و امّا دوّم يعنى اعمال مخصوصه اين شبها پس اعمال شب نوزدهم چند چيز است :
اوّل صد مرتبه اَسْتَغْفِرُاللّهَ رَبّى وَ اَتُوبُ اِلَيهِ
دوّم صد مرتبه اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ
سوّم بخواند دعاء يا ذَاالَّذى كانَ را كه در قسم چهارم گذشت
چهارم بخواند
اَللّهُمَّ اْجْعَلْ فيما تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ
خدايا قرار ده در آنچه حکم کرده و مقدر فرموده اى از سرنوشت حتمى
وَفيما تَفْرُقُ مِنَ الاْمْرِ الحَكيمِ فى لَيلَةِ الْقَدْرِ وَفِى الْقَضاَّءِ الَّذى لا
و در آنچه جدا کنى از فرمان حکيمانه ات در شب قدر و در آن قضا و قدرى که برگشت و
يرَدُّ وَلا يبَدَّلُ اَنْ تَكتُبَنى مِنْ حُجّاجِ بَيتِك الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ
تغيير و تبديلى ندارد که نام مرا در زمره حاجيان خانه محترمت (کعبه ) بنويسى آنان که حجشان
الْمَشْكورِ سَعْيهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُكفَّرِ عَنْهُمْ سَيئاتُهُمْ وَاجْعَلْ
مقبول و سعيشان مورد تقدير و گناهانشان آمرزيده و کردار بدشان بخشوده شده است و قرار ده
فيما تَقْضى وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطيلَ عُمْرى وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ فى رِزْقى
در آنچه مقدر فرموده اى که عمر مرا طولانى کرده و روزيم را وسيع گردانى
وَتَفْعَلَ بى كذا وَكذا
و درباره ام چنين و چنان کنى
و به جاى اين كلمه حاجت خود را ذكر كن