يعنى حضرت امام حسن مجتبى و امام زين العابدين و امام محمد باقر و امام جعفر صادق عَليهمُ السلام چون خواستى زيارت كنى اين بزرگواران را بايد به عمل آورى آنچه در آداب زيارات ذكر شد ازغسل و طهارت و پوشيدن جامه هاى پاك و پاكيزه و استعمال بوى خوش و رخصت طلبيدن در دخول ونحواينها و بگو نيز:
يامَوالِىَّ يا اَبْناءَ رَسُولِ اللّهِ عَبْدُكمْ
اى آقايان من اى فرزندان رسول خدا من بنده شما
وَابْنُ اَمَتِكمُ الذَّليلُ بَينَ اَيديكمْ وَالْمُضْعَِفُ فى عُلُوِّ قَدْرِكمْ
و پسر کنيز شمايم که ذليل در برابرتان و فزاينده در علو قدر و منزلتتان
وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّكمْ جاَّئَكمْ مُسْتَجيراً بِكمْ قاصِداً اِلى حَرَمِكمْ
و اعتراف کننده به حق شمايم آمده ام به درگاهتان به حال پناه خواهى و حرم شما را قصد کرده
مُتَقَرِّباً اِلى مَقامِكمْ مُتَوَسِّلاً اِلَى اللّهِ تَعالى بِكمْ ءَاَدْخُلُ يا مَوالِىَّ
و بوسيله مقام شما تقرب جويم و متوسل شوم به خداى تعالى آيا داخل شوم اى سروران من
ءَاَدْخُلُ يا اَوْلِيآءَ اللّهِ ءَاَدْخُلُ يا مَلاَّئِكةَ اللّهِ الْمُحْدِقينَ بِه ذَا الْحَرَمِ
آيا داخل شوم اى اولياءخدا آيا داخل شوم اى فرشتگان خدا که حلقه وار اطراف اين حرم را گرفته
الْمُقيمينَ بِهذَا الْمَشْهَدِ
و در اين زيارتگاه رحل اقامت افکنده ايد
و بعد از خشوع و خضوع و رقّت داخل شو و پاى راست را مقدّم دار و بگو:
اَللّهُ اَكبَرُ كبيراً وَالْحَمْدُ لِلّهِ كثيراً وَسُبْحانَ اللّهِ بُكرَةً وَاَصيلاً
خدا بزرگتر است به بزرگى کامل و ستايش خاص خداست بسيار منزه است خدا در بامداد و پسين
وَالْحَمْدُ لِلّهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الْماجِدِ الاْحَدِ الْمُتَفَضِّلِ الْمَنّانِ الْمُتَطَوِّلِ
و ستايش خاص خدا است که يگانه و بى نياز و شوکتمند و يکتا و فزونبخش و نعمت ده و احسان بخش
الْحَنّانِ الَّذى مَنَّ بِطَوْلِهِ وَسَهَّلَ زِيارَةَ ساداتى بِاِحْسانِهِ وَلَمْ
و مهرورز است خدائى که منت نهاد بوسيله احسان خود و آسان کرد برايم زيارت آقايانم را به احسان خود
يجْعَلْنى عَنْ زِيارَتِهِمْ مَمْنُوعاً بَلْتَطَوَّلَ وَمَنَحَ
و از زيارتشان بازم نداشت بلکه تفضل و احسان فرمود
پس نزديك قبور مقدسه ايشان برو و پشت به قبله و رو به قبر ايشان كن و بگو:
اَلسَّلامُ عَلَيكمْ اَئِمَّةَ الْهُدى
سلام بر شما پيشوايان هدايت
اَلسَّلامُ عَلَيكمْ اَهْلَ التَّقْوى اَلسَّلامُ عَلَيكمْاَيهَا الْحُجَجُ على اَهْلِ
سلام بر شما شايستگان پرهيزکارى سلام بر شما اى حجتها بر اهل
الدُّنْيا اَلسَّلامُ عَلَيكمْ اَيهَا الْقُوّامُ فِى الْبَرِيةِ بِالْقِسْطِ اَلسَّلامُ عَلَيكمْ
دنيا سلام بر شما اى قيام کنندگان به عدل در ميان مردم سلام بر شما اى
اَهْلَ الصَّفْوَةِ اَلسَّلامُ عَلَيكمْ آلَ رَسُولِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيكمْ اَهْلَ
شايستگان برگزيدگى سلام بر شما اى آل رسول خدا سلام بر شما اى اهل
النَّجْوى اَشْهَدُ اَنَّكمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَنَصَحْتُمْ وَصَبَرْتُمْ فى ذاتِ اللّهِ
راز گواهى دهم که شما بخوبى تبليغ و خيرخواهى کرديد و در مورد خدا شکيبائى کرديد
وَكذِّبْتُمْ وَاُسْيئَ اِلَيكمْ فَغَفَرْتُمْ وَاَشْهَدُ اَنَّكمُ الاْئِمَّةُ الرّاشِدُونَ
با اينکه شما را تکذيب کرده و با شما بد کردند ولى شما آنها را بخشيديد و گواهى دهم که شمائيد امامان راهبر
الْمُهْتَدُونَ وَاَنَّ طاعَتَكمْ مَفْرُوضَةٌ وَاَنَّ قَوْلَكمُ الصِّدْقُ وَاَنَّكمْ
راه يافته و همانا اطاعت شما واجب است و گفتارتان راست است و براستى شما
دَعَوْتُمْ فَلَمْ تُجابُوا وَاَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطاعُوا وَاَنَّكمْ دَعائِمُ الدّينِ
مردم را به خدا دعوت کرديد ولى اجابت نکردند و دستور داديد ولى اطاعت نکردند و همانا شمائيد پايه هاى دين
وَاَرْكانُ الاْرْضِ لَمْ تَزالُوا بِعَينِ اللّهِ ينْسَخُكمْ مِنْ اَصْلابِ كلِّ مُطَهَّرٍ
و رکنهاى زمين و همواره در زير نظر خدا بوديد که برمى داشت شما را از صلبهاى هر شخص پاک
وَينْقُلُكمْ مِنْ اَرْحامِ الْمُطَهَّراتِ لَمْ تُدَنِّسْكمُ الْجاهِلِيةُ الْجَهْلاَّءُ وَلَمْ
و منتقلتان مى ساخت به رحمهاى پاکيزه ، آلوده نکرد شما را اوضاع جاهليت غرق در نادانى و
تَشْرَك فيكمْ فِتَنُ الاْهْواَّءِ طِبْتُمْ وَطابَ مَنْبَتُكمْ مَنَّ بِكمْ عَلَينا دَيانُ
شرکت نکرد در شما فتنه هاى هوا و هوس پاک بوديد و پاک بود ريشه شما منت نهاد بوسيله شما بر ما جزا ده
الدّينِ فَجَعَلَكمْ فى بُيوتٍ اَذِنَ اللّهُ اَنْ تُرْفَعَ وَيذْكرَ فيهَا اسْمُهُ وَجَعَلَ
روز جزا پس نهادتان در خانه هائى که اجازه داد خدا بالا رود و ياد شود در آنها نام او و قرار داد
صَلوتَنا عَلَيكمْ رَحْمَةً لَنا وَكفّارَةً لِذُنُوبِنا اِذِ اخْتارَكمُ اللّهُ لَنا وَطَيبَ
درود فرستادن ما را بر شما رحمتى براى ما و کفاره اى براى گناهانمان چونکه خدا شما را براى ما انتخاب فرمود و پاک کرد
خَلْقَنا بِما مَنَّ عَلَينا مِنْ وِلايتِكمْ وَكنّا عِنْدَهُ مُسَمّينَ بِعِلْمِكمْ
خلقت ما را بوسيله آنچه منت گذارد بر ما از ولايت شما و ما پيش خدا از نامبردگان به دانش شما
مُعْتَرِفينَ بِتَصْديقِنا اِياكمْ وَهذا مَقامُ مَنْ اَسْرَفَ وَاَخْطَاَ وَاسْتَكانَ
و اعتراف کنندگان به تصديقمان نسبت به شما بوديم و اين جايگاه کسى است که زياده روى و خطا کرده و مستمند شده
وَاَقَرَّبِما جَنى وَرَجى بِمَقامِهِ الْخَلاصَ وَاَنْ يسْتَنْقِذَهُ بِكمْ مُسْتَنْقِذُ
و به جنايت خود اقرار داشته و اميد دارد بدين جايگاه خلاصى خود را و نجات دهدش خداوند بوسيله شما
الْهَلْكى مِنَ الرَّدى فَكونُوا لى شُفَعآءَ فَقَدْ وَفَدْتُ اِلَيكمْ اِذْ رَغِبَ
نجات دادن هلاک شدگان از نابودى پس شما شفيعان من باشيد که من به شما وارد شدم در آنگاه که دورى کردند
عَنْكمْ اَهْلُ الدُّنْيا وَاتَّخَذُوا آياتِ اللّهِ هُزُواً وَاسْتَكبَرُوا عَنْها يا مَنْ
از شما مردم دنيا و آيات خدا را مسخره گرفتند و تکبر ورزيدند از آنها اى
هُوَ قآئِمٌ لا يسْهُو وَدآئِمٌ لا يلْهُو وَمُحيطٌ بِكلِّشَىْءٍ لَك الْمَنُّ بِما
پابرجائى که سهو ندارد و پاينده اى که سرگرم نشود و به هر چيز احاطه دارد تو را است منت بدانچه
وَفَّقْتَنى وَعَرَّفْتَنى بِما اَقَمْتَنى عَلَيهِ اِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبادُك وَجَهِلُوا
مرا بدان موفق داشتى و شناساندى مرا بدانچه مرا بدان برپا داشتى در صورتى که بندگانت از آن روگرداندند و از شناختنش
مَعْرِفَتَهُ وَاسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ وَمالُوا اِلى سِواهُ فَكانَتِ الْمِنَّةُ مِنْك عَلَىَّ
نادان بودند و حقش را سبک شمردند و به غير آن منحرف شدند پس منت دارى بر من
مَعَ اَقْوامٍ خَصَصْتَهُمْ بِما خَصَصْتَنى بِهِ فَلَك الْحَمْدُ اِذْ كنْتُ عِنْدَك
با مردمى که مخصوصشان داشتى بدانچه مرا بدان مخصوص کردى پس تو را است ستايش چونکه من در پيش تو
فى مَقامى هذا مَذْكوراً مَكتُوباً فَلا تَحْرِمْنى ما رَجَوْتُ وَلا
در اينمقام ياد شده و نام برده شده بودم پس محرومم مکن از آنچه اميدوارم و
تُخَيبْنى فيما دَعَوْتُ بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطّاهِرينَ وَصَلَّى اللّهُ
نوميدم مساز در آنچه تو را خواندم به حرمت محمد و آل پاکيزه اش و درود خدا
عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ
بر محمد و آل محمد
پس دعا كن از براى خود به هر چه خواهى و شيخ طوسى ؛ در تهذيب فرموده كه بعد از آن هشت ركعت نماز زيارت بكن يعنى از براى هر امامى دو ركعت و شيخ طوسى و سيد بن طاوس گفته اند كه چون خواهى ايشان را وداع كنى بگو:
اَلسَّلامُ عَلَيكمْ اَئِمَّةَ الْهُدى وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ اَسْتَوْدِعُكمُ اللّهَ
سلام بر شما پيشوايان هدايت و رحمت خدا و برکاتش شما را به خدا مى سپارم
وَاَقْرَءُ عَلَيكمُ السَّلامَ آمَنّا بِاِللّهِ وَبِالرَّسُولِ وَبِما جِئْتُمْ بِهِ وَدَلَلْتُمْ
و مى فرستم بر شما سلام خود را ايمان داريم به خدا و رسول و بدانچه شما آورديد و بدان راهنمائى کرديد
عَلَيهِ اَللّهُمَّ فَاكتُبْنا مَعَ الشّاهِدينَ
خدايا پس بنويس نام ما را در زمره گواهان
پس دعا بسيار كن واز خدا سؤ ال كن كه ديگر بار تو را به زيارت ايشان برگرداند و آخر عهد تو نباشد از زيارت ايشان و علامه مجلسى رَحَمهُاللّهُدر بحار زيارت مبسوطى از يكى از نسخ قديمه ايراد فرموده و چون به تصريح ايشان و ديگران بهترين زيارت براى ايشان زيارات جامعه است كه انشاءاللّه بعضى از آنها بعد از اين مذكور خواهد شد ما در اين مقام به همين قدر اكتفا نموديم و در باب اوّل در ذكر زيارات حجج طاهره عَليهمُ السلام در ايام هفته زيارتى براى جناب امام حسن عليه السلام و زيارتى براى اين سه امام ديگر نقل كرديم از آنها غفلت نشود و بدانكه ما در زيارت هر يك از حجج طاهره عَليهمُ السلام غير از ائمّه بقيع صلوات اللّه عليهم صلواتى براى صاحب زيارت ذكر مى كنيم و در صلوات بر اين بزرگواران اكتفا مى كنيم به صلواتى كه در آخر باب زيارات ذكر مى شود به آنجا رجوع كن و به ذكر صلوات بر ايشان ميزان اعمال حسنه خود را سنگين نما .