شب بسيار مباركى است از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايتست كه از حضرت امام محمّد باقرعليه السلام سؤ ال شد از فضل شب نيمه شعبان فرمود آن شب افضل شبها است بعد از ليلة القدر در آن شب عطا مى فرمايد خداوند به بندگان فضل خود را و مى آمرزد ايشان را به مَنّ و كرَم خويش پس سعى و كوشش كنيد در تقرّب جستن به سوى خداى تعالى در آن شب پس بدرستى كه آن شبى است كه خدا قسم ياد فرموده به ذات مقدّس خود كه دست خالى برنگرداند سائلى را از درگاه خود مادامى كه سؤ ال نكند معصيت را و آن شب آن شبى است كه قرار داده حَقّ تعالى آن را از براى ما به مقابل آنكه قرار داده شب قدر را براى پيغمبر ماصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله پس كوشش كنيد در دُعا و ثنا بر خداى تعالى ((الخبر)) و از جمله بركات اين شب مبارك آنست كه ولادت با سعادت حضرت سلطان عصر امام زمان ارواحُنا لَهُ الفداء در سحر اين شب سنه دويست و پنجاه و پنج در سُرَّ مَنْ رَاى واقع شده و باعث مزيد شرافت اين لَيله مباركه شده و از براى اين شب چند عملست:
اوّل : غسل است كه باعث تخفيف گناهان مى شود.
دوّم : احياءاين شب است به نماز و دعاء و استغفار چنانچه امام زين العابدين عليه السلام مى كردند و در روايتست كه هر كه احيا دارد اين شب را نميرد دل اودر روزى كه دلها بميرند.
سوّم : زيارت حضرت امام حسين عليه السلام است كه افضل اعمال اين شب و باعث آمرزش گناهانست و هر كه خواهد با او مصافحه كند روح صد و بيست و چهار هزار پيغمبر زيارت كند آن جناب را در اين شب و اَقَلِّ زيارت آن حضرت آن است كه به بامى برآيد و به جانب راست و چپ نظر كند پس سر به جانب آسمان كند پس زيارت كند آن حضرت را به اين كلمات ((اَلسَّلامُ عَلَيك يا اَبا عَبْدِاللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيك وَ رَحْمَةُاللّهِ وَ بَرَكاتُهُ)) و هركس در هر كجا باشد در هر وقت كه آن حضرت را به اين كيفيت زيارت كند اميد است كه ثواب حجّ وعُمره براى اونوشته شود وما زيارت مخصوصه اين شب را در باب زيارات ذكر خواهيم نمود انشاءاللّه تعالى.
چهارم : خواندن اين دعا كه شيخ و سيد نقل كرده اند و به منزله زيارت امام زمان صلوات الله و سلامُه عَلَيهِ است :
اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَيلَتِنا [هذِهِ] وَمَوْلُودِها
خدايا به حق اين شبى که ما در آنيم و به حق آنکس که در آن به دنيا آمده
وَحُجَّتِك وَمَوْعُودِهَا الَّتى قَرَنْتَ اِلى فَضْلِها فَضْلاً فَتَمَّتْ كلِمَتُك
و حجتت و موعود آن که همراه کردى به فضيلت اين شب فضيلت ديگرى و بدين سبب تمام شد کلمه تو
صِدْقاً وَعَدْلاً لا مُبَدِّلَ لِكلِماتِك وَلا مُعَقِّبَ لاِياتِك نُورُك الْمُتَاَلِّقُ
براستى و عدالت تغيير دهنده اى براى کلمات تو نيست و پس زننده اى براى آيات تو نيست آن نور درخشانت
وَضِياَّؤُك الْمُشْرِقُ وَالْعَلَمُ النُّورُ فى طَخْياَّءِ الدَّيجُورِ الْغائِبُ
و آن روشنى فروزانت و آن نشانه نورانى در شب تاريک ظلمانى آن پنهان
الْمَسْتُورُ جَلَّ مَوْلِدُهُ وَكرُمَ مَحْتِدُهُ وَالْمَلاَّئِكةُ شُهَّدُهُ وَاللّهُ ن اصِرُهُ
غايب از انظار که ولادتش بزرگ و کريم الاصل بود و فرشتگان گواهان اويند و خدا ياور
وَمُؤَيدُهُ اِذا آنَ ميعادُهُ وَالْمَلاَّئِكةُ اَمْد ادُهُ سَيفُ اللّهِ الَّذى لا ينْبوُ
و کمک کار او است در آن هنگام که وعده اش برسد و فرشتگان مددکارش باشند آن شمشير برنده خدا که کند نشود
وَنُورُهُ الَّذى لا يخْبوُ وَ ذوُالْحِلْمِ الَّذى لا يصْبوُا مَدارُ الَّدهْرِ
و نور او که خاموش نگردد و بردبارى که کار بى رويه انجام ندهد چرخ روزگار بخاطر او گردش کند
وَنَواميسُ الْعَصْرِ وَوُلاةُ الاْمْرِ وَالْمُنَزَّلُ عَلَيهِمْ ما يتَنَزَّلُ فى لَيلَةِ
و او و پدران معصومش نواميس هر عصر و واليان امر خدايند در شب قدر آنچه نازل شود بر ايشان نازل گردد
الْقَدْرِ وَاَصْحابُ الْحَشْرِ وَالنَّشْرِ تَراجِمَةُ وَحْيهِ وَوُلاةُ اَمْرِهِ وَنَهْيهِ
و آنهايند صاحبان حشر و نشر و مفسران وحى خدا و سرپرستان امر و نهى او
اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى خاتِمِهْم وَقآئِمِهِمُ الْمَسْتُورِ عَنْ عَوالِمِهِمْ اَللّهُمَّ
خدايا پس درود فرست بر خاتم ايشان و قائمشان که در پس پرده است از عوالم آنها خدايا
وَاَدْرِك بِنا اءَيامَهُ وَظُهُورَهُ وَقِيامَهُ وَاجْعَلْنا مِنْ اَنْصارِهِ وَاقْرِنْ ثارَنا
ما را به روزگار او و زمان ظهور و قيامش برسان و از جمله يارانش قرارمان ده و خونخواهى ما را
بِثارِهِ وَاكتُبْنا فى اَعْوانِهِ وَخُلَصاَّئِهِ وَاَحْينا فى دَوْلَتِهِ ناعِمينَ
به خونخواهى او مقرون گردان و نام ما را در زمره ياران و مخصوصانش ثبت فرما و ما را در دولتش شادکام
وَبِصُحْبَتِهِ غانِمينَ وَبِحَقِّهِ قآئِمينَ وَمِنَ السُّوَّءِ سالِمينَ يا اَرْحَمَ
و متنعم و به هم نشينيش بهره مند و به گرفتن حقش پا بر جا بدار و از بديها بر کنارمان کن اى مهربانترين
الرّاحِمينَ وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَصَلَواتُهُ عَلى سَيدِنا مُحَمَّدٍ
مهربانان و ستايش خاص خدا پروردگار جهانيان است و درودهاى او بر آقاى ما محمد
خاتَمِ النَّبِيينَ وَالْمُرْسَلينَ وَعَلى اَهْلِ بَيتِهِ الصّادِقينَ وَعِتْرَتِهَ
خاتم پيمبران و مرسلين و بر خاندان راستگو و عترت حقگويش باد
النّاطِقينَ وَالْعَنْ جَميعَ الظّالِمينَ واحْكمْ بَينَنا وَبَينَهُمْ يا اَحْكمَ الْحاكمينَ
و از رحمت خود دور ساز تمام ستمکاران را و ميان ما و ايشان داورى کن اى محکمترين حکم کنندگان
پنجم : شيخ روايت كرده از اسماعيل بن فضل هاشمى كه گفت تعليم كرد مرا حضرت صادق عليه السلام اين دعا را كه بخوانم آنرا در شب نيمه شعبان
اَللّهُمَّ اَنْتَ الْحَىُّ الْقَيومُ الْعَلِىُّ الْعَظيمُ الْخالِقُ الرّازِقُ الْمُحْيى الْمُميتُ الْبَدىَّءُ
خدايا تويى زنده پاينده والاى بزرگ آفريننده و روزى دهنده زنده کننده و ميراننده آغاز کننده
الْبَديعُ لَك الْجَلالُ وَلَك الْفَضْلُ وَلَك الْحَمْدُ وَلَك الْمَنُّ وَلَك الْجُودُ
و پديد آرنده ، براى تو است بزرگى و از آن تو است فضيلت و ستايش و از آن تو است نعمت و جود
وَلَك الْكرَمُ وَلَك الاْمْرُ وَلَك الْمَجْدُ وَلَك الْشُّكرُ وَحْدَك لا شَريك
و خاص تو است بزرگوارى و از تو است فرمان و شوکت و خاص تو است سپاسگزارى که يگانه اى و شريکى برايت
لَك يا واحِدُ يا اَحَدُ يا صَمَدُ يا مَنْ لَمْ يلِدْ وَلَمْ يولَدْ وَلَمْ يكنْ لَهُ
نيست اى يگانه اى يکتا اى بى نياز اى که فرزندى ندارد و فرزند کسى نباشد و نيست برايش
كفُواً اَحَدٌ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاْغفِرْلى وَارْحَمْنى وَاكفِنى
همتايى هيچکس درود فرست بر محمد و آل محمد و بيامرز مرا و به من رحم کن و کفايت کن
ما اَهَمَّنى وَاقْضِ دَينى وَوَسِّعْ عَلَىَّ فى رِزْقى فَاِنَّك فى هذِهِ اللَّيلَةِ
از من آنچه فکر مرا به خود مشغول کرده و قرضم را ادا کن و در روزيم گشايش ده زيرا که تو در اين شب
كلَّ اَمْرٍ حَكيمٍ تَفْرُقُ وَمَنْ تَشاَّءُ مِنْ خَلْقِك تَرْزُقُ فَارْزُقْنى وَاَنْتَ
هر کار محکمى را از هم جدا کنى و هر يک از مخلوقات خود را بخواهى روزى دهى پس روزيم ده که تو
خَيرُ الرّازِقينَ فَاِنَّك قُلْتَ وَاَنْتَ خَيرُ الْقاَّئِلينَ النّاطِقينَ وَاسْئَلوُا اللّهَ
بهترين روزى دهندگانى زيرا تو خود گفتى و تو بهترين گويندگان و ناطقان هستى که فرمودى ((از خدا بخواهيد
مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِك اَسْئَلُ وَاِياك قَصَدْتُ وَابْنِ نَبِيك اعْتَمَدْتُ وَلَك
از فضل او)) پس من از فضل تو مى خواهم و تو را قصد کردم و به فرزند پيمبرت اعتماد کردم و از تو
رَجَوْتُ فَارْحَمْنى يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
اميدوارم پس به من رحمت کن اى مهربانترين مهربانان
ششم : بخواند اين دعا را كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله دراين شب مى خواندند
اَللّهُمَّ اقْسِمْ لَنا مِنْ خَشْيتِك ما يحُولُ بَينَنا
خدايا بهره ما کن از ترس خود بدان اندازه که حائل شود ميان ما
وَبَينَ مَعْصِيتِك وَمِنْ طاعَتِك ما تُبَلِّغُنا بِهِ رِضْوانَك وَمِنَ الْيقينِ ما
و نافرمانيت و از اطاعت خويش بدان مقدار که ما را به خوشنودى و رضوان تو برساند و از يقين بدان
يهُونُ عَلَينا بِهِ مُصيباتُ الدُّنْيا اَللّهُمَّ اَمْتِعْنا بِاَسْماعِنا وَاَبْصارِنا
حد که بوسيله آن ناگواريهاى دنيا بر ما آسان گردد خدايا ما را به گوشهايمان و ديده هامان
وَقُوَّتِنا ما اَحْييتَنا وَاجْعَلْهُ الْوارِثَ مِنّا وَاجْعَلْ ثارَنا عَلى مَنْ ظَلَمَنا
و نيرويمان تا زنده ايم بهره مند ساز و آن را وارث ما گردان و خون ما را به گردن کسى انداز که بر ما ستم کرده
وَانْصُرنا عَلى مَنْ عادانا وَلا تَجْعَلْ مُصيبَتَنا فى دينِنا وَلا تَجْعَلِ
و يارى ده ما را بر کسى که با ما دشمنى کند و مصيبت ما را در دينمام قرار مده و دنيا
الدُّنْيا اَكبَرَ هَمِّنا وَلا مَبْلَغَ عِلْمِنا وَلا تُسَلِّطْ عَلَينا مَنْ لا يرْحَمُنا
را بزرگترين اندوه ما قرار مده و نيز آخرين حد دانش ما قرارش مده و مسلط مکن بر ما کسى را که بر ما رحم نکند
بِرَحْمَتِك يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
به رحمتت اى مهربانترين مهربانان
و اين دعاى جامع كاملى است و خواندن آن در اوقات ديگر نيز غنيمت است و از عوالى اللئالى نقل شده كه حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله هميشه اين دعا را مى خواندند.
هفتم : بخواند صلوات هر روز را كه در وقت زوال مى خواند.
هشتم : بخواند دعاى كميل را كه ورودش در اين شبست و در باب اوّل گذشت .
نهم : آنكه هر يك از سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَاللّهُ اَكبَرُ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ را صد مرتبه بگويد تا خداوند تعالى گناهان گذشته او را بيامرزد و برآورد حاجتهاى دنيا و آخرت او را .
دهم : شيخ در مصباح روايت كرده از ابويحيى در ضمن خبرى در فضيلت شب نيمه شعبان كه گفت گفتم به مولاى خودم حضرت صادق عليه السلام كه بهترين دعاها در اين شب كدام است فرمود هر گاه به جا آوردى نماز عشا را پس دو ركعت نمازگذار بخوان در ركعت اوّل حمد و سُوره جحد كه قُلْ يا اَيهَا الْكافِروُنَ باشد و بخوان در ركعت دويم حمد و سوره توحيد كه قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ است پس چون سلام دادى بگو سُبْحانَ اللّهِ سى و سه مرتبه و اَلْحَمْدُلِلّهِ سى و سه مرتبه و اللّهُ اَكبَرُ سى و چهار مرتبه پس بگو:
يا مَنْ اِلَيهِ مَلْجَاءُ الْعِبادِ فِى الْمُهِمّاتِ وَاِلَيهِ يفْزَعُ الْخَلْقُ فىِ الْمُلِمّاتِ
اى که به سوى او است پناه بندگان در کارهاى اندوه خيز و به سوى او پناه برند خلايق در پيش آمدهاى ناگوار
يا عالِمَ الْجَهْرِ وَالْخَفِياتِ وَ يا مَنْ لا تَخْفى عَلَيهِ خَواطِرُ الاْوْهامِ
اى داناى آشکار و نهان و اى که بر او پنهان نماند انديشه هايى که در دلها افتد
وَتَصَرُّفُ الْخَطَراتِ يا رَبَّ الْخَلايقِ وَالْبَرِياتِ يا مَنْ بِيدِهِ مَلَكوتُ
و تصرف کردن آن خاطرات اى پروردگار خلايق و آفريدگان اى که ملکوت
الاْرَضينَ وَالسَّمواتِ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَمُتُّ اِلَيك بِلا اِلهَ اِلاّ
زمينها و آسمانها بدست او است تويى خدايى که معبودى جز تو نيست بسويت توسل جويم به کلمه ((لا اله
اَنْتَ فَيا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اجْعَلْنى فى هِذِهِ اللَّيلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ اِلَيهِ
الا انت )) پس اى خدايى که معبودى جز تو نيست بگردان مرا در اين شب از کسانى که بسويش نگريسته و مورد
فَرَحِمْتَهُ وَسَمِعْتَ دُعاَّئَهُ فَاَجَبْتَهُ وَعَلِمْتَ اسْتِقالَتَهُ فَاَقَلْتَهُ
رحم خويش قرارش داده و دعايش شنيده و اجابت کرده و پشيمانيش را دانسته پس او را پذيرفته اى
وَتَجاوَزْتَ عَنْ سالِفِ خَطيئَتِهِ وَعَظيمِ جَريرَتِهِ فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِك
و از خطاهاى گذشته اش و گناه بزرگش در گذشته اى پس من از گناهانم به تو پناهنده شده
مِنْ ذُنُوبى وَلَجَاْتُ اِلَيك فى سَتْرِ عُيوبى اَللّهُمَّ فَجُدْ عَلَىَّ بِكرَمِك
و به تو ملتجى گشته ام در اينکه عيوبم را بپوشانى خدايا پس جود کن بر من به کرم خود
وَفَضْلِك وَاحْطُطْ خَطاياىَ بِحِلْمِك وَعَفْوِك وَتَغَمَّدْنى فى هذِهِ
و فضلت و بريز خطاهاى مرا به بردبارى و گذشت خويش و فراگير مرا در اين
اللَّيلَةِ بِسابِغِ كرامَتِك وَاجْعَلْنى فيها مِنْ اَوْلِياَّئِك الَّذينَ اجْتَبَيتَهُمْ
شب به فراوان کرمت و بگردان مرا در اين شب از آن دوستانت که آنان را براى طاعت خويش برگزيده
لِطاعَتِك وَاخْتَرْتَهُمْ لِعِبادَتِك وَجَعَلْتَهُمْ خالِصَتَك وَصِفْوَتَك اَللّهُمَّ
و براى پرستشت انتخاب فرمودى و ايشان را جزء خاصان درگاه و برگزيدگانت قراردادى خدايا
اجْعَلْنى مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ وَتَوَفَّرَ مِنَ الْخَيراتِ حَظُّهُ وَاجْعَلْنى مِمَّنْ
بدار مرا از آن کسانى که کوششش به جايى رسيده و از نيکيها بهره فراوان نصيبش گشته و به گردانم از
سَلِمَ فَنَعِمَ وَفازَ فَغَنِمَ وَاكفِنى شَرَّ ما اَسْلَفْتُ وَاعْصِمْنى مِنَ الاِْزدِيادِ
آنانکه تندرست شده و متنعم و رستگار و بهره مند گشته و کفايت کن مرا از شر آنچه کرده ام و نگاهم دار از افزودن
فى مَعْصِيتك وَحَبِّبْ اِلَىَّ طاعَتَك وَما يقَرِّبُنى مِنْك وَيزْلِفُنى عِنْدَك
در نافرمانيت و دوست گردان نزد من فرمانبرداريت را و آنچه مرا به تو نزديک و مقرب درگاهت گرداند
سَيدى اِلَيك يلْجَاءُ الْهارِبُ وَمِنْك يلْتَمِسُ الطّالِبُ وَعَلى كرَمِك
آقاى من به سوى تو پناه آرد شخص گريز پاى و از تو عاجزانه طلب کند جوينده و بر کرم تو
يعَوِّلُ الْمُسْتَقيلُ التّائِبُ اَدَّبْتَ عِبادَك بالتَّكرُّمِ وَاَنْتَ اَكرَمُ الاْكرَمينَ
تکيه کند شخص عذرخواه و توبه کننده ادب کردى بندگانت را به کرم ورزى به آنها و تو کريمترين کريمانى
وَاَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبادَك وَاَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ اَللّهُمَّ فَلا تَحْرِمْنى ما
و تو خود به بندگانت دستور گذشت دادى و خود آمرزنده و مهربانى خدايا پس مرا از آنچه از
رَجَوْتُ مِنْ كرَمِك وَلا تُؤْيسْنى مِنْ سابِغِ نِعَمِك وَلا تُخَيبْنى مِنْ
کرمت اميد دارم محرومم مکن و از نعمت هاى ريزانت ماءيوسم مدار و از بهره هاى فراوانت که در
جَزيلِ قِسَمِك فى هذِهِ اللَّيلَةِ لاِهْلِ طاعَتِك وَاجْعَلْنى فى جُنَّةٍ مِنْ
اين شب براى فرمانبردارانت مقرر داشته اى بى بهره ام مساز و مرا در پناهگاه محکمى از آزار مخلوقات
شِرارِ بَرِيتِك رَبِّ اِنْ لَمْ اَكنْ مِنْ اَهْلِ ذلِك فَاَنْتَ اَهْلُ الْكرَمِ وَالْعَفْوِ
شرورت قرار ده پروردگارا اگر من چنين شايستگى ندارم ولى تو شايسته کرم و گذشت و
وَالْمَغْفِرَةِ وَجُدْ عَلَىَّ بِما اَنْتَ اَهْلُهُ لا بِما اَسْتَحِقُّهُ فَقَدْ حَسُنَ ظَنّى
آمرزشى و فرو ريز بر من بدانچه تو شايسته آنى نه بدانچه من سزاوار آنم زيرا براستى گمان من نيک است
بِك وَتَحَقَّقَ رَجاَّئى لَك وَعَلِقَتْ نَفْسى بِكرَمِك فَاَنْتَ اَرْحَمُ
و اميدم درباره تو محکم شده و جانم به سر رشته کرم تو آويخته است پس تويى مهربانترين
الرّاحِمينَ وَاَكرَمُ الاْكرَمينَ اَللّهُمَّ وَاخْصُصْنى مِنْ كرَمِك بِجَزيلِ
مهربانان و کريمترين کريمان خدايا مرا مخصوص بدار از کرم خويش به بهره هاى فراوان
قِسَمِك وَاَعُوذُ بِعَفْوِك مِنْ عُقُوبَتِك وَاغْفِر لِىَ الَّذنْبَ الَّذى يحْبِسُ
و تقسيمهاى شايانت و از کيفر تو به عفوت پناه مى برم و بيامرز برايم آن گناهى را که عادت بد (مانند دروغ ) را بر من حبس
عَلَىَّ الْخُلُقَ وَيضَيقُ عَلىَّ الرِّزْقَ حَتّى اَقُومَ بِصالِحِ رِضاك وَاَنْعَمَ
کند و روزى را بر من تنگ سازد تا من به خوشنودى شايسته تو اقدام کنم و به عطاى فراوانت
بِجَزيلِ عَطاَّئِك وَاَسْعَدَ بِسابِغِ نَعْماَّئِك فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِك
متنعم گردم و به نعمتهاى بسيارت خوشبخت شوم زيرا من به آستان تو پناه آوردم
وَتَعَرَّضْتُ لِكرَمِك وَاسْتَعَذْتُ بِعَفْوِك مِنْ عُقُوبَتِك وَبِحِلْمِك مِنْ
و به کرم تو آويختم و به گذشت تو پناه جستم از ترس کيفرت و به بردباريت پناه جستم از
غَضَبِك فَجُدْ بِما سَئَلْتُك وَاَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْك اَسْئَلُك بِك لا بِشَىءٍ
خشمت پس به من عطا کن آنچه را از تو خواستم و به من برسان آنچه را از تو خواهش کردم تو را به خودت سوگند دهم چون چيزى
هُوَ اَعْظَمُ مِنْك
از تو بزرگتر نيست
پس به سجده مى روى و مى گوئى يا رَبِّ بيست مرتبه يا اَللّهُ هفت مرتبه لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ هفت مرتبه ما شآءَ اللّهُ ده مرتبه لا قُوّةَ اِلاّ بِاللّهِ ده مرتبه پس صلوات مى فرستى بر پيغمبر و آل اوعَليهمُ السلام و مى خواهى از خدا حاجت خود را پس قسم به خدا كه اگر حاجت بخواهى بسبب اين عمل به عدد قطرات باران هر آينه برساند به تو خداوند عَزَّوَجَلَّ آن حاجتها را بكرَم عَميم وفَضْل جَسيمِ خود .
يازدهم : شيخ طوسى و كفعمى فرموده اندكه بخواند دراين شب :
اِلهى تَعَرَّضَ لَك فى هذَا اللَّيلِ الْمُتَعَرِّضُونَ
خدايا خواهندگان در اين شب به درگاه تو آمدند
وَقَصَدَك الْقاصِدُونَ وَاَمَّلَ فَضْلَك وَمَعْرُوفَك الطّالِبُونَ وَلَك فى
و قاصدان تو را مقصد خويش قرار دادند و خواهشمندان فضل و نيکى تو را آرزو کردند و تو در
هذَا اللّيلِ نَفَحاتٌ وَجَواَّئِزُ وَعَطايا وَمَواهِبُ تَمُنُّ بِها عَلى مَنْ تَشاَّءُ
اين شب بخششها و جوايز و عطاهايى و بهره هايى دارى که به هر يک از بندگانت بخواهى
مِنْ عِبادِك وَتَمْنَعُها مَنْ لَمْ تَسْبِقْ لَهُ الْعِنايةُ مِنْك وَها اَنَا ذا عُبَيدُك
عطا خواهى کرد و از آن کس که عنايت تو نسبت به او سبقت نگرفته است آن را باز دارى و من اينک آن بنده کوچک
الْفَقيرُ اِلَيك الْمُؤَمِّلُ فَضْلَك وَمَعْرُوفَك فَاِنْ كنْتَ يا مَولاىَ تَفَضَّلْتَ
و نيازمند درگاه تو و آرزومند فضل و نيکى تو هستم پس اى مولاى من اگر بنا دارى
فى هذِهِ اللَّيلَةِ عَلى اَحَدٍ مِنْ خَلْقِك وَعُدْتَ عَلَيهِ بِعائِدَةٍ مِنْ عَطْفِك
در اين شب بر کسى از خلق خويش تفضلى فرمايى و جايزه اى از روى مهر و عطوفت به او بدهى پس درود
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّيبينَ الطّاهِرينَ الْخَيرينَ
فرست بر محمد و آل محمد آن پاکان پاکيزه برگزيده برتر
الْفاضِلينَ وَجُدْ عَلَىَّ بِطَولِك وَمَعْرُوفِك يا رَبَّ الْعالَمينَ وَصَلَّى اللّهُ
و از نعمت و نيکى خويش بر من نيز لطف فرما اى پروردگار جهانيان و درود خدا
عَلى مُحَمَّدٍخاتَمِ النَّبيينَ وَ الِهِ الطّاهِرينَ وَسَلَّمَ تَسْليماً اِنَّ اللّهَ حَميدٌ
بر محمد خاتم پيمبران و بر آل پاکش و تحيت فراوان که همانا خداوند ستوده و
مَجيدٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَدْعُوك كما اَمَرْتَ فَاسْتَجِبْ لى كما وَعَدْتَ اِنَّك
بزرگوار است خدايا من تو را مى خوانم چنانچه دستور فرمودى پس دعايم را مستجاب کن چنانکه وعده فرمودى که براستى
لا تُخْلِفُ الْميعادَ
تو خلف وعده نمى کنى
و اين دعائيست كه در سحرها در عقب نماز شفع خوانده مى شود .
دوازدهم : بخواند بعد از هر دو ركعت از نماز شب و شفع و بعد از دعاهاى وِتْر دعاهائى را كه شيخ و سيد نقل كرده اند .
سيزدهم : بجا آورد سجده ها و دعاهايى را كه از رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله روايت شده از جمله روايتى است كه شيخ از حَمّاد بن عيسى از اَبانِ بنِ تَغْلب روايت كرده كه گفت حضرت صادق عليه السلام فرمودند شب نيمه شعبانى داخل شد و بود رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله در آن شب نزد عايشه همين كه نصف شب شد برخاست رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله از رختخواب خود براى عبادت پس چون بيدار شد عايشه يافت كه پيغمبرصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله بيرون رفته از رختخواب او و داخل شد بر او آنچه كه فرو گيرد زنها را يعنى غيرت و گمان كرد كه آن حضرت رفته پيش بعض زنهاى خود پس برخاست و پيچيد بر خود شَمْله يعنى چادر خود را و قسم به خدا كه شَمْله او از ابريشم و كتان و پنبه نبود ولكن تار آن مو و پُود آن از كركهاى شتر بود و جستجو مى كرد رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله را در حجره هاى زنهاى ديگرش حجره به حجره پس در اين بين كه در جستجوى آن حضرت بود به ناگاه نظرش افتاد بر رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله كه در سجده است مثل جامه اى كه چسبيده شده بر روى زمين پس نزديك آن حضرت شد شنيد كه مى گويد در سجده خود :
سَجَدَ لَك سَوادى وَخَيالى وَآمَنَ بِك فؤ ادى هذِهِ يداىَ وَماجَنَيتُهُ
به خاک افتاد براى تو سراپايم و انديشه ام و ايمان آورد به تو دلم ، اين است هر دو دستم و آنچه جنايتى که
عَلى نَفْسى يا عَظيمُ [عَظيماً] تُرْجى لِكلِّ عَظيمٍ اِغْفِرْ لِىَ الْعَظيمَ فَاِنَّهُ لايغْفِرُ
بر خويش کردم اى بزرگى که در هر کار بزرگى اميد به او است بيامرز گناه بزرگم را که نيامرزد
الذَّنْبَ الْعَظيمَ اِلا الرَّبُّ الْعَظيمُ
گناه بزرگ را جز پروردگار بزرگ
پس بلند كرد سر خود را و دوباره برگشت به سجده و شنيد عايشه كه مى گويد:
اَعُوذُ بُنُورِ وَجْهِك الَّذى اَضائَتْ لَهُ السَّمواتُ
پناه برم به نور ذات تو که روشن شد بدو آسمانها
وَالاْرَضُونَ وَانْكشَفَتْ لَهُ الظُّلُماتُ وَصَلَحَ عَلْيهِ اَمرُ الاْوَّلينَ
و زمينها و برچيده شد بدو تاريکيها و اصلاح شد بدو کار اولين
وَالاْخِرينَ مِنْ فُجاءَةِ نَقِمَتِك وَمِنْ تَحْويلِ عافِيتِك وَمِنْ زَوالِ
و آخرين از ناگهانى رسيدن عذابت و از پا برجا شدن تندرستى تو و از زائل شدن
نِعْمَتِك اَللّهُمَّ ارْزُقْنى قَلْباً تَقِياً نَقِياً وَمِنَ الشِّرْك بَريئاً لا كافِراً ولا شَقِياً
نعمتت خدايا روزيم گردان دلى پاک و پاکيزه و مبراى از شرک که نه کافر باشد و نه اهل شقاوت
پس بر خاك نهاد دو طرف روى خود را و گفت :
عَفَّرْتُ وَجْهى فِى التُّرابِ وَحُقَّ لى اَنْ اَسْجُدَ لَك
ماليدم به خاک رويم را و بر من سزا است که برايت سجده کنم
پس همين كه خواست رسول خداصلى الله عليه و آله برگردد شتافت عايشه به سوى رختخواب خود پس رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله آمد به رختخواب او و شنيد كه نفس بلند مى زند فرمود چيست اين نفس بلند آيا نداسته اى كه چه شبى است امشب اين شب نيمه شعبان است كه در آن قسمت مى شود روزيها و در آن نوشته مى شود اَجَلْها و در آن نوشته مى شود روندگان به حج و بدرستى كه خداى تعالى مى آمرزد در اين شب از خلق خود بيشتر از عدد موهاى بُزهاى قبيله كلْب و مى فرستد خداى تعالى ملائكه خود را از جانب آسمان به سوى زمين در مكه .
چهاردهم : نماز جناب جعفر را به جا آورد چنانكه شيخ از حضرت امام رضاعليه السلام روايت كرده .
پانزدهم : بجا آورد نمازهاى اين شب را و آن بسيار است از جمله نمازيست كه روايت كرده ابويحيى صَنْعانى از حضرت باقر و صادق عَليهِماالسَّلام و هم روايت كرده اند از آن دو بزرگوار سى نفر از كسانى كه وثوق و اعتماد است به ايشان كه آن دو بزرگوار فرمودندكه هرگاه شب نيمه شعبان شد پس بجا آور چهار ركعت نماز، بخوان در هر ركعت حمد و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ صد مرتبه پس چون فارغ شدى بگو :
اَللّهُمَّ اِنّى اِلَيك فَقيرٌ وَمِنْ
خدايا من به درگاهت نيازمندم و از
عَذاِبك خائِفٌ مُسْتَجيرٌ اَللّهُمَّ لا تُبَدِّلْ اِسْمى وَلا تُغَيرْ جِسْمى
عذاب و شکنجه ات ترسان و پناه خواهم خدايا نامم را (از زمره موحدان ) عوض مکن و جسمم را دگرگون مکن
وَلاتَجْهَدْ بَلاَّئى وَلا تُشْمِتْ بى اَعْداَّئى اَعُوذُ بِعَفْوِك مِنْ عِقابِك
و آزمايشم را سخت مکن و دشمن شادم مفرما پناه مى برم به عفوت از کيفرت
وَاَعُوذُ بِرَحْمَتِك مِنْ عَذابِك وَاَعُوذُ بِرِضاك مِنْ سَخَطِك وَاَعُوذُبِك
و پناه مى برم به رحمتت از عذابت و پناه مى برم به خوشنوديت از خشمت و پناه مى برم
مِنْك جَلَّ ثَناَّؤُك اَنْتَ كما اَثْنَيتَ عَلى نَفْسِك وَفَوْقَ ما يقُولُ الْقآئِلُونَ
به خودت از خودت مدح تو والا است و تو چنانى که خود ثناى خود کرده اى و بالاتر از آنى که مردم گويند
و بدان كه فضيلت بسيار وارد شده براى خواندن صد ركعت نماز در اين شب در هر ركعتى يك مرتبه حمد و ده مرتبه توحيد و گذشت در ماه رجب دستورالعمل شش ركعت نماز در اين شب بحمد و يس و تَب ارَك و توحيد .