرات و زيارت كند قبر امام حسين عليه السلام را از گناهان خالى شود مانند روزى كه از مادر متولّد شده باشد و اگرچه گناهان كب يره بوده باشد و روايت شده كه خدمت آن حضرت عرض شد كه بسا شود كه ما به زيارت قبر امام حسين عليه السلام برو يم و دشوار باشد بر ما غسل زيارت به سبب سرما يا غير آن فرمود كه هر كه غسل كند در فرات و زيارت كند حسين عليه السلام را نوشته شود براى او از فض يلت آنقدر كه بشماره درن يا يد و از بش ير دهّان روايتست كه حضرت صادق عليه السلام فرمود كه هر كه به زيارت قبر حسين بن علىّ عليه السلام برود پس وضو بگ يرد و غسل كند در فرات ، برندارد قدمى و نگذارد قدمى مگر آنكه بنويسد حق تعالى براى او حجّه و عمره و در بعضى روا ياتست كه غسل كن از فرات از موضعى كه برابر قبر آن حضرت واقع شود و خوبست چنانكه از بعضى روا يات استفاده مى شود چون به فرات برسد صد مرتبه اَللّه اَكبَرُ و صَد مرتبه لااِلهَ اِلا اللّهُ و صد مرتبه صلوات بر پيغمبر و آل آن حضرت بفرست

نهمّ چون خواستى داخل حا ير مقدس شوى از درى كه در جانب مشرق واقع است داخل شو چنانكه حضرت صادق عليه السلام به يوسف كناسّى فرمودن

دهمّ در روايت ابن قولو يه است كه حضرت صادق عليه السلام به مفضّل بن عمر فرمود كه اى مفضّل چون برسى به قبر امام حسين عليه السلام بر در روضه بايست و اين كلمات را بخوان كه تورا به هر كلمه نص يبى از رحمت الهى خواهد بود

پس بسوى قبر روانه مى شوى و به هر قدمى كه برمى دارى يا مى گذارى مثل ثواب كسى دارى ، كه در خون خود دست و پا زده باشد در راه خدا پس چون به نزد يك قبر برسى دست بر قبربمال و بگو:

پس مى روى و متوجه نماز مى شوى و به هر ركعت كه مى كنى نزد آن حضرت مثل ثواب كسى دارى كه حج و عمره هزار مرتبه كرده باشد و هزار بنده آزاد كرده باشد و هزار مرتبه از براى خدا به جهاد ا يستاده باشد با پيغمبر مرسل الخبر

يازدهم از ابوسع يد مدائنى منقولست كه گفت رفتم به خدمت حضرت صادق عليه السلام و پرسيدم كه بروم به زيارت قبر حسين عليه السلام فرمود بلى برو به زيارت قبر حسين عليه السلام فرزند رسول خدا صلى الله عليه و آله ن يكتر ين ن يكان و پاك يزه تر ين پاك يزگان و ن يكوكارتر ين ن يكوكاران و چون آن حضرت را زيارت كنى نزد سر آن حضرت هزار مرتبه تسب يح حضرت امير المومنين عليه السلام را بخوان و نزد پاهاى آن حضرت هزار مرتبه تسب يح حضرت فاطمه سلام الله عليها را بخوان پس نزد آن حضرت دو ركعت نماز بكن و در آن دو ركعت سوره يسَّ والرّحمن بخوان پس چون چن ين كنى ثواب عظ يم از براى توخواهدبود گفتم فداى تو شوم تسب يح على و فاطمه عليهماالسلام را به من ب ياموز فرمود بلى اى ابوسع يد تسب يح على عليه السلام اين است

و تسب يح حضرت فاطمه سلام الله عليها اين است :

دوازدهم آنكه نماز فر يضه و نافله را نزد قبر امام حسين عليه السلام بجا آورد ز يرا كه نماز نزدآن حضرت مقبولست سيد بن طاوس گفته كه جدّ و جهد كن كه از تو فوت نشود فر يضه و نافله در حا ير شريف همانا روايت شده كه نماز واجبى نزد آن حضرت برابر است با حجّ و نماز نافله با عمره

مؤ لّف گو يد كه در روايت مفضّل گذشت ثواب بسيارى براى نماز در حا ير شريف و در روايت معتبرى از حضرت صادق عليه السلام منقولست كه هر كه زيارت كند آن حضرت را و دو ركعت نماز يا چهار ركعت نزد آنحضرت بكند ثواب حجّ و عمره براى او نوشته شود و آنچه از اخبار ظاهر مى شود آن است كه نماز زيارت و غير آن را در عقب قبر آن حضرت و در بالا سر كردن هر دو خوبست و اگر در بالا سر كند عقبتر بايستد كه محاذى اصل قبر مقدّس نباشد و در روايت ابوحمزه ثمالى است از حضرت صادق عليه السلام كه در نزد سرآن حضرت دو ركعت نماز بگذارد در ركعت اوّل سوره حمد و سوره يسَّ بخوان و در ركعت دوّم سوره حمد و سوره الرّحمن بخوان و اگر خواهى در پشت قبر نماز را بكن و در بالاى سر بهتر است و چون فارغ شوى نماز كن آنچه خواهى و امّا اين دو ركعت نماز زيارت ناچار است نزد هر قبرى كه زيارت كنند و ابن قولو يه از حضرت باقر عليه السلام روايت كرده كه به شخصى فرمود اى فلان چه مانعست تو را كه هرگاه حاجتى براى تو رُو دهد بروى نزد قبر حسين صلوات اللّه عليه و چهار ركعت نماز گذارى نزد او پس حاجت خود را بطلبى بدرستى كه نماز فر يضه نزد آن حضرت معادلست با حجّ و نماز نافله معادلست با عمره

س يزدهم بدانكه عمده اعمال در روضه مطهّره امام حسين عليه السلام دعاء است ز يرا كه اجابت دعا در تحت آن قبّه سام يه يكى از چيزهائى است كه در عوض شهادت ، حقّ تعالى به آن حضرت لطف فرموده و زائر با يد آن را غن يمت دانسته در تضرّع و انابه و توبه و عرض حاجات كوتاهى نكند و در طىّ زيارت آن حضرت ادع يه بسيارى با مضام ين عال يه وارد شده و اگر بناى اختصار نبود من چند دعائى در اينجا ذكر مى كردم و بهتر آن است كه از دعاهاى صح يفه كامله آنچه تواند بخواند كه بهترين دعاها است و ما در اواخر اين باب بعد از زيارت جامعه دعائى نقل كن يم كه در همه حرمهاى شريفه خوانده شود [ و بدانكه در ملحقات اين كتاب دعائى ذكر مى شود كه جامع تر ين دعاها است كه در روضات ائمه عليهم السلام خوانده مى شود، از آن غفلت نكنى . ((منه )) ] و بجهت آنكه اين محلّ را خالى نگذار يم اين دعاى مختصر را كه در ضمن يكى از زيارت نقل شده ذكر مى كن يم و آن دعا اين است كه مى گوئى در آن حرم شريف در حالى كه دستها را بسوى آسمان بلند كرده باشى

اعمال حرم مطهر امام حسين عليه السلام