ستودن بنده راز دار
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : طُوبى لِعَبدٍ نُومَةٍ ، عَرَفَ النّاسَ فَصاحَبَهُم بِبَدَنِهِ ، و لم
يُصاحِبْهُم في أعمالِهِم بقَلبِهِ ، فَعَرَفَهُم في الظاهِرِ ، و لم يَعرِفوهُ في الباطِنِ .
امام صادق عليه السلام : خوشا به حال بنده گمنامى كه مردم را مى شناسد و به ظاهر در ميان آنان به سر مى برد، اما در دل با اعمال ايشان
همراهى نمى كند. لذا مردم او را به ظاهر مى شناسند و از باطن او خبر ندارند.
الخصال : 27/98.