نعمت هاى پياپى و مهلت دهى خداوند
عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ أهلِ الدُّنيا ـ : سَلَكَت بهِمُ الدُّنيا طَريقَ العَمى ، و أخَذَت بأبصارِهِم عن مَنارِ الهُدى ، فَتاهُوا في حَيرَتِها ، و غَرِقوا في نِعمَتِها ، و اتَّخَذوها رَبّا .
امام على عليه السلام ـ در وصف دنيا طلبان ـ فرمود : دنيا آنان را به كوره راه مى برد و ديدگانشان را از ديدن نشانه هاى هدايت فرو پوشانيده است. از اين رو، در حيرتكده دنيا سرگشته اند و در نعمت هاى آن غرقه و دنيا را خداوندگار خويش گرفته اند.
نهج البلاغة: الكتاب31.