پس دو ركعت نماز ميان شام و خفتن سنّت است از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه هر غمناكى كه چن ين كند و دعا كند حق تعالى غمش را زا يل كند و از بعض كتب مزار يه نقل شده كه چون خواستى داخل مسجد شوى بايست نزد دَر و بگو:
بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَمِنَ اللَّهِ
به نام خدا و به ذات خدا و از جانب خدا
وَاِلَى اللَّهِ وَما شاَّءَ اللَّهُ وَخير الاَْسْماَّءِ لِلَّهِ تَوَكلْتُ عَلَى الِلَّهِ وَلا حَوْلَ
و بسوى خدا و آنچه خدا خواهد و بهترين نامها از خدا است توکل کنم بر خدا و نيست جنبش
و لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظ يمِ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ عُمّارِ مَساجِدِك
و ن يروئى جز به خداى والاى بزرگ خدا يا قرار ده مرا از آبادکنندگان مساجد
وَبُ يوتِك اَللّهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَ يك بِمُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاُقَدِّمُهُمْ بَ ينَ
و خانه ها يت خدا يا من بتو رو کنم بوسيله محمد و آل محمد و پ يش اندازم آنها را در جلوى
يدَىْ حَوآئِجى فَاجْعَلْنِى اللّهُمَّ بِهِمْ عِنْدَك وَج يهاً فِى الدُّنْ يا
حاجتها يم پس قرارم ده خدا يا بوسيله ايشان در پ يش خود آبرومند در دن يا
وَالاْخَرةِ وَمِنَ الْمُقَرَّب ينَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ صَلوتى بِهِمْ مَقْبُولَةً وَذَنْبِهِمْ
و آخرت و از مقربان خدا يا قرار ده نمازها يم را بد يشان پذ يرفته و گناهم را
مَغْفُوراً وَرِزْقى بِهِمْ مَبْسُوطاً وَدُعآئى بِهِمْ مُسْتَجاباً
آمرز يده و روز يم را بد يشان فراخمند و دعا يم را بد يشان اجابت شده و حاجتها يم را
وَحَوآئِجى بِهِمْ مَقْضِ يةً وَانْظُرْ اِلَىَّ بِوَجْهِك الْكر يمِ نَظْرَةً رَح يمَةً
بد يشان برآورده و بنگر بمن بروى بزرگوارت نگريستنى مهربانانه
اَسْتَوْجِبُ بِهَا الْكرامَةَ عِنْدَك ثُمَّ لا تَصْرِفْهُ عَنّى اَبَداً بِرَحْمَتِك يا
که سزاوار گردم بدان بزرگوارى در پ يش تو را سپس آن را از من باز مگردان هرگز به رحمتت اى
اَرْحَمَ الرّاحِم ينَ يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالاَْبْصارِ ثَبِّتْ قَلْبى عَلى دينك
مهربانتر ين مهربانان اى گرداننده دلها و د يدگان پابرجا کن دلم را بر دين خود
وَدين نَبِ يك وَوَلِ يك وَلا تُزِغْ قَلْبى بَعْدَ اِذْ هَدَ يتَنى وَهَبْ لى مِنْ
و دين پ يامبرت و نماينده ات ، منحرف مکن دلم را پس از آنکه هدا يتم کردى و به بخش به من از
لَدُنْك رَحْمَةً اِنَّك اَنْتَ الْوَهّابُ اَللّهُمَّ اِلَ يك تَوَجَّهْتُ وَمَرْضاتَك
نزد خو يش رحمتى که براستى توئى بخشا يشگر خدا يا بسوى تو رو کنم و خوشنودى تو
طَلَبْتُ وَثَوابَك ابْتَغَ يتُ وَبِك آمَنْتُ وَعليك تَوَكلْتُ اَللّهُمَّ فَاَقْبِلْ
را جو يم و پاداش ن يک تو را خواهانم و به تو ايمان دارم و بر تو توکل کنم خدا يا پس روى خود را
بِوَجْهِكالَىِّ وَاَقْبِلْ بِوَجْهى اِلَ يك
بسو يم کن و روى مرا بسوى خود گردان
پس بخوان آ ية الكرسى و مُعَوَّذَتَ ين را وتسب يح كن خدا را هفت مرتبه و تحم يد كن هفت مرتبه و تهل يل بگو هفت مرتبه و تكبير بگو هفت مرتبه يعنى هر يك از :
سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ وَلا اِلهَ اِلاّ اللَّهُ وَ اللَّهُ اَكبَرُ
منزه است خدا و ستا يش از خدا است و معبودى نيست جز خدا و خدا بزرگتر است
را هفت مرتبه بگو پس بگو:
اَللّهُمَّ لَك الْحَمْدُ عَلَى ما هَدَ يتَنى وَلَك الْحَمْدُ
خدا يا از تو است ستا يش بخاطر آنکه مرا راهنمائى کردى و از تو است ستا يش
عَلى ما فَضَّلْتَنى وَلَك الْحَمْدُ عَلى ما شَرَّفْتَنى وَلَك الْحَمْدُ عَلى كلِّ
بر آنچه برتر يم دادى و از تو است ستا يش بر آنکه شرافتم دادى و از تو است ستا يش بر هر
بَلاَّءٍ حَسَنٍ ابْتَلَ يتَنى اَللّ هُمَّ تَقَبَّلْ صَلو تى وَدُع آئى وَطَهِّرْ قَلْبى
آزما يش ن يکوئى که مرا بدان آزمودى خدا يا بپذ ير نمازم را و دعا يم را و پاک گردان دلم را
وَاشْرَحْ لى صَدْرى وَتُبْ عَلَىَّ اِنَّك اَنْتَ التَّوّابُ الرَّح يمُ
و بازکن س ينه ام را و توبه ام بپذ ير که براستى توئى توبه پذ ير مهربان
و سيد بن طاوس فرموده كه چون اراده كردى كه به مسجد سَهْله روى پس ما ب ين مغرب و عشاء در شب چهارشنبه وارد آن مسجد شو كه افضل اوقات د يگر است پس همانكه وارد شدى نماز مغرب و نافله اش را بجا آور پس برخ يز دو ركعت نماز تح يت مسجد كن قُرْبَةً اِلَى اللَّهِ و چون فارغ شدى دستها را به سمت آسمان بلند كن و بگو:
اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ مُبْدِئُ
توئى خدائى که معبودى جز تو نيست آغازنده
الْخَلْقِ وَمُع يدُهُمْ وَاَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ خالِقُ الْخَلْقِ وَرازِقُهُمْ
خلق و بازگرداننده آنها و توئى خدائى که معبودى جز تو نيست آفر يننده خلق و روزى ده آنها
وَاَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْقابِضُ الْباسِطُ وَاَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
و توئى خدائى که معبودى جز تو نيست برگ يرنده و گسترنده اى و توئى خدائى که معبودى جز تو نيست
مُدَبِّرُ الاْمُورِ وَباعِثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ اَنْتَ وارِثُ الاَْرْضِ وَمَنْ عليها
تدب يرکننده امورى و برانگ يزنده ساکنان در گورى توئى وارث زمين و ساکنان آن از تو
اَسْئَلُك بِاسْمِك المَخْزُونِ الْمَكنُونِ الْحَىِّ الْقَ يومِ وَاَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ
خواهم به نامت که در گنج ينه و پنهان است اى زنده پاينده و توئى خدائى که معبودى جز
اِلاّ اَنْتَ عالِمُ السِّرِّ وَاَخْفى اَسْئَلُك بِاسْمِك الَّذى اِذا دُع يتَ بِهِ اَجَبْتَ
تو نيست داناى نهان و نهانتر از تو خواهم بدان نامت که هرگاه بدان تو را خوانند اجابت کنى
وَاِذا سُئِلْتَ بِهِ اَعْطَ يتَ وَاَسْئَلُك بِحَقِّك عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بيتهِ
و چون بدان از تو درخواست شود عطا کنى و از تو خواهم به حقى که تو بر محمد و خاندانش دارى
وَبِحَقِّهِمُ الَّذى اَوْجَبْتَهُ عَلى نَفْسِكاَنْتُصَلِّىَعَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
و به حقى که از ايشان بر خود واجب کردى که درود فرستى بر محمد و آل محمد
وَاَنْ تَقْضِىَ لى حاجَتى السّاعَةَ السّاعَةَ يا سامِعَ الدُّعآءِ يا سيداهُ
و برآورى حاجتم را همين ساعت همين ساعت اى شنواى دعاء اى آقاى من
يا مَوْلاهُ يا غِ ياثاهُ اَسْئَلُك بِكلِّاسْمٍ سَمَّ يتَ بِهِنَفْسَك اَوِ اسْتَاْثَرْتَ بِهِ
اى سرور من اى دادرس من ، از تو خواهم به هر نامى که خود را بدان نام يدى يا انتخابش کردى آن را
فى عِلْمِ الْغَ يبِ عِنْدَك اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُعَجِّلَ
در علم غ يب نزد خودت که درود فرستى بر محمد و آل محمد و شتاب کنى
فَرَجَنَا السّاعَةَ يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالاَْبْصارِ يا سَم يعَ الدُّعآءِ
در گشا يش ما همين ساعت اى گرداننده دلها و ديده ها اى شنواى دعاء
پس به سجده برو و خشوع كن و بخوان خدا را بجهت هر چه كه مى خواهى پس نماز مى گذارى در گوشه اى كه طرف مغرب و شمال است دو ركعت و آن موضع خانه حضرت ابراه يم خل يل عليه السلام است كه از آنجا به جنگ عَمالِقِه رفت و چون از نماز فارغ شدى تسب يح بكن و پس از آن بگو:
اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذِهِ الْبُقْعَةِ الشريفةِ وَبِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَك ف يها قَدْ عَلِمْتَ
خدا يا به حق اين بقعه شريفه و به حق هرکس تو را در آن پرستش کرده تو که مى دانى
حَوائِجى فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاقْضِها وَقَدْ اَحْصَ يتَ
حاجات مرا پس درود فرست بر محمد و آل محمد و حاجاتم را برآور و تو که شماره کرده اى
ذُنُوبى فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْها اَللّهُمَّ اَحْ ينى ما
گناهانم را پس درود فرست بر محمد و آل محمد و آنها را ب يامرز خدا يا زنده بدار مرا تا
كانَتِ الْحَ ياةُ خيراً لى وَاَمِتْنى اِذا كانَتِ الْوَفاةُ خيراً لى عَلى مُوالاةِ
وقتى که زنده بودن برا يم بهتر است و بم يرانم وقتى که مرگ برا يم بهتر است بر حال دوست داشتن
اَوْلِ ياَّئِك وَمُعاداةِ اَعْدآئِك وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ يا اَرْحَمَ
دوستانت و دشمن داشتن دشمنانت و انجام ده درباره من آنچه را تو شا يسته آنى اى مهربانتر ين
الرّاحِم ينَ
مهربانان
پس نماز مى گذارى در گوشه د يگر كه در سمت مغرب و قبله است دو ركعت و دستها را بلند مى كنى و مى گوئى :
اَللّهُمَّ اِنّى صَلَّ يتُ هذِهِ الصَّلوةَ ابْتِغآءَ
خدا يا من اين نماز را خواندم به ام يد بدست آوردن
مَرْضاتِك وَطَلَبَ ناَّئِلِك وَرَجآءَ رِفْدِك وَجَوآئِزِك فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
خوشنود يت و به طلب عطا يت و به ام يد دستگ يرى و جا يزه ها يت پس درود فرست بر محمد
وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَقَبَّلْها مِنّى بِاَحْسَنِ قَبُولٍ وَبَلِّغْنى بِرَحْمَتِك الْمَأْمُولَ
و آل محمد و بپذ ير آن را از من به بهترين پذيرترين و به رحمت خود مرا به آرزو يم برسان
وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ يا اَرْحَمَ الرّاحِم ينَ
و انجام ده درباره من آنچه را تو شا يسته آنى اى مهربانتر ين مهربانان
پس به سجده برو وبگذار دوطرف صورت را بر خاك پس برو به گوشه اى كه در طرف مشرق است و دو ركعت نماز گذار و دستها را بگشا و بگو:
اَللّهُمَّ اِنْ كانَتِ الذُّنُوبُ وَالْخَطا يا قَدْ اَخْلَقَتْ وَجْهى
خدا يا اگر چنان است که گناهان و خطاها رو يم را نز تو فرسوده کرده است
عِنْدَك فَلَمْ تَرْفَعْ لى اِلَ يك صَوْتاً وَلَمْ تَسْتَجِبْ لى دَعْوَةً فَاِنّى
و در نت يجه بالا نرود از من بسوى تو آوازى و اجابت نکنى برا يم دعائى را پس از تو
اَسْئَلُك بِك يا اللَّهُ فَاِنَّهُ لَ يسَ مِثْلَك اَحَدٌ وَاَتَوَسِّلُ اِلَ يك بِمُحَمَّدٍ وَآلِهِ
خواهم به حق خودت اى خدا ز يرا نيست مانندت هيچکس و توسل جو يم بسو يت بوسيله محمد و آلش
وَاَسْئَلُك اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُقْبِلَ اِلَىَّ بِوَجْهِك
و از تو خواهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و رو کنى بسو يم بروى
الْكر يمِ وَتُقْبِلَ بِوَجْهى اِلَ يك وَلا تُخَ يبْنى حَ ينَ اَدْعُوك وَلا تَحْرِمْنى
بزرگوارت و بگردانى رو يم را بسوى خودت و نوم يدم نسازى هنگامى که تو را مى خوانم و محرومم ننمائى
حَ ينَ اَرْجُوك يا اَرْحَمَ الرّاحِم ينَ
هنگامى که ام يد به تو دارم اى مهربانتر ين مهربانان
مؤ لّف گو يد: كه از بعض كتب مَزار يه غير معروفه نقل شده كه بعد از آن مى روى به گوشه د يگر كه در طرف مشرق واقع شده و دو ركعت نماز گذار در آنجا و بگو:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُك بِاِسْمِك يا اَللَّهُ اَنْ تُصَلِّىَ
خدا يا از تو مى خواهم به نامت اى خدا که درود فرستى
عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَجْعَلَ خير عُمْرى آخِرَهُ وَخير اَعْمالى
بر محمد و آل محمد و قرار دهى بهترين دوران عمرم را پا يانش و بهترين کارها يم را
خَوات يمَها وَخير اَ يامى يوْمَ اَ لْقاك ف يهِ اِنَّك عَلى كلِّشَىْءٍ قَد يرٌ
انجامشان و بهترين روزها يم را آن روزى که تو را در آن د يدار کنم که براستى تو بر هر چيز توانائى
اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ دُعآئى وَاسْمَعْ نَجْواىَ يا عَلِىُّ يا عَظ يمُ يا قادِرُ يا
خدا يا بپذ ير دعا يم را و بشنو رازم را اى والا اى بزرگ اى توانا اى
قاهِرُ يا حَ ياً لا يمُوتُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِىَ
چ يره اى زنده اى که هرگز نم يرد درود فرست بر محمد و آل محمد و ب يامرز از من
الذُّنُوبَ الَّتى بَ ينى وَبَ ينَك وَلا تَفْضَحْنى عَلى رُؤُوسِ الاَْشْهادِ
گناهانى را که ميان من و تو است و رسوا يم مکن در حضور مردمان
وَاحْرُسْنى بِع ينِك الَّتى لا تَنامُ وَارْحَمْنى بِقُدْرَتِك عَلَىَّ يا اَرْحَمَ
و پاسدار يم کن بدان ديده ات که نخوابد و رحم کن به من بدان ن يروئى که بر من دارى اى مهربانتر ين
الرّاحِم ينَ وَصَلَّىَ اللَّهُ عَلى سيدنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِر ينَ يا رَبَّ
مهربانان و درود فرست بر آقاى ما محمد و آل پاکش اى پروردگار
الْعالَم ينَ
جهان يان
پس نماز مى گذارى در خانه اى كه در وسط مسجد است دو ركعت و مى گوئى :
يا مَنْ هُوَ اَقْرَبُ اِلَىَّ مِنْ حَبْلِ الْوَر يدِ يا فَعّالاً لِما ير يدُ يا مَنْ يحُولُ
اى که نزد يک تر است به من از رگ گردن اى که بخوبى بِکند آنچه را خواهد اى که حائل شود
بَ ينَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَحُلْ بَ ينَنا وَبَ ينَ مَنْ يؤْذ ينا
ميان انسان و دلش درود فرست بر محمد و آلش و حائل شو ميان ما و ميان کسى که ما را ب يازارد
بِحَوْلِك وَقُوَّتِك يا كافى مِنْ كلِّشَىْءٍ وَلا يكفى مِنْهُ شَىْءٌ اِكفِنَا
به جنبش و ن يروى خودت اى که کفا يت کنى از هر چيز و چيزى از تو کفا يت نکند کفا يت کن
الْمُهِمَّ مِنْ اَمْرِ الدُّنْ يا وَالاْخِرَةِ يا اَرْحَمَ الرّاحِم ينَ
مهم ما را از کار دن يا و آخرت اى مهربانتر ين مهربانان
پس بگذار دو طرف روى خود را بر خاك .
مؤ لّف گو يد كه اين مكان شريف در اين زمان معروف است به مقام امام ز ين العابدين عليه السلام و در مزار قديم نقل كرده كه بعد از دو ركعت نماز در اين مقام بخواند دعاى ((اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُك يا مَنْ لاتَراهُ الْعُ يونُ)) الخ و اين دعا در اعمال دكه باب امير المومنين عليه السلام در مسجد كوفه ذكر شد به آنجا رجوع شود و درنزد يك همين مكان بقعه اى است معروف به مقام مهدى عليه السلام مناسب است زيارت آن حضرت در آن محلّ شريف و از بعض كتب مَزار يه نقل شده كه شا يسته است زيارت كنند آن حضرت را در اين محل در حالى كه ا يستاده باشند به اين زيارت ((سَلامُ اللَّهِ الكامِلُ التّامُّ الشّامِلُ)) الخ و اين همان استغاثه اى است كه ما در فصل هفتم از باب اوّل از كلم ط يب نقل كرد يم د يگر تكرار نكن يم و سيد بن طاوس آن را يكى از زيارت سرداب مقدس شمرده بعد از دو ركعت نماز.