روز بيرون آمدن از گورها
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : و أنتُم و السّاعَةُ في قَرَنٍ ··· و كأنَّها قَد أشرَفَت بِزَلازِلِها ، و أناخَت بِكَلاكِلِها ، وَ انصَرَمَتِ [انصَرَفتِ ]الدّنيا بِأهلِها ، و أخرَجَتهُم مِن حِضنِها .
امام على عليه السلام : شما و قيامت به يك ريسمان بسته شده ايد··· گويى لرزه هايش را پيش آورده و سينه اش را پهن كرده است و دنيا از اهل خود دست كشيده و آنها را از دامان خويش بيرون كرده است.
نهج البلاغة : الخطبة 190.