اى كسى كه بلند مرتبگى و رفعت را ويژه خود گردانيده و دوستانش به عزّت او عزّتمندند؛ اى كسى كه شهرياران، يوغ مذلّت در برابر او را به گردن خويش افكنده اند و از صولت او ترسانند.

اى كسى كه بلند مرتبگى و رفعت را ويژه خود گردانيده و دوستانش به عزّت او عزّتمندند؛ اى كسى كه شهرياران، يوغ مذلّت در برابر او را به گردن خويش افكنده اند و از صولت او ترسانند.

امام حسين عليه السلام ـ در دعاى عرفه ـ گفت : اى كسى كه بلند مرتبگى و رفعت را ويژه خود گردانيده و دوس ...

• ۱۳:۵۶ ۱۳۹۸/۱۲/۲۴

كسى كه عزّت، همه، از آنِ اوست

متن عربی

الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ في دعاءِ عَرَفةَ ـ : يا مَن خَصَّ نَفسَهُ بِالسُّمُوِّ و الرِّفعَةِ ، و أولِياؤهُ بِعِزِّهِ يَعتَزّونَ ، يا مَن جَعَلَت لَهُ المُلوكُ نِيرَ المَذَلَّةِ عَلى أعناقِهِم فَهُم مِن سَطَواتِهِ خائفونَ .

ترجمه فارسی

امام حسين عليه السلام ـ در دعاى عرفه ـ گفت : اى كسى كه بلند مرتبگى و رفعت را ويژه خود گردانيده و دوستانش به عزّت او عزّتمندند؛ اى كسى كه شهرياران، يوغ مذلّت در برابر او را به گردن خويش افكنده اند و از صولت او ترسانند.

بحار الأنوار : 98/220/3 .