|     |     |  EN |   AR   

تسبيحات هر روز ماه رمضان

تسبيحات هر روز ماه رمضان

تسبيحات هر روز ماه رمضان در مفاتیح الجنان

  • ۲۲:۱ ۱۳۹۸/۱۲/۱۶
دوّم فرموده اند مى خوانى اين تسبيحات را در هر روز ماه رمضان از اول تا به آخر و آن ده جزء است هر جزء آن مشتمل بر ده سُبْحانَ اللّ
(1) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ
منزه است خدا آفريننده هر دم زنى منزه است خدا
المُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
صورت ده منزه است خدا آفريننده همه موجودات جُفت منزه است خدا مقرر کننده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاريکيها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يرى وَما لا يرى سُبْحانَ اللّهِ
آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده آنچه ديده شود و آنچه ديده نشود منزه است خدا
مِدادَ كلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ السَّميعِ الَّذى
به مقدار کلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خداى شنوايى که چيزى
لَيسَ شَىْءٌ اَسْمَعَ مِنْهُ يسْمَعُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ ما تَحْتَ سَبْعِ اَرَضينَ
شنواتر از او نيست مى شنود از بالاى عرش خود آنچه را در زير هفت زمين است
وَيسْمَعُ ما فى ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَيسْمَعُ الاْنينَ وَالشَّكوى
و مى شنود آنچه را در تاريکيهاى بيابان و دريا است و مى شنود ناله و شکايت را
وَيسْمَعُ السِّرَّ وَاَخْفى وَيسْمَعُ وَساوِسَ الصُّدُورِ وَلا يصِمُّ سَمْعَهُ
و مى شنود پنهان و پنهان تر از پنهان را و مى شنود وسوسه هاى سينه ها را و کر نکند شنوائيش را
صَوْتٌ (2) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ
صدايى (2) منزه است خدا آفريننده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش
سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ
منزه است خدا آفريننده همه موجودات جُفت منزه است خدا مقرر دارنده تاريکيها
وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كلِّشَى ءٍ
و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز
سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يرى وَما لا يرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كلِماتِهِ
منزه است خدا آفريننده آنچه ديده شود و آنچه ديده نشود منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهايش
سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ الْبَصيرِ الَّذى لَيسَ شَى ءٌ
منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خداى بينائى که چيزى بيناتر از او نيست
اَبْصَرَ مِنْهُ يبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ ما تَحْتَ سَبْعِ اَرَضينَ وَيبْصِرُ ما
مى بيند از بالاى عرش خود آنچه در زير هفت زمين است و مى بيند آنچه
فى ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ لا تُدْرِكهُ الاْبْصارُ وَهُوَ يدْرِك الاْبْصارَ
را در تاريکيهاى خشکى و دريا است ديدگان او را درک نکند ولى او درک کند ديدگان را
وَهُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ لا تُغْشى بَصَرَهُ الظُّلْمَةُ وَلا يسْتَتَرُ مِنْهُ بِسِتْرٍ
و او است دقيق و کاردان ديده اش را تاريکى نپوشاند و بوسيله پرده چيزى از او مستور نماند
وَلا يوارى مِنْهُ جِدارٌ وَلا يغيبُ عَنْهُ بَرُّ وَلا بَحْرٌ وَلا يكنُّ مِنْهُ جَبَلٌ
و ديوار چيزى را از او پنهان نکند و ناديده نماند ازد يد او هيچ خشکى و نه دريايى و هيچ کوهى نتواند مخفى کند از او
ما فى اَصْلِهِ وَلا قَلْبٌ ما فيهِ وَلا جَنْبٌ ما فى قَلْبِهِ وَلا يسْتَتِرُ مِنْهُ
آنچه را در ريشه و در زير خود دارد و نه دلى آنچه را در خود دارد و نه پهلويى آنچه را در دل دارد و نتواند بپوشاند خود را از او
صَغيرٌ وَلا كبيرٌ وَلا يسْتَخْفى مِنْهُ صَغيرٌ لِصِغَرِهِ وَلا يخْفى عَلَيهِ
کوچکى و نه بزرگى ، و پنهانى نتواند جست از او کوچکى بخاطر خرديش و مخفى نماند بر او
شَى ءٌ فِى الاْرْضِ وَلا فِى السَّماَّءِ هُوَ الَّذى يصَوِّرُكمْ فِى الاْرْحامِ
چيزى در زمين و نه در آسمان او است که صورت بندد شما را در رحمها
كيفَ يشاَّءُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ (3) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ
هر طور که خواهد معبودى جز او نيست که نيرومند و فرزانه است (3) منزه است خدا پديدآرنده
النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كلِّها
هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده همه موجودات جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر کننده تاريکيها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده آنچه ديدنى و آنچه
لا يرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى است منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى ينْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ وَيسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ
منزه است خدائى که بوجود آورد ابرهاى سنگين را و تسبيح گويد رعد به حمد او
وَالْمَلاَّئِكةُ مِنْ خيفَتِهِ وَيرْسِلُ الصَّو اعِقَ فَيصيبُ بِه ا مَنْ يش اَّءُ
و فرشتگان از بيم او و بفرستد صاعقه ها را و دچار سازد بدان هر که را خواهد
وَيرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَينَ يدَى رَحْمَتِهِ وَينَزِّلُ الْماَّءَ مِنَ السَّماَّءِ
و بادها را نويدى از پيشاپيش رحمت خود فرستد و آب باران را از آسمان
بِكلِمَتِهِ وَينْبِتُ النَّباتَ بِقُدْرَتِهِ وَيسْقُطُ الْوَرَقُ بِعِلْمِهِ سُبْحانَ اللّهِ
بوسيله امر خود فرو فرستد و گياه را به قدرت کامله خويش بروياند و برگ درختان را به علم خود فروريزد منزه است خدائى
الَّذى لا يعْزُبُ عَنْهُ مِثْقالُ ذَرَّةٍ فِى الاْرْضِ وَلا فِى السَّماَّءِ وَلا
که پنهان نماند از او هموزن ذره اى در زمين و نه در آسمان و نه
اَصْغَرُ مِنْ ذلِك وَلا اَكبَرُ اِلاّ فى كتابٍ مُبينٍ (4) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ
کوچکتر از آن و نه بزرگتر جز آنکه در دفترى روشن است (4) منزه است خدا پديد آرنده
النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كلِّها
هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده همه موجودات جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر دارنده تاريکيها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر چه ديدنى است و هر چه
لا يرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى است منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يعْلَمُ ما تَحْمِلُ كلُّ اُنْثى وَما تَغيضُ الاْرْحامُ وَما
منزه است خدائى که مى داند آنچه بار دارد هر حيوان ماده اى و آنچه در رحمها کم شود و آنچه
تَزْدادُ وَكلُّشَىْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ عالِمُ الْغَيبِ وَالشَّهادَةِ الْكبيرُ الْمُتَعالِ
بيفزايد و هر چيزى را نزد او اندازه اى است داناى غيب و شهود و بزرگ و والاست
سَواَّءٌ مِنْكمْ مَنْ اَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَنْ جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيلِ
براى او يکسان است هر که از شما سخن آهسته کند يا بلند کند و هر که به شب
وَسارِبٌ بِالنَّهارِ لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَينِ يدَيهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يحْفَظُونَهُ مِنْ
پنهان گردد و يا رهرو شود در روز براى خدا فرشتگانى پياپى است از جلوى روى انسان و از پشت سرش که او را
اَمْرِ اللّهِ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يميتُ الاْحْياَّءَ وَيحْيى الْمَوْتى وَيعْلَمُ ما
به فرمان خدا محافظت کنند منزه است خدائى که بميراند زندگان را و زنده کند مردگان را و مى داند آنچه
تَنْقُصُ الاْرْضُ مِنْهُمْ وَيقِرُّ فِى الاْرْحامِ ما يشاَّءُ اِلى اَجَلٍ مُسَمّىً
را زمين از ايشان بکاهد و مستقر کند در رحمها آنچه را خواهد تا مدتى معين
(5) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ
(5) منزه است خدا پديد آرنده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا
خالِقِ الاْزْواجِ كلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ
آفريننده موجودات جفت همگى ، منزه است خدا مقرر دارنده تاريکيها و روشنى منزه است
اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ
خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيزى منزه است
خالِقِ ما يرى وَما لا يرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ
خدا آفريننده هر چه ديدنى است و هر چه ناديدنى است منزه است خدا به مقدار کلماتش منزه است خدا
رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ مالِك الْمُلْك تُؤْتِى الْمُلْك مَنْ تَشاَّءُ
پروردگار جهانيان منزه است خدا مالک پادشاهى ، بدهى سلطنت را به هر که خواهى
وَتَنْزِعُ الْمُلْك مِمَّنْ تَشاَّءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشاَّءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشاَّءُ بِيدِك
و بگيرى آن را از هرکه خواهى و عزت بخشى هر که را خواهى و خوار کنى هر که را خواهى هر چه خير
الْخَيرُ اِنَّك عَلى كلِّشَى ءٍ قَديرٌ تُولِجُ اللَّيلَ فِى النَّهارِ وَتُولِجُ النَّهارَ
است بدست تو است و تو بر هر چيز توانايى درآورى شب را در روز و درآورى روز
فِى اللَّيلِ تُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيتِ وَتُخْرِجُ الْمَيتَ مِنَ الْحَىِّ وَتَرْزُقُ
را در شب بيرون آورى زنده را از مرده و برون آورى مرده را از زنده و روزى دهى
مَنْ تَشاَّءُ بِغَيرِ حِسابٍ (6) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ
هر که را خواهى بى حساب (6) منزه است خدا آفريننده هر دم زنى منزه است خداى
الْمُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
صورت بخش منزه است خدا آفريننده موجودات جفت همگى منزه است خدا مقرر کننده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاريکيها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يرى وَما لا يرى سُبْحانَ اللّهِ
آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و ناديدنى منزه است خدا
مِدادَ كلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى عِنْدَهُ
به مقدار کلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خدائى که نزد او است
مَفاتِحُ الْغَيبِ لا يعْلَمُها اِلاّ هُوَ وَيعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَما تَسْقُطُ
کليدهاى غيب و نمى داند آنها را جز او و مى داند هر چه در خشکى و دريا است و نيفتد
مِنْ وَرَقَةٍ اِلاّ يعْلَمُها وَلا حَبَّةٍ فى ظُلُماتِ الاْرْضِ وَلا رَطْبٍ وَلا
برگى از درخت جز آنکه بداند آنرا و نيست دانه اى در تاريکيهاى زمين و نه تر و نه
يابِسٍ اِلاّ فى كتابٍ مُبينٍ (7) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ
خشکى جز اينکه در نامه اى روشن است (7) منزه است خدا پديد آرنده هر دم زنى منزه است
اللّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر موجود جفت همگى منزه است خدا مقرر دارنده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاريکيها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يرى وَما لا يرى سُبْحانَ اللّهِ
آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و هر ناديدنى منزه است خدا
مِدادَ كلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى لا
به مقدار کلمات نامتناهيش منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خدائى که
يحْصى مِدْحَتَهُ الْقاَّئِلُونَ وَلا يجْزى بِالاَّئِهِ الشّ اكرُونَ الْع ابِدُونَ
شماره نتوانند کرد مدحش را گويندگان و پاداش ندهند نعمتهايش را سپاسگزاران پرستش کننده
وَهُوَ كما قالَ وَفَوْقَ ما نَقُولُ وَاللّهُ سُبْحانَهُ كما اَثْنى عَلى نَفْسِهِ وَلا
و او چنانست که گفته و برتر از آنست که ما گوئيم و خداى سبحان چنان است که خودش خويشتن را ستوده و
يحيطُونَ بِشَىْءٍ مِنْ عِلْمِهِ اِلاّ بِما شاَّءَوَسِعَ كرْسِيهُ السَّماواتِ
رسائى ندارند به چيزى از دانشش جز بدانچه خود او خواهد قلمرو او آسمانها
وَالاْرْضَ وَلا يؤُدُهُ حِفْظُهُما وَهُوَ الْعَلِىُّ الْعَظيمُ (8) سُبْحانَ اللّهِ
و زمين را فراگرفته و سنگينى نمى کند بر او نگهداشتن آن دو و او والا و بزرگ است (8) منزه است خدا
بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كلِّها
پديدآرنده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر جفت همگى
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر دارنده تاريکيها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و هر
لا يرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى منزه است خدا به مقدار کلماتش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يعْلَمُ ما يلِجُ فِى الاْرْضِ وَما يخْرُجُ مِنْها وَما
منزه است آن خدائى که مى داند آنچه فرو رود در زمين و آنچه بيرون آيد از آن و آنچه
ينْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما يعْرُجُ فيها وَلا يشْغَلُهُ ما يلِجُ فِى الاْرْضِ
فرو ريزد از آسمان و آنچه بالا رود در آن و سرگرمش نکند آنچه فرو رود در زمين
وَمايخْرُجُ مِنْها عَمّا ينْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما يعْرُجُ فيها وَلا يشْغَلُهُ ما
و آنچه بيرون آيد از آن از آنچه فرود آيد از آسمان و آنچه بالا رود در آن و سرگرمش نکند آنچه
ينْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما يعْرُجُ فيها عَمّا يلِجُ فِى الاْرْضِ وَما يخْرُجُ
فرود آيد از آسمان و آنچه بالا رود در آن از آنچه فرو رود در زمين و آنچه بيرون آيد از آن
مِنْها وَلا يشْغَلُهُ عِلْمُ شَىْءٍ عَنْ عِلْمِ شَىْءٍ وَلا يشْغَلُهُ خَلْقُ شَىْءٍ عَنْ
و سرگرمش نکند علم به چيزى از علم به چيز ديگر و سرگرمش نکند آفريدن چيزى از
خَلْقِ شَىْءٍ وَلا حِفْظُ شَىْءٍ عَنْ حِفْظِ شَىْءٍ وَلا يساويهِ شَىْءٌ وَلا
آفريدن چيز ديگر و نه نگهدارى چيزى از نگهدارى چيز ديگر و چيزى با او مساوى نيست و چيزى
يعْدِلُهُ شَىْءٌ لَيسَ كمِثْلِهِ شَىْءٌ وَهُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ (9) سُبْحانَ اللّهِ
معادل او نيست و چيزى مانند او نيست و او شنوا و بينا است (9) منزه است خدا
بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كلِّها
پديد آرنده هر دم زن منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر موجود جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرّر دارنده تاريکيها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و هر
لا يرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى منزه است خدا به مقدار کلمات نامتناهيش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَالاْرْضِ جاعِلِ الْمَلاَّئِكةِ رُسُلاً
منزه است خدا خالق آسمانها و زمين آنکه فرشتگان را فرستادگانى مقرر فرمود
اُولى اَجْنِحَةٍ مَثْنى وَثُلاثَ وَرُباعَ يزيدُ فِى الْخَلْقِ ما يشاَّءُ اِنَّ اللّهَ
که آنها داراى بالهايند دوتا دوتا و سه تا سه تا و چهارتا چهارتا و بيفزايد در خلقت هر چه بخواهد و براستى خدا
عَلى كلِّشَىْءٍ قَديرٌ ما يفْتَحِ اللّهُ لِلنّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِك لَها وَما
بر هر چيز توانا است هر رحمتى را که خدا گشايد کسى بستن آن نتواند و هر چه را
يمْسِك فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ (10) سُبْحانَ
خدا بندد پس از او کسى آنرا نگشايد و او است نيرومند فرزانه (10) منزه است
اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ
خدا آفريننده هر دم زن منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر موجود جفت
كلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
همگى منزه است خدا مقرر دارنده تاريکيها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده ديدنيها و
لا يرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنيها منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يعْلَمُ ما فِى السَّماواتِ وَما فِى الاْرْضِ ما يكوُنُ
منزه است خدائى که مى داند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است ، نباشد
مِنْ نَجْوى ثَلاثَةٍ اِلاّ هُوَ رابِعُهُمْ وَلا خَمْسَةٍ اِلاّ هُوَ سادِسُهُمْ وَلا
گفتگوى سرّى و رازگوئى سه نفرى جز اينکه او چهارمين آنها است و نه پنج نفرى جز اينکه او ششمين آنها است و نه
اَدْنى مِنْ ذلِك وَلا اَكثَرَ اِلاّ هُوَ مَعَهُمْ اَينَما كانُوا ثُمَّ ينَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا
کمتر از اين و نه بيشتر از اين جز اينکه او با آنها است هر کجا که باشند سپس آگاهشان کند
يوْمَ الْقِيامَةِ اِنَّ اللّهَ بِكلِّ شَىْءٍ عَليمٌ
در روز قيامت بدانچه کرده اند براستى خدا بهر چيز دانا است